Ξέρουμε και ξέρουν ότι οι Αναστασιάδης, Μπαρόζο, Βαν Ρομπάϊ, Λαγκάρντ, Ντράγκι και στο βάθος Σόϊμπλε κατέληξαν χθες τις πρωϊνές ώρες σε μία σκληρή συμφωνία που βάζει τη σφραγίδα της κατάρρευσης του κυπριακού τραπεζικού-χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο είχε όλα τα χαρακτηριστικά καπιταλιστικού μοντέλου καζίνου και φούσκας, όπως είχε διαμορφωθεί, αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμη πόσο βαρύς θα είναι ο ουρανός που αναμένεται να πέσει πάνω στα κεφάλια δικαίων και αδίκων.
Είναι βέβαιο ότι ο τραπεζικός-χρηματοπιστωτικός τομέας που αποτελούσε το 40-42% του ΑΕΠ της χώρας θα συρρικνωθεί πάρα πολύ, αλλά δεν ξέρουμε τι ακριβώς σημαίνει και ποιες θα είναι οι συνέπειες όταν πέφτει μέσα σε μία εβδομάδα σε ύφεση που μπορεί να φτάσει μέχρι και 25%. Ξέρουμε επίσης ότι η μία τράπεζα, η Λαϊκή, είναι ξεγραμμένη, αλλά δεν ξέρουμε ποιο είναι το μέλλον της άλλης προβληματικής, της Τράπεζας Κύπρου, αν συγχωνευθεί με την «καλή» προηγούμενη και αναλάβει και το χρέος της προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ξέρουμε ακόμη ότι θα υποστούν γενναίο κούρεμα οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ και στην Τράπεζα Κύπρου (οι καταθέσεις πέραν των 100.000 ευρώ στη Λαϊκή Τράπεζα είναι σχεδόν ξεγραμμένες) , αλλά δεν ξέρουμε το ακριβές ποσοστό του κουρέματος. Όπως δεν ξέρουμε τις επιπτώσεις στους μισθούς, τις συντάξεις και γενικά στα εισοδήματα των κυπρίων, τις πολιτικές εξελίξεις στο νησί και τις γαιοπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή, ούτε τις πιθανές επιπτώσεις στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη. Τέλος ξέρουμε ότι θα υπάρχει οροφή σήμερα που θα ανοίξουν οι τράπεζες, αλλά δεν ξέρουμε ποιες θα είναι οι αντιδράσεις του κοινού...
Πολλοί αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν μία οικονομία που φαινομενικά ανθούσε ως κράχτης κεφαλαίων κυρίως από τη Ρωσία και εξασφάλιζε μία άνετη ζωή στο σύνολο σχεδόν των κυπρίων πολιτών να καταρρέει τόσο ξαφνικά και με τέτοιο πάταγο. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι είναι δυνατόν και τα σημάδια της επερχόμενης κατάρρευσης ήταν εμφανή εδώ και δύο χρόνια, αλλά στην Κύπρο η πολιτική τάξη λειτουργούσε σαν δημοτικό συμβούλιο επαρχιακής πόλης και ζούσε σε νιρβάνα. Αφήστε που ένα πολύ μεγάλο μέρος της συμμετείχε πλήρως στη συντεχνία που είχε δημιουργηθεί και απολάμβανε τα κέρδη του χρηματοπιστωτικού συστήματος – καζινόφουσκας που είχε δημιουργηθεί, με κύριους στυλοβάτες πολλούς τραπεζίτες. Πέρα από την ατυχία της έκρηξης που κατέστρεψε το ολοκαίνουργιο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, ήταν ευρέως γνωστό ότι υπήρχε ασυδοσία στην προσέλκυση ρωσικών κεφαλαίων, πολλά από τα οποία ήταν μαύρα και άραχνα και ότι η κατάσταση είχε φτάσει στα όρια της πρόκλησης. Προσθέστε ότι η παροχή δανείων αφειδώς δημιούργησε φούσκα στα ακίνητα και τεχνητή ευμάρεια, ότι τα επιτόκια του 6 και 7% που έδιναν οι τράπεζες τις είχαν εξαντλήσει και ότι πολλοί τραπεζίτες έκαναν ό,τι τους κατέβαινε, πέρα από τη νομιμότητα και δίχως έλεγχο. Όλα αυτά, ενώ η πολιτική ηγεσία επί προεδρίας Χριστόφια προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μην πάρει τα απαραίτητα μέτρα, χάνοντας πολύτιμο χρόνο. Κατά αναλογία, ο Χριστόφιας ήταν ο Καραμανλής της Κύπρου!
Όπως είπαμε και παραπάνω, μένει να δούμε αν θα υπάρχουν επιπτώσεις και ποιες θα είναι αυτές στην Ευρωζώνη και την Ελλάδα, ειδικά σε ό,τι αφορά τις καταθέσεις και την ανασφάλεια των καταθετών. Υπάρχει όμως το ερώτημα πως από το κούρεμα 6,75% στις καταθέσεις κάτω των 100.000 και 9,99 πάνω από αυτές, φτάσαμε σε μία εβδομάδα στα τρισχειρότερα. Μία εκδοχή είναι ότι το ανόητο «όχι» της κυπριακής Βουλής και όσα επακολούθησαν χειροτέρεψαν πολύ το κλίμα και έριξαν στα τάρταρα την όποια αξιοπιστία του τραπεζικού και πολιτικού συστήματος της Κύπρου. Σίγουρα φταίει και αυτό, αλλά το πιθανότερο είναι ότι δεν είχε εκτιμηθεί σωστά το βάθος και η ένταση του προβλήματος και ότι ακόμη και αν η κυπριακή Βουλή έλεγε «ναι» θα φτάναμε σταδιακά, αλλά γρήγορα, στο ίδιο σημείο που συμφωνήθηκε χτες. Δηλαδή σε εκείνο που είχαν προτείνει από την αρχή οι γερμανοί, την διάλυση ουσιαστικά της Λαϊκής, την συγχώνευση με την Κύπρου και με όσα προβλέπονται γι' αυτήν και το κούρεμα των άνω των 100.000 ευρώ καταθέσεων, ως και 40%.
Στην Ελλάδα φυσικά, βρήκαν την ευκαιρία οι επαγγελματίες και ερασιτέχνες λαϊκιστές, να ανεβάσουν την απόδοσή τους. Τα ζήτω για το ηρωϊκό «όχι» των κυπρίων βουλευτών πήραν και έδωσαν, όπως και οι κατάρες κατά των ευρωπαίων και ιδιαίτερα των γερμανών. Έτσι ασυνάρτητα και δίχως οποιαδήποτε προσπάθεια ανάλυσης των συνθηκών, των προϋποθέσεων και των στόχων, απλά θόρυβος να γίνεται και να υπάρχει ανέξοδη και ανεύθυνη επίδειξη πατριωτισμού και αντίστασης. Δυστυχώς, ο Τσίπρας και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έδωσαν και δίνουν ρέστα στη μπουρδολογία, προκειμένου να κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Μέχρι και με τον φοβερό Καμμένο συνέπραξαν για να συντονίσουν τις δράσεις τους μέσα και έξω από τη Βουλή. Κρίμα.
Αγγελος Στάγκος
[email protected]