Τσίρκο όμως που μπορεί να τέρπει ένα μέρος της κοινής γνώμης και να το θαυμάζει ένα άλλο, αλλά που προκαλεί ζημιές. Οι άνθρωποι είναι ζημιάρηδες γιατί είναι ιδεοληπτικοί, κολλημένοι, ψεκασμένοι, άσχετοι, ανίκανοι και πολλοί από αυτούς, ψεύτες.
Το βλέπουμε κάθε μέρα και πριν προλάβουμε να κλείσουμε το στόμα που έμεινε ανοικτό εξαιτίας μίας δήλωσης, κάποιας συμπεριφοράς ή ενός επεισοδίου με ήρωες κυβερνητικούς ή κομματικούς παράγοντες, το ξανανοίγουμε. Σε λίγο όλοι θα περπατάμε με το στόμα σταθερά ανοιχτό λόγω αγκύλωσης.
Τι να πρωτοπιάσουμε και τι ν’ αφήσουμε; Την ακατάσχετη φλυαρία του Μπαρουφάκη με τις αντικρουόμενες δηλώσεις και την προκλητική συμπεριφορά, που έφτασε στο σημείο να ομολογήσει ότι κατέγραφε τις συνομιλίες του Γιούρογκρουπ στη Ρίγα; Την τυπική παραμονή του στο κεφάλι των διαπραγματεύσεων, ενώ άλλοι τις κάνουν, ή τις αμελέτητες προτάσεις του για το ΦΠΑ που γυρίζουν πίσω;
Και άντε ο Μπαρουφάκης, αμ η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που αναπνέει και περπατά για να προκαλεί καβγάδες, σε σημείο που να μην την αντέχει ούτε ο Τσίπρας πια; Για τον Καμένο, τις απειλές του για Κούγκι, τις δηλώσεις περί εκχώρησης πετρελαίων και νησιών στους Αμερικανούς, ενώ αλληθωρίζει προς τη μεριά της Ρωσίας και δεν γίνεται δεκτός από τον ομόλογό του στις ΗΠΑ, τις έχετε να πείτε;
Στους παραπάνω προσθέστε τους Λαφαζάνηδες και τους Στρατούληδες μαζί με τους Λεουτσάκους και τους λοιπούς συντρόφους που ονειρεύονται την Οκτωβριανή Επανάσταση αλά γκρέκα, βάλτε και το δίδυμο της Παιδείας Μπαλτά - Κουράκη που ευαγγελίζονται ανοιχτά την ισοπέδωση προς το κάτω, ρίχτε μέσα τον Γλέζο με τα αντιστασιακά του, φέρτε τον κομψευόμενο σήμερα Κατρούγκαλο που κάποτε ονόμαζε “Τσολάκογλου” τους πολιτικούς αντιπάλους του υμνώντας την αριστερή βία, ρίξτε Δρίτσα για μυρωδιά και μη ξεχάστε τον απαράμιλλο Φλαμπουράρη που φέρνει πάντα μαζί του την γνήσια ατμόσφαιρα καφενείου.
Αν δεν φτάνουν αυτοί, υπάρχουν και οι άλλοι, οι .... σοβαροί, καθηγητές οι περισσότεροι. Μάρδας, Αθανασόπουλος, Πανούσης, Κοτζιάς, Τσακαλώτος, Σταθάκης, Χριστοδουλοπούλου και βέβαια το alter ego του Τσίπρα, ο Παπάς, ο ιδεολόγος Βούτσης, ο πιστός Σκουρλέτης, δίχως να ξεχνάμε τον σοφό μέτρ της αοριστολογίας, τον Δραγασάκη. Χώρια τα άνθη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που μαζί με τα λουλούδια των Αν.Ελ., Κουίκ, Ξουλίδου κλπ., φτιάχνουν ένα χωράφι μούρλια. Και συγγνώμην αν ξεχάσαμε κανένα.
Αν πραγματικά ο Τσίπρας επιδιώκει συμφωνία και δεν υποδύεται, είναι βέβαια ότι τώρα καταριέται την ώρα και τη στιγμή που βρέθηκαν πολλοί από τους παραπάνω και άλλοι της κοινοβουλευτικής ομάδας δίπλα του και τώρα του κάνουν κόνξες.
Δεν έχει δίκιο όμως. Αυτός τους μάζεψε γύρω του, μαζί τους έκανε την θριαμβευτική πορεία προς την εξουσία, συλλογικά αποφάσισαν τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις που έδωσαν, ή κατέληξαν σε συμπεράσματα και εκτιμήσεις (όλα λανθασμένα, εκτός και αν ήθελαν την έξοδο από την Ευρώπη στο βάθος του μυαλού τους) και τώρα μαζί κυβερνούν.
Ας λουστεί τις επιλογές του και ας προχωρήσει μαζί τους (γιατί δίχως αυτούς δεν υπάρχει), αλλά να μην ονειρεύεται ότι με τέτοιο προσωπικό θα μπορεί να υλοποιήσει την όποια συμφωνία κάνει, αν την κάνει τελικά. Γιατί και αυτό παίζεται ακόμη...
Αγγελος Στάγκος
[email protected]