ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Εκλογές; Ναι μεν, αλλά…

00:01 - 10 Ιουν 2013
Άγγελος Στάγκος

Γράφει ο Άγγελος Στάγκος

Με τη χθεσινή του ομιλία στη Θεσσαλονίκη ο Σαμαράς έκανε μία προσπάθεια να διαλύει την καχυποψία και τις ανησυχίες εκείνων που τις τελευταίες μέρες διέβλεπαν κάποιες κινήσεις ή και έλλειψη κινήσεων, που μύριζαν εκλογές το Φθινόπωρο. Ο πρωθυπουργός έπλεξε ο εγκώμιο κατά κάποιο τρόπο των αρχηγών και των κομμάτων που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση, δόξασε φυσικά το κόμμα του, έγλειψε λίγο και τον Καραμανλή μια και βρισκόταν στο άντρο του και έστρεψε τα πυρά του στον Τσίπρα και τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ από τη μία πλευρά και στους «νεοναζί» από την άλλη. Με τρόπο που οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι οι πρακτικές των πρώτων τρέφουν τους δεύτερους, πέρα από το ότι διώχνουν τις επενδύσεις.

Ο φιλύποπτοι πάντως που τον τελευταίο καιρό δήλωναν ότι μυρίζουν εκλογές, είχαν και αυτοί τους λόγους τους. Βλέπουν ένα Σαμαρά και μία Νέα Δημοκρατία, όχι μόνο να μην προωθούν καμία μεταρρύθμιση, αλλά και να κάνουν πίσω σε διάφορα θέματα, όπως το «αντιρατσιστικό», ας πούμε. Και σε άλλα, όπως η περιβόητη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση (λές και αυτό και όχι η κρίση ήταν που μείωσε τις εξόδους και την κατανάλωση σε εστιατόρια, ταβέρνες και μπαρ, ή λες και δεν υπάρχει τεράστιο πρόβλημα αποδείξεων και απόδοσης ΦΠΑ σε πάρα πολλά από αυτά τα μαγαζιά, ή τέλος, λές και πρόκειται να κατεβάσουν τις τιμές όταν οι ίδιοι λένε ότι δεν θα τις κατεβάσουν) να δίνουν την εντύπωση ότι δίνουν μάχη για να κατέβει.

Με λίγα λόγια, μαζί με την καλλιέργεια του κλίματος αισιοδοξίας, υπάρχει και η αίσθηση μίας επικοινωνιακής προσπάθειας επίδειξης φιλολαϊκισμού, που συνήθως συνδυάζεται με διεξαγωγή εκλογών. Ενώ είναι γνωστό ότι οι της Τρόϊκας τραβάνε πάλι τα μαλλιά τους γιατί διαπιστώνουν ολιγωρίες, παραλείψεις, στρεβλώσεις και αθετήσεις υποσχέσεων, αλλά είναι φανερό ότι έχουν εντολή να χαμογελούν για να μη χαλάσει η σούπα στην Ελλάδα, στην Ευρωζώνη, μπορεί και στη Γερμανία. Άλλωστε το κλίμα αισιοδοξίας για την Ελλάδα το έφτιαξαν περισσότερο οι απέξω για τους δικούς τους λόγους και λιγότερο τα πραγματικά στοιχεία. Είπαμε όμως, η πορεία της οικονομίας σχετίζεται με τη μαζική ψυχολογία…

Όλα αυτά λοιπόν κτυπούσαν καμπανάκια στους καχύποπτους. Φαίνεται δε ότι κάπως τα υπονοούσε ο Σαμαράς και γι’ αυτό βγήκε στο κλαρί ο Βενιζέλος μέσω Ανδρουλάκη, του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, για να στείλει μήνυμα ότι δεν μασάει. Και παράλληλα ξεκίνησε τις δηλώσεις ο Κουβέλης περί «μακροζωίας» της κυβέρνησης και δεν αποκλείεται να μπήκε στο παιχνίδι ο Μανιτάκης που τελευταία μιλάει για απολύσεις και ολιγωρίες υπουργείων, για να χαλάσει κάπως και τη διάθεση εκείνων που λανσάρουν ότι όλα πάνε καλά. Α, να μη ξεχάσουμε και τον Τσίπρα που πέρασε σε ανώτερο στάδιο, συνδυάζοντας την καταγγελία με την άκρατη παροχολογία, έτσι, δίχως κοστολόγηση.

Εδώ που τα λέμε, η συγκυρία βοηθάει τον Σαμαρά, που βλέπει και τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις να ανεβαίνουν. Όχι μόνο γιατί οι ξένοι διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και θέλουν να τον βοηθήσουν, αλλά και γιατί γίνονται φοβερά και τρομερά πράγματα στο διεθνές περιβάλλον και μάλιστα το κοντινό μας. Η αναταραχή στην Τουρκία είναι το κερασάκι στην τούρτα για να θεωρείται πλέον η χώρα μας τελευταίο προπύργιο σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, γεγονός που ενδεχομένως θα επηρεάσει και τις ενεργειακές στρατηγικές των μεγάλων παικτών. Στο πλαίσιο αυτό ίσως υπάρξουν εξελίξεις στο τετράγωνο Ευρωπαϊκή Ένωση, Τουρκία, Κύπρος, ενέργεια.

Οι πάντες λοιπόν θα θέλουν να στηρίξουν τον Σαμαρά, καθώς ο Τσίπρας από τη μία πλευρά και η άνοδος της Χρυσής Αυγής από την άλλη προκαλούν ανατριχίλες. Διαφορετικά είδη ανατριχίλας, αλλά πάντως ανατριχίλας. Με αυτή την έννοια, αλλά και ανάλογη ατζέντα θα γίνει δεκτός ο πρωθυπουργός στον Λευκό Οίκο, τον Ιούλιο, όπως έχει γραφεί. Πουν σημαίνει ότι μπορεί να έχει τα φόντα για μία νίκη αν πάει σε εκλογές το Φθινόπωρο. Υπάρχουν όμως και τα αλλά… Αυτά τα αλλά λένε ότι οι ξένοι θέλουν σταθερότητα και όχι περιπέτειες και τυχοδιωκτισμούς.

Η προσφυγή στις κάλπες μπορεί να αναδείξει τη Νέα Δημοκρατία πρώτο κόμμα, αλλά όχι με αυτοδύναμη κυβέρνηση και μάλλον όχι με ίδιο ή μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών από τους σημερινούς που τη στηρίζουν στη Βουλή. Έπειτα, τα στοιχεία λένε ότι ο μεν σαμαράς ανεβαίνει, αλλά ο Βενιζέλος πέφτει και ο Κουβέλης μόλις και ισορροπεί. Επομένως, χωρίς ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, με ποιον μπορεί να συνεργαστεί σε κυβέρνηση ο Σαμαράς; Με τον Τσίπρα, τον Καμμένο ή τον Μιχαλολιάκο; Άρα είναι απαραίτητο να γίνει προσπάθεια συνένωσης και αναγέννησης της κεντροαριστεράς για να δημιουργηθούν πραγματικές προϋποθέσεις σταθερότητας στην Ελλάδα. Οσο και αν ο Σαμαράς θα ήθελε να ανεβεί μετά τον Όλυμπο και το Κιλιμάντζαρο, όπως είπε.

Επομένως, το πιθανότερο είναι ότι θα ήθελε να πάει για εκλογές, αλλά δεν το βγαίνουν. Αργότερα, ίσως οι ενδείξεις γίνουν πιο καθαρές. Να μην ξεχνάμε ότι και στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. βράζει το πράγμα.

 

Άγγελος Στάγκος

 

[email protected]

Τελευταία τροποποίηση στις 00:45 - 10 Ιουν 2013
Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.