Κάθε θάνατος προκαλεί λύπη και θρήνο, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για νέο άνθρωπο και ακόμη χειρότερα όταν συμβαίνει με αφορμή ένα εισιτήριο αξίας 1,20 ευρώ, που ίσως να κόστιζε ακόμη λιγότερο εφόσον το παιδί ήταν σπουδαστής και είχε προμηθευτεί «διαρκείας», το λεγόμενο «πάσο» για τους παλιότερους.
Βεβαίως, είναι αδιευκρίνιστες και ερευνώνται ακόμη από την αστυνομία οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου και κυρίως τι προηγήθηκε πριν ο άτυχος νεαρός πηδήξει από το λεωφορείο και βρει το τραγικό τέλος του. Επειδή το θέμα είναι ευαίσθητο, είναι μάλλον βέβαιο ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες καταβάλλουν ήδη κάθε προσπάθεια για να φτάσουν ανεπηρέαστες στα πραγματικά γεγονότα, δηλαδή στην αλήθεια. Γιατί για άλλη μία φορά έλαμψε σε όλη του την μεγαλοπρέπεια ο λαϊκισμός που χαρακτηρίζει την καθημερινότητα και τις αντιδράσεις της κοινωνίας μας, αλλά και πολιτικών προσώπων και κομμάτων. Με τη βοήθεια της «καταραμένης» τεχνολογίας που έχει αναδείξει τα λεγόμενα «κοινωνικά δίκτυα»...
Ξεπερνώντας λοιπόν την άθλια παρέμβαση του βουλευτή του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Παπαδημούλη που έσπευσε να εκμεταλλευτεί πολιτικά το θλιβερό συμβάν χωρίς καν αν φροντίσει να ενημερωθεί για πρόσωπα και καταστάσεις, ξεπερνώντας την βλακώδη παρέμβαση της συγγραφέως Διβάνη, που προφανώς η χρήση του κινητού της συνδυάζεται με ακράτεια αυθόρμητης συμμετοχής σε δημόσιους διαλόγους, ξεπερνώντας και όλη την υπόλοιπη αθλιότητα, βλακεία και ασυναρτησία που κατέκλυσε το διαδίκτυο και εκδηλώθηκε στους δρόμους, επισημαίνεται με έμφαση ότι αυτό το κακό θα μπορούσε να συμβεί οποιαδήποτε χρονική στιγμή και οπουδήποτε. Δηλαδή προ κρίσης όταν το σπορ της λαθρεπιβίβασης στα μαζικά δημόσια μέσα συγκοινωνίας άνθιζε ήδη και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής επικράτειας, ή και έξω από αυτήν, γιατί τζαμπατζήδες, σε διάφορους βαθμούς έκτασης του φαινομένου, υπάρχουν και αλλού.
Ο αδόκητος θάνατος του νεαρού δεν οφείλεται λοιπόν στην κρίση, στα μνημόνια, στην κυβέρνηση, στη Μέρκελ, στην άσπλαχνη και διεφθαρμένη εξουσία. Δεν ξέρουμε καν αν ο ελεγκτής υπερέβη τα όρια στην άσκηση των καθηκόντων του. Στο παρελθόν υπήρξαν και περιστατικά επιθέσεων εναντίον ελεγκτών σε μαζικά μέσα συγκοινωνίας. Ούτε είναι δυνατόν να καταργηθεί ο έλεγχος, ειδικά όταν η λαθρεπιβίβαση δίνει και παίρνει, εκτός και αν αποφασιστεί να αναλάβουν όλο το κόστος των δωρεάν δημόσιων συγκοινωνιών οι φορολογούμενοι... Και με κάποια ανάλογη έννοια, θα έπρεπε να καταργηθούν και οι έλεγχοι από την πλευρά της αστυνομίας για παραβάσεις και παραβιάσεις των νόμων. Γιατί τι θα πούμε αν ένας παραβάτης στην προσπάθειά του να ξεφύγει από έλεγχο αστυνομικών πέσει θύμα δυστυχήματος;
Είναι μάλλον ανώφελο να υποστηριχθεί ότι τα συμπεράσματα και οι αντιδράσεις θα έπρεπε να περιμένουν πρώτα το πόρισμα της αστυνομίας. Οι δυνάμεις του λαϊκισμού σε αυτή τη χώρα έχουν δυστυχώς ξεπεράσει κάθε όριο και είναι πια φανερό ότι ψάχνουν κάθε ευκαιρία για να φτάσουν σε νέα απροσδιόριστα ύψη, ή μάλλον βάθη. Αν και όταν επικρατήσουν, τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά και θα τα γευτούμε όλοι.