Ο Τσίπρας και οι δικοί του προσπάθησαν να κωλυσιεργήσουν στη συζήτηση επί του πολυνομοσχεδίου, με στόχο να μη ψηφιστεί τα μεσάνυχτα, ούτε και τη Δευτέρα, ώστε την Τρίτη στο Γιούρογκρουπ και το Εκοφίν που θα γίνουν στην Αθήνα να μην έχει εκπληρώσει η ελληνική πλευρά το δικό της μερίδιο (προαπαιτούμενο) της συμφωνίας με την Τρόϊκα και να μην εγκριθεί από τους δανειστές η εκταμίευση της δόσης που περιμένουμε. Δόση γενναία, που την έχουμε ανάγκη για να πληρώσουμε χρεωστούμενα, μεταξύ άλλων. Μιλάμε για πολιτική στάση ανάλογη αυτού που λέμε «καταστροφικό παιχνίδι» στο ποδόσφαιρο...
Δεν επρόκειτο για σκέψη της στιγμής, αλλά για την κορύφωση ενός σχεδίου που είχε εκπονηθεί και ακολουθούσαν εδώ και κάποιες εβδομάδες. Είναι γνωστές οι απειλές του αρχηγού του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. περί ποινικών ευθυνών σε βαθμό κακουργήματος για τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου που αφορούν την ανακεφαλαιοποίηση των τράπεζών και παράλληλα βλέπαμε μία κλιμάκωση που περιελάμβανε πάλι συγκέντρωση οπαδών του στο Σύνταγμα, την ώρα της συζήτησης και της ψήφισής του από τη Βουλή.
Για άλλη μία φορά, ο Τσίπρας και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν τα κατάφεραν και έδειξαν ότι προτιμούν τη δημιουργία εντυπώσεων, παρά την ουσία. Κατέθεσαν πρόταση δυσπιστίας προσωπικά κατά του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, που τον απείλησαν με ποινικές ευθύνες και δικαστήρια, προκειμένου να σταματήσει η συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο και να αρχίσει συζήτηση επί της συγκεκριμένης πρότασης που θα τελείωνε την Τρίτη το βράδυ με ψηφοφορία. Ταυτόχρονα, απείλησαν το Προεδρείο της Βουλής, δηλαδή τον Πρόεδρο Ευ. Μεϊμαράκη, ότι αν δεν δεχόταν να ακολουθήσει τη διαδικασία που ήθελαν, θα κατέθεταν πρόταση μομφής εναντίον του.
Η αλήθεια είναι ότι αρχικά η κίνηση αυτή αιφνιδίασε την κυβέρνηση, όμως γρήγορα συνήλθε, όταν ανέλαβαν την υπόθεση ο Ευ. Βενιζέλος, που έχει κοινοβουλευτική πείρα, αλλά και ο Βορίδης, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Άλλωστε είχαν και σοβαρά πατήματα, καθώς δεν είχαν περάσει έξη μήνες από την προηγούμενη πρόταση δυσπιστίας που είχε καταθέσει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σε βάρος της κυβέρνησης και των υπουργών της. Ο κανονισμός της Βουλής λέει ότι δεν μπορεί να κατατεθεί νέα πρόταση δυσπιστίας πριν περάσουν έξη μήνες από την προηγούμενη. Οσο για την πρόταση δυσπιστίας σε βάρος του Προέδρου της Βουλής, αυτή μπορεί να απασχολήσει τη Βουλή μόνο σε μέρα κοινοβουλευτικού ελέγχου, σύμφωνα με τον κανονισμό.
Μετά την απόρριψη, που αναμενόταν, αλλά κυρίως μετά τη νέα κακή εμφάνιση του Τσίπρα στη Βουλή, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α απεχώρησε για να ενωθεί με τους οπαδούς του στο πεζοδρόμιο, μέχρι την ώρα της ψηφοφορίας, που επανήλθαν. Σημαντικό όμως είναι και το γεγονός ότι για άλλη μία φορά, συνάχθηκαν μαζί τους ο Καμένος και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες που έχουν απομείνει, ενώ το ΚΚΕ υποστήριξε την πρόταση, διαχωρίζοντας τη θέση του από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ο Κουβέλης με την ΔΗΜΑΡ τους άδειασαν. Το συμπέρασμα είναι ότι και πάλι ο Τσίπρας και το κόμμα του απέδειξαν την κοινοβουλευτική τους ανεπάρκεια, αλλά και το αδιέξοδο της ρητορικής τους. Με λίγα λόγια έχασαν.
Αλλά και της κυβέρνησης η νίκη, δηλαδή το γεγονός ότι το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε, ήταν γλυκόπικρη. Ο Νικήτας Κακλαμάνης ψήφισε «παρών», όπως το περίμεναν και διαγράφηκε (η συνέχεια στη μάχη για το Δήμο Αθηναίων), ο Απόστολος Κακλαμάνης καταψήφισε ένα άρθρο, όπως και ο Γιώργος Παπανδρέου το άρθρο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, θεωρώντας ότι για κάτι ανάλογο υπονομεύθηκε η πρωθυπουργία του. Φυσικά ό Βενιζέλος έγινε βαπόρι και υπάρχει θέμα στο ΠΑΣΟΚ, που όμως δεν φαίνεται να φτάνει σε διαγραφή των δύο. Την παρτίδα «έσωσε» ο Λοβέρδος, που μαζί με τον «δικό» του Αηδόνη, ψήφισαν υπέρ, σφραγίζοντας την επιστροφή του στο κυβερνητικό στρατόπεδο και την Ελιά.
Αγγελος Στάγκος