Πολλοί από τους αναλυτές που κλήθηκαν από τα διεθνή μέσα να σχολιάσουν την επίθεση στο Παρίσι τόνισαν ότι οι τζιχαντιστές επέλεξαν να κτυπήσουν σε «μαλακά σημεία» εννοώντας ότι θέλησαν να προκαλέσουν πολλά θύματα στον άμαχο πληθυσμό, κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό κατ΄ αυτούς γιατί μπορεί να επαναληφθεί, θα επαναληφθεί σίγουρα και είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί. Αυτό όμως δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι ακραίοι ισλαμιστές και οι τζιχαντιστές, από την Αλ Κάϊντα ως τον ΙΣΙΣ, τέτοια κτυπήματα δίνουν στους άπιστους της Δύσης και τα παραδείγματα είναι πολλά. Από την επίθεση στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη και στο πεντάγωνο, στην Ουάσινγκτον, ως την ομηρία θεατών από Τσετσένους σε θέατρο της Μόσχας και από την επίθεση σε ξενοδοχείο της Βομβάης ως τις εκατόμβες που προκάλεσαν επανειλημμένα στην Τουρκία, πρόσφατα και στο παρελθόν, στη Βηρυτό τις προάλλες, τη βόμβα στο ρωσικό αεροπλάνο, του λουτρό αίματος παλιότερα σε ισπανικό σιδηροδρομικό σταθμό και πάλι στο Παρίσι. Στις περισσότερες περιπτώσεις με «καμικάζι» που είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν. Και εδώ που τα λέμε σε όλους τους πολέμους υπάρχει το στοιχείο της τρομοκράτησης του άμαχου πληθυσμού για πολλούς και διάφορους λόγους. Το είδαμε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με τους ανελέητους αεροπορικούς βομβαρδισμούς πόλεων και φυσικά με τη ρίψη της ατομικής βόμβας σε Ναγκασάκι και Χιροσίμα.
Ο θρησκευτικός φανατισμός και η ανελέητη σκληρότητα που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του ΙΣΙΣ δεν σημαίνει ότι οι αποφάσεις της ηγεσίας παίρνονται χωρίς «ψυχραιμία», «λογική» και «σχεδιασμό». Κάθε άλλο και σ’ αυτά περιλαμβάνονται τα βίντεο των εκτελέσεων που ανεβάζει κατά καιρούς στο διαδίκτυο. Οι στόχοι είναι σαφείς. Να προκαλέσουν φόβο, χάος και ανασφάλεια ( με οικονομικές συνέπειες επίσης ) στις δυτικές χώρες και τις ηγεσίες τους, να λειτουργήσουν «προβοκατόρικα», προκαλώντας σκληρές αντιδράσεις και φέρνοντας στην εξουσία της άλλη πλευράς επίσης «φανατικούς» (τους ακροδεξιούς, τους νεοναζιστές και τους εθνικιστές που λέγαμε παραπάνω), οι οποίοι μπορεί να παρασυρθούν με τη σειρά τους σε θρησκευτικό ιερό πόλεμο και ενίσχυση του αστυνομικού κράτους στο εσωτερικό, με τη σύμφωνη γνώμη μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης που θα τους φέρει, αν τους φέρει, στην εξουσία.
Ένας τέτοιος πόλεμος, κηρυγμένος ή ακήρυχτος, θα οδηγήσει σε περιθωριοποίηση, αν όχι καταπίεση, των πολλών μουσουλμάνων στην Ευρώπη και στη συσπείρωση εκείνων της Μέσης Ανατολής (των Σουνιτών βασικά, γιατί αυτοί παρουσιάζονται ως ακραίοι), άρα θα δημιουργηθεί μία μουσουλμανική 5η Φάλαγγα μέσα στα ευρωπαϊκά όρια, έτοιμη να προσφέρει «μάρτυρες», δηλαδή πολεμιστές έτοιμους να πεθάνουν για την πίστη τους. Αυτή η ετοιμότητα να πεθάνουν για την πίστη τους είναι ένα στοιχείο υπεροχής των μουσουλμάνων, κατά τους ηγέτες των τζιχαντιστών, στον θρησκευτικό-απελευθερωτικό πόλεμό τους. Γιατί κατ’ αυτούς υπάρχει και «απελευθερωτικό» στοιχείο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Με αυτή την έννοια, το Παρίσι και η Γαλλία είναι η πόλη και η χώρα, αντίστοιχα, που «προσφέρεται» για τρομοκρατικά κτυπήματα, όπως πιστεύει η ηγεσία των Τζιχαντιστών, γι’ αυτό και στην ανακοίνωσή τους τόνισαν ότι παραμένουν στόχοι τους. Στη Γαλλία ζουν περί τα 5-5,5 εκατομμύρια μουσουλμάνοι με ρίζες σε αραβικές χώρες (πρώην αποικίες κάποιες), πολλοί από τους οποίους ζουν σε γκέτο ουσιαστικά και σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες, άρα και εν δυνάμει προσήλυτοι στο τζιχαντισμό. Επιπλέον η Γαλλία είναι η ισχυρότερη στρατιωτικά χώρα της Ευρώπης, πολύ βασική για την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνορεύει με τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ιταλία, την Ισπανία κλπ., παίρνει ενεργό μέρος στις εξελίξεις στη Συρία και βομβαρδίζει τον ΙΣΙΣ, άρα εχθρός. Αν παραλύσει μάλιστα το Παρίσι λόγω τρόμου, η επιτυχία θα είναι πολύ μεγάλη για τους τζιχαντιστές.
Η αντιμετώπιση της απειλής δεν είναι εύκολη υπόθεση, γιατί πρώτον, δεν είναι εύκολη η επισήμανση, ανακάλυψη και παρακολούθηση υπόπτων και δικτύων και δεύτερον, γιατί είναι αποφασισμένοι να γίνουν «μάρτυρες». Είναι φανερό ότι οι επικοινωνίες και οι σχεδιασμοί τους γίνονται πρόσωπο με πρόσωπο και όχι μέσω τηλεφώνων και ίντερνετ που μπορούν να τα παρακολουθήσουν οι υπηρεσίες ασφαλείας. Αυτή τη φορά η ποιοτική αναβάθμιση του κτυπήματος έγκειται στο γεγονός ότι υπήρξε σχεδιασμός και συντονισμός πολλών προσώπων που έπληξαν διάφορους στόχους μέσα σε καθορισμένο χρόνο. Απέδειξε δηλαδή ο ΙΣΙΣ ότι έχει τέτοια επιχειρησιακή ικανότητα και φυσικά προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Ανησυχία που αναμφίβολα θα θέσει θέματα στη ροή του προσφυγικού κύματος. Ήδη κλείνουν σύνορα και σηκώνονται φράχτες, ενώ αναβαθμίζεται πολύ σημαντικά και ο ρόλος της Τουρκίας. Αυτό σημαίνει ότι σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτη και καλύτερη την Ελλάδα θα εγκλωβιστούν πολλές χιλιάδες ανεπιθύμητοι μετανάστες, με ό,τι αυτό θα σημαίνει στη συνέχεια.
Αν ληφθούν τοις μετρητοίς οι πρώτες αντιδράσεις από τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι κυβερνήσεις τους δείχνουν διαθέσεις να αντιδράσουν σκληρά. Αυτό προϋποθέτει κοινή δράση, συνεργασία με ΗΠΑ και Ρωσία και στρατεύματα στο έδαφος της Συρίας και του Ιράκ. Οι αεροπορικές επιδρομές κατά θέσεων του ΙΣΙΣ δεν φτάνουν για μία ολοκληρωτική νίκη, αν αυτή μπορεί να επέλθει. Είναι όμως έτοιμες οι δυτικές και οι χριστιανικές χώρες για κάτι τέτοιο, που βεβαίως θα σημαίνει απώλειες, τόσο στο μέτωπο, όσο και στα μετόπισθεν, δηλαδή στις δικές τους πόλεις; Αυτό θα το διαπιστώσουμε στη συνέχεια, αλλά προς το παρόν ξέρουμε πια ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο με τους ακραίους μουσουλμάνους. Πόλεμο θρησκευτικό σε μεγάλο βαθμό, όσο και να ξεφεύγει κάτι τέτοιο από τη φαντασία μας. Το ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την εξέλιξη είναι μία άλλη θλιβερή ιστορία…