Από τη μία πλευρά, οι επίμονες διακηρύξεις ότι δεν θα μειωθούν οι κύριες συντάξεις, η συναίνεση κάποιων εργοδοτικών ενώσεων, που οι επικεφαλής τους έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με το Καραμανλέϊκο (Φέσσας του ΣΕΒ, Ανδρεάδης των τουριστικών επιχειρήσεων π.χ.) στην αύξηση των εισφορών με κάποιες υποσχέσεις περί ανταλλαγμάτων στη συνέχεια), οι τοποθετήσεις του Στουρνάρα και η σύμφωνη γνώμη μερικών funds δίνουν την εντύπωση ότι υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές σε κάποια βασικά σημεία.
Από την άλλη πλευρά, οι πληροφορίες λένε ότι η Τρόϊκα, δηλαδή οι δανειστές, έχουν πολλές αντιρρήσεις για το σχέδιο που παρουσίασε ο Κατρούγκαλος. Την άποψη αυτή ενισχύει η αποστολή του Τσακαλώτου σε διάφορες πρωτεύουσες και η επιστράτευση του Παυλόπουλου, προκειμένου να πείσουν τους ξένους να δεχθούν το σχέδιο ως πολιτικά ρεαλιστικό. Που σημαίνει ότι η κυβέρνηση το έχει πάει πάλι στην πολιτική διαπραγμάτευση.
Δεν ξέρουμε τι θα προκύψει στο τέλος. Το πιθανότερο είναι ότι θα γίνουν οπωσδήποτε κάποιες «διορθώσεις» προς τα κάτω με θύματα όσους έχουν ακόμη αξιοπρεπείς συντάξεις και που δεν αποτελούν στο σύνολό τους ψηφοφόρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αν και τα πράγματα μπορεί να καταλήξουν ακόμη χειρότερα. Πάντως, μάλλον πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να παραμείνει όπως παρουσιάστηκε το σχέδιο του Κατρούγκαλου, που από τις απειλές και τους χαρακτηρισμούς που εκτόξευε πριν λίγο καιρό από τις τηλεοράσεις, τώρα το έχει γυρίσει στα φιλιά ο αθεόφοβος.
Όπως έχουμε ξανατονίσει από τούτη τη στήλη, το Ασφαλιστικό δεν είναι καθόλου εύκολο πρόβλημα να λυθεί χωρίς περικοπές, καθώς οι συνταξιούχοι είναι πολλοί, το σύστημα γεμάτο στρεβλώσεις, οι εργαζόμενοι λίγοι και λεφτά δεν υπάρχουν.
Απαιτεί ριζικό ανασχεδιασμό, που όμως πρέπει να είναι και κάπως δίκαιος, όχι πάντα με την έννοια των περικοπών στους υψηλότερους για να πάρουν επαρκείς συντάξεις οι χαμηλοσυνταξιούχοι, δίχως ένσημα και χωρίς να έχουν καταβάλλει στοιχειωδώς τις δικές τους εισφορές. Γιατί κάτι τέτοιο συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό. Επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι ούτε ο Μεϊμαράκης, αν επικρατήσει στις εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, θα μπορεί εύκολα να βάλει πλάτη, επειδή θα του το ζητήσουν οι Καραμανλικοί ή οι ξένοι, αφού αρκετοί από εκείνους που θα δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται ψηφίζουν το ίδιο και το κόμμα του…
Αν τελικά τα καταφέρει ο Τσίπρας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να ξεπεράσει τις δυσκολίες του Ασφαλιστικού, δεν ξεμπερδεύει και μαζί του δεν ξεμπερδεύει ούτε η χώρα. Ο Σημίτης έγραψε ένα πολύ σημαντικό άρθρο που παρουσιάζει την πραγματικότητα στο «Βήμα της Κυριακής». Όποιος ενδιαφέρεται ας το βρει να το διαβάσει, πρώτον, για να ανοίξουν τα μάτια του, δεύτερον, για να μη παραμυθιάζεται, κάτι πολύ βασικό για την πορεία όλων μας
Άγγελος Στάγκος