Μακάρι, αλλά πως; Τα μέτρα των δανειστών είναι πραγματικά οδυνηρά, αλλά και πως να μην είναι όταν η κατάσταση της οικονομίας είναι τόσο άσχημη και οι δομές τρισάθλιες. Ποιος πιστεύει ότι το Ασφαλιστικό είναι βιώσιμο, ας πούμε; Ούτε ο ίδιος ο Τσίπρας, όπως ομολόγησε πριν λίγο καιρό. Και ποιος πιστεύει ότι όλα αυτά που υποσχέθηκαν οι Συριζαίοι με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης μπορούν να υλοποιηθούν, είτε μείνει η χώρα στην Ευρωζώνη, είτε ακόμη χειρότερα, αν φύγει, όπως θέλουν οι διάφοροι τύπου Λαπαβίτσα, Λεωτσάκου, Πετράκου, Λαφαζάνη κλπ.;
Το χειρότερο όμως είναι ότι οι παραπάνω δεν είναι μόνοι. Σύσσωμος ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, με πρώτο τον Τσίπρα και μαζί τους οι απερίγραπτοι Ανελίτες οδηγούν τη χώρα στη ρήξη και στην έξοδο, απ’ όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Αυτά λένε τα τελευταία γεγονότα, από τις σκληρές επιθέσεις του υπουργού Οικονομικών Βαρουφάκη κατά των Ευρωπαίων και της Ευρωζώνης, ως τα συλλαλητήρια για να πάρει ο λαός στα χέρια του τις διαπραγματεύσεις που οργανώνει ο κομματικός μηχανισμός. Και από τις στημένες επιτροπές της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη Βουλή, ως τις επιθέσεις της κατά του Γιουνκέρ και ιδιαίτερα κατά της Τράπεζας της Ελλάδας ως θεσμού της ΕΚΤ.
Ολα αυτά δεν είναι τυχαία και τελούν υπό την αιγίδα του Τσίπρα, χωρίς αμφιβολία πια. Αυτός επέλεξε και διατηρεί τον Βαρουφάκη στη θέση του, αυτός του προσφέρει θαλπωρή, αυτός ανέχεται τις θεατρικές παραστάσεις της Προέδρου της Βουλής, μπροστά του έγινε η επίθεση στον Γιουνκέρ, αυτός ξεκίνησε την υπονόμευση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, αυτός μιλάει διχαστικά κατά των “μνημονιακών” στο εσωτερικό και επιτίθεται κατά των ξένων συνεχώς, αυτός απειλεί συνεχώς ότι θα τινάξει στον αέρα την Ευρώπη. Η Κωνσταντοπούλου και η Ραχήλ Μακρή απλά ακολουθούν βάζοντας το δικό τους άρωμα και τη δική τους αισθητική.
Και για να ξέρουμε τι λέμε, όλα αυτά δείχνουν προαποφασισμένα και σε πλήρη αρμονία με τα πολιτικά κείμενα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πριν από τις εκλογές, από τη ρητορική του εδώ και τρία χρόνια, από τις επιλογές των υπουργών και από τις ενέργειές του στην κυβέρνηση.
Πολύ απλά, το αίμα, νερό δεν γίνεται σε μία μέρα! Το χειρότερο μάλιστα είναι, πέρα από τα οικονομικά, ότι όλα αυτά έχουν έντονη μυρωδιά σοσιαλφασισμού. Οποιος δεν το καταλαβαίνει, καλά να πάθει. Θα το καταλάβει όταν αρχίσει να συμβαίνει και αφού συμβεί. Αλλά το κακό είναι ότι τις συνέπειες θα τις υποστούν και όλοι οι υπόλοιποι.
Άγγελος Στάγκος