Κακώς απορούν όλοι αυτοί. Η ΟΛΜΕ αντιδρά πιστή στις παραδόσεις της. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για οτιδήποτε άλλο πέρα από περιφρούρηση των συντεχνιακών συμφερόντων των εκπαιδευτικών των γυμνασίων και των λυκείων, πέρα από τη διεκδίκηση προνομίων και πλεονεκτημάτων και πέρα από την διατήρηση των κεκτημένων. Ακριβώς όπως όλος σχεδόν ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός-συντεχνιασμός, υπάρχει και λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση εκείνων που απασχολούνται, πραγματικά ή απλά ονομαστικά, στη δευτεροβάθμια παιδεία, δίχως να νοιάζονται για την ποιότητα και τη λειτουργία της.
Η ΟΛΜΕ πάντα έλεγε βροντερά «όχι» σε οποιαδήποτε ιδέα και προσπάθεια βελτίωσης της δευτεροβάθμιας παιδείας. Ποτέ δεν την απασχόλησε το φαινόμενο της παραπαιδείας. Ποτέ δεν κατέβασε μία δική της πρόταση για την προσαρμογή της στις ανάγκες των καιρών και τον εξορθολογισμό της. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά για τους μαθητές και ακόμη περισσότερο, για τις σπατάλες που γίνονταν χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος. Αντίθετα, έκανε ό,τι μπορούσε για να πέσουν στα μαλακά διάφοροι επίορκοι (σεξουαλικές σχέσεις, ναρκωτικά, καταλήστευση πόρων, παραπλάνηση και κοροϊδία του κράτους) και ανίκανοι καθηγητές. Τα παραδείγματα είναι πολλά.
Μα θα ρωτήσει κάποιος, όλα τα μέλη της ΟΛΜΕ είναι του ιδίους φυράματος; Ασφαλώς όχι. Είναι αρκετοί οι εκπαιδευτικοί που θέλουν να κάνουν καλά της δουλειά τους και προσπαθούν, συχνά μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Αλλά δεν είναι αυτοί δυστυχώς που διαμορφώνουν το κλίμα και τον χαρακτήρα στην ΟΛΜΕ. Και η πραγματικότητα είναι επίσης ότι μπορεί τα κόμματα, η κομματοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις και όλα τα συναφή να ευθύνονται σε αρκετό βαθμό για την κατάσταση και τη νοοτροπία που επικρατεί, όμως η συντεχνία (και γενικά οι συντεχνίες) έγραφε και γράφει στα παλιά της τα παπούτσια κόμματα και κυβερνήσεις όταν τα «κεκτημένα» απειλούνται, ή όταν οι απαιτήσεις της δεν ικανοποιούνται. Τελεία και παύλα.
Είναι επίσης αλήθεια ότι οι εκπαιδευτικοί δεν αμείβονται καλά, ιδιαίτερα σε αυτή τη συγκυρία. Αλλά και ποιος μισθωτός αμείβεται καλά σήμερα; Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δουλεύουν 8-9 μήνες τον χρόνο και την εποχή που ο Θεός έβρεχε λεφτά, η ΟΛΜΕ ήταν εκείνη που ήθελε να είναι πολύ μικρή η ψαλίδα μεταξύ των αμοιβών των πρωτοδιοριζόμενων και εκείνων που είχαν χρόνια θητεία. Οι μισθοί δηλαδή ήταν πολύ καλοί για τους νεότερους καθηγητές και μικροί για τους παλαιότερους. Προφανώς για να έχουν την υποστήριξη οι συνδικαλιστές των νεοτέρων και να μην υπάρχουν κίνητρα για όσους επιθυμούσαν να κάνουν μία καριέρα αξιοπρεπή, φτάνοντας σε διευθυντικές θέσεις. Στο όνομα της ισοπέδωσης προς τα κάτω…
Στο συγκεκριμένο πρόβλημα τώρα, εφόσον η ΟΛΜΕ αδιαφορεί για τη βελτίωση των μαθητών που βρίσκονται στα γυμνάσια και στα λύκεια (στο όνομα της δήθεν αριστεροσύνης, είναι γνωστό ότι υπήρχαν πολλοί καθηγητές που ευνοούσαν τις ανήκουστες στον υπόλοιπο κόσμο ετήσιες καταλήψεις των σχολείων από μαθητές), αδιαφορεί δύο και τρεις φορές για τη μοίρα και την αγωνία των παιδιών που βγαίνουν από το λύκειο. Οι φετινοί όμηροί τους δεν θα είναι του χρόνου στα σχολικά θρανία, δεν θα έχουν το πρόβλημα (αν είναι πρόβλημα) οι καθηγητές τους να τους αντικρίζουν στα μάτια, ούτε βέβαια και τους γονείς τους. Αυτός είναι ακόμη λόγος που η ΟΛΜΕ συμπεριφέρεται ξεδιάντροπα!
Και για να τελειώνουμε, βρέθηκε καθηγητής, μαθηματικός, που κατανάλωσε όλη του την γνώση και την ευφυϊα για να βρει και να προτείνει ένα σύστημα που με εναλλασσόμενες στάσεις εργασίας, όχι με αεργία, οι εκπαιδευτικοί θα παραλύσουν πλήρως το σύστημα, αλλά δεν θα χάνουν την αμοιβή τους. Τέτοια η κατάντια αυτών που διδάσκουν τα παιδιά του κοσμάκη…
Άγγελος Στάγκος