Ας αφήσουμε για λίγο απ' έξω όλο αυτό το ζόρι με την Τρόϊκα, το γεγονός ότι από τη μία το έχουμε ρίξει στο "καμαρωτό σημειωτόν", σε ό,τι αφορά την αναδιάρθρωση του δημοσίου, την κινητικότητα των υπαλλήλων, τους περιβόητους "επίορκους", την ανασφάλεια για τις τράπεζες, την προσαρμογή του Λουξεμβούργου στις απαιτήσεις της Γερμανίας, το κατοχικό δάνειο, τον Σόϊμπλε και το ανάστημα που όρθωσε απέναντι στους αμερικανούς, την Ιερισσό, την Ζωή Κωνσταντοπούλου, τη λίστα Λαγκάρντ, τα καμώματα της "Χρυσής Αυγής", τον Τσίπρα και τα όνειρα θερινής νυχτός, τις αναπηρίες της κυβέρνησης, την κρίση στην Κύπρο, την ανασφάλεια των καταθετών, τη ματαίωση της συγχώνευσης Εθνικής – Γιούρομπανκ, την ανεργία που ανεβαίνει και όλα όσα συνιστούν την συναρπαστική καθημερινότητά μας.
Ας πιάσουμε ένα πραγματικά "καυτό" θέμα, που είναι το συνέδριο του ΚΚΕ και το αν η Αλέκα Παπαρήγα θα παραμείνει γενική γραμματέας του κόμματος ή θα φύγει.
Αυτό το τελευταίο είναι το ερώτημα που απασχολεί όσους ενδιαφέρονται για όσα γίνονται στο ΚΚΕ, είτε επειδή το ψηφίζουν, είτε επειδή τους έχει μείνει το ενδιαφέρον από παλιά, είτε γιατί παρακολουθούν πρόσωπα και πράγματα στις πολιτικές εξελίξεις, είτε γιατί παίζουν... στοίχημα. Γιατί γραμμή δεν πρόκειται να αλλάξει και θα παραμείνει στη μονομερή διαγραφή του χρέους και στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή, καθώς και στο παραδοσιακό σύνθημα "πέντε, έξη ή όσα είναι τέλος πάντων, τα κόμματα, δύο οι πολιτικές", που σημαίνει ότι το ΚΚΕ έχει τη δική του και όλοι οι υπόλοιποι μαζί, την άλλη. Και επομένως, ο Περισσός δεν κάνει χωριό με κανένα, δηλαδή απορρίπτει κάθε σκέψη συνεργασίας. Ασχέτως αν στον προσυνεδριακό διάλογο ασκήθηκε κριτική σε αυτή την πορεία της μοναξιάς και της αυτοαπομόνωσης από στελέχη, όπως ο Σκυλλάκος. Μόνο που τα στελέχη αυτά δεν ελέγχουν κανένα από τα όργανα των αποφάσεων και βέβαια, ούτε το συνέδριο.
Δύο είναι οι κυρίαρχες ομάδες σήμερα στο ΚΚΕ. Η μία ακολουθεί τον Γόντικα και η άλλη τον Μάϊλη. Δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές επί της γραμμής και η Αλέκα Παπαρήγα, ως ισοροπίστρια, δεν έκανε τίποτα δίχως να ενημερώσει και να συμβουλευτεί τον Γόντικα, αλλά και πάντα είχε σκιά της τον Μαϊλη. Σύμφωνα με δημοσίευμα στην "Καθημερινή" έχει αποφασίσει να φύγει από την ηγεσία ύστερα από 22 χρόνια και δεν αποκλείεται η πληροφορία να αποδειχθεί αληθινή. Είναι αρκετά μεγάλη, όχι όμως υπερβολικά μεγάλη, έχει κουραστεί, πράγμα λογικό, ακούγεται ότι αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα υγείας και θα βοηθούσε ίσως το κόμμα μία αλλαγή σε πρόσωπα, όχι τόσο για να δείξει φρεσκάδα, αλλά γιατί ακόμη και στον Περισσό γνωρίζουν ότι τα κόμματα κουράζουν.
Από την άλλη πλευρά, άνθρωποι που είναι κοντά στο ΚΚΕ, αλλά τολμούν να συζητούν και έξω από αυτό, επισημαίνουν ότι δεν πρέπει να το δέσουμε κόμπο ότι φεύγει η Παπαρήγα. Πρώτον, γιατί μπορεί να υπάρχει ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Γοντικών και Μαϊλιδικών, δεύτερον γιατί αν φύγει τώρα η Παπαρήγα, η κομματική της υστεροφημία θα είναι ανεπανόρθωτα πληγωμένη, αφού επί της δικής της θητείας το κόμμα έφτασε στο 4,35% στις εκλογές και κοντά στην οικονομική κατάρρευση. Δεν ξέρουμε αν το θέλει αυτό, όσο κουρασμένη και μπαϊλντισμένη να είναι, γιατί ταυτόχρονα παραμένει "σκυλί του πολέμου" με την πολιτική και ιδεολογική έννοια της έκφρασης. Αν θέλουμε μάλιστα να καταθέσουμε στο τραπέζι και μία μακιαβελική διάσταση, δεν αποκλείεται η ίδια να άφησε να διαρρεύσει η πληροφορία ότι θα φύγει, για να προκαλέσει αντίστροφες αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος: να την παρακαλέσουν οι πάντες να παραμείνει, έστω και για κάποιο διάστημα ακόμη, μέχρι να βρεθούν νέες ισορροπίες.
Στα παραπάνω θα δοθούν απαντήσεις την Κυριακή. Και μην πει κανείς "τι μας νοιάζει" εμάς. Έστω και αδύναμο, το ΚΚΕ συνεχίζει να παίζει ρόλο στις κινητοποιήσεις σε πολλούς τομείς και να μην ξεχνάμε ότι έχει συμβάλλει πολύ στη διαμόρφωση της αριστερής λογικής και νοοπτοπίας που συνεχίζει να χαρακτηρίζει την Ελλάδα σήμερα. Αφήστε, την κόντρα με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.!
Άγγελος Στάγκος