Μέρες που είναι και ψάχνοντας κάτι το θετικό εν όψει Χριστουγέννων και νέας χρονιάς, το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης είναι ότι κανείς δεν ξεχωρίζει.
Είτε ηθελημένα, είτε όχι, έχει γίνει ένα «κούρεμα» και κανείς δεν παρουσιάζεται καλύτερος από τον αρχηγό, τον Αλέξη Τσίπρα. Με αυτή την έννοια η κυβερνητική ομάδα είναι συμπαγής και έχει σύμπνοια.
Αν μάλιστα θεωρήσουμε ότι όλοι οι υπουργοί είναι από μέτριοι και κάτω, το επίπεδο των κοινοβουλευτικών ομάδων των ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Αν.Ελ. είναι από κακό και πιο κάτω –όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις εμφανίσεις τους στη Βουλή -, μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι το σημερινό κυβερνητικό σχήμα είναι και σταθερό. Γιατί με ποιους μπορεί να αντικαταστήσει τους σημερινούς υπουργούς του ο πρωθυπουργός; Το πολύ πολύ να φύγουν οι καμένοι και να έλθουν οι λεβέντες!
Επειδή συχνά γίνονται συγκρίσεις με προηγούμενες κυβερνήσεις, η αλήθεια είναι ότι τότε, επί ΠΑΣΟΚ, ας πούμε, υπήρχαν υπουργοί και βουλευτές που ήταν καλύτεροι από άλλους, που είχαν κάποιες ειδικές γνώσεις, ή που οι αντιλήψεις τους ήταν διαφορετικές.
Για παράδειγμα, κάποιοι ήταν πιο ευρωπαϊστές, άλλοι πιο λαϊκιστές και σίγουρα ο σοσιαλισμός τους διέφερε από άτομο σε άτομο και από ομάδα σε ομάδα. Το ίδιο συνέβαινε και στη Νέα Δημοκρατία, ακόμη και επί κυβέρνησης Σαμαρά την περίοδο της επιστροφής στον λαϊκισμό, μετά τις ευρωεκλογές… Οι σημερινοί όμως σα να έχουν βγει από καρμπόν από πλευράς ανικανότητας, άγνοιας και ασυναρτησίας.
Για να μη βάλουμε στην εξίσωση την βούληση τους να κοροϊδεύουν και να παραμυθιάζουν, να κωλυσιεργούν, να μη θέλουν την επίλυση των προβλημάτων, να επιζητούν την κάλυψή τους κάτω από το χαλί και να αντιμετωπίζουν αρνητικά την Ευρώπη.
Όλα αυτά αποτυπώνονται καθημερινά και με κάθε ευκαιρία. Το χάος που επικρατεί στη διαχείριση του Προσφυγικού είναι πασιφανές, ενώ η λεγόμενη σκληρή διαπραγμάτευσή τους με την Τρόϊκα κατέληξε ουσιαστικά σε παραπομπή των εκκρεμοτήτων τον Ιανουάριο, χάρις στην ανοχή που επιδεικνύουν απέναντί τους οι δανειστές, μια και δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για την εξουσία σήμερα.
Αυτή είναι η αλήθεια και σε αυτή την πραγματικότητα στηρίζονται. Όλα τα άλλα που λένε είναι φούμαρα, γιατί ν πάρουμε το Συνταξιοδοτικό όμως, το ερώτημα είναι τι ελπίζουν; Εστω ότι η Τρόϊκα και το ΔΝΤ δεχθούν όλες τις θέσεις της Αθήνας, που θα βρεθούν τα λεφτά για να μη μειωθούν οι κύριες συντάξεις των 2,7 ή 2,8 εκατομμυρίων συνταξιούχων, με τόσους ανέργους, τέτοια εισφοροδιαφυγή, με το αντιεπενδυτικό κλίμα που καλλιεργούν συστηματικά διάφοροι υπουργοί και με την υπογεννητικότητα που μαστίζει τη χώρα.
Και ας διαλαλεί ό,τι του κατέβει ο Τσίπρας.
Θαύματα με τους αριθμούς δεν γίνονται ιδιαίτερα όταν τη χώρα την κυβερνά μία κυβέρνηση, όχι της πρώτης φοράς Αριστεράς, αλλά της πρώτης φοράς τέτοιας κραυγαλέας ανικανότητας. Αυτοί ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών τους δεν μπορούν να δέσουν πόσο μάλλον να εκφράσουν να εκφράσουν την Αριστεράς, ακόμη και της αλά γκρέκα.
Άγγελος Στάγκος