Μία πολιτική τάξη δηλαδή που ο μέσος όρος της είναι μέτριος ή και κάτω του μετρίου, αλλά εδώ που τα λέμε κάπως έτσι είναι και ολόκληρη η χώρα σήμερα. Με αυτή την έννοια πάντως, ίσως στα 42 άτομα που αποτελούν την κυβέρνηση, ίσως να χωρούσαν κανά δυό προερχόμενοι έξω από τα δύο κόμματα. Αν βέβαια υπάρχουν και τέτοια πρόσωπα, πρόθυμα να μπουν σε κυβέρνηση.
Κυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ λοιπόν με αναλογία 3 προς 1 περίπου και ναι, το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε ίσως να έχει κανά δυο περισσότερους, αφού χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε κυβέρνηση, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες για κομματικές συζητήσεις. Και μπορεί να υπάρχει δυσαρέσκεια από κάποιους Πασόκους απέναντι στον Ευ. Βενιζέλο, με την έννοια ότι ενδιαφέρθηκε κυρίως για τον εαυτό του, αλλά ο κόσμος δεν πολυενδιαφέρεται γι’ αυτά. Ούτε βέβαια για την άτυχη δήλωση του Κουβέλη που αφού την έκανε από την τριτοκομματική κυβέρνηση προτρέπει να αποκρουστεί ο...δικομματισμός.
Ο Σαμαράς φρόντισε να κρατήσει κάποιες εσωκομματικές ισορροπίες, φέρνοντας κάποιους καταμανλικούς πολύ ελαφρών βαρών στην κυβέρνηση, τοποθετώντας τον Κυρ. Μητσοτάκη σε ένα πολύ σημαντικό υπουργείο, βάζοντας και αντιμνημονιακούς σε διάφορες θέσεις ή και προτείνοντας θέσεις. Ταυτόχρονα έδωσε τρία βασικά υπουργεία που έχουν σχέση με την εσωτερική κατάσταση στον επιτυχημένο Δένδια (Δημοσίας Τάξεως), στον δικό του Αθανασίου (Δικαιοσύνης) στον δυσαρεστημένο δικό του Μιχελάκη (Εσωτερικών). Εδωσε επίσης τρία υπουργεία σε εκδηλωμένους μνημονιακούς, διατήρησε τον Χατζηδάκη στο Ανάπτυξης, από το οποίο έκοψε όμως ένα κομμάτι, έβαλε τον Μητσοτάκη στο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και των Γεωργιάδη στο Υγείας.
Το Πασοκ πήρε το Εξωτερικών για να ικανοποιηθεί ο Βενιζέλος, ο Καψής που προέρχεται από τον ίδιο χώρο, ανέλαβε υφυπουργός τηλεόρασης και καλά θα κάνει να απαιτήσει προσδιορισμό του τι είδους δημόσια τηλεόραση θέλουν και να στελεχωθεί με ικανούς δικηγόρους και άξιους συνεργάτες, ο Χρυσοχοϊδης πήρε το Υποδομών, απόκομμα του Άνάπτυξης και ελπίζουμε να έχει διαβάσει πλέον το μνημόνιο, στο Ενέργειας πήγε ο Μανιάτης που έχει αποκτήσει γνώσεις περί το αντικείμενο, ενώ ο αθόρυβος και αποτελεσματικός Τσαυτάρης παρέμεινε στο Γεωργίας.
Στο Οικονομικών δεν υπήρξε αλλαγή, αλλά θα δούμε πως θα συμβιώσουν οι Βενιζέλος και Στουρνάρας, ο Κεδίκογλου διασώθηκε, ο Παναγιωτόπουλος επίσης διασώθηκε στο Πολιτισμού που ξανάφυγε από το Παιδείας, ο Αρβανιτόπουλος παρέμεινε στη θέση του, το υπουργείο – φάντασμα Μακεδονίας- Θράκης εξακολουθεί να υφίσταται άνευ λόγου και εξωπετάχθηκαν οι Στυλιανίδης, Τζαβάρας, Μουσουρούλης και κάτι ψιλά. Εμπρός λοιπόν μέ βάρκα την ελπίδα, όπου ελπίδα ασφαλώς παραμένουν οι ξένοι...
Άγγελος Στάγκος