Ποιοι είναι προτιμότεροι, ο Τσίπρας και οι δικοί του με αυτά που είπε και πάλι χθες στην ένδοξη επέτειο του ενός και άκρως παραγωγικού χρόνου της Αριστεράς αλά Γκρέκα (δηλαδή της ασυνάρτητης αριστεράς του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της ψεκασμένης δεξιάς των Αν.Ελ. του Καμένου) στην εξουσία, ή οι κακομαθημένοι αγρότες που δεν θέλουν να πληρώνουν τίποτα, ποτέ και πουθενά, πολλοί από τους οποίους τον ψήφισαν χθες, πιστεύοντας τις μπούρδες και τις υποσχέσεις του, ενώ σήμερα τον καταριούνται και κλείνουν δρόμους ή μπλοκάρουν εξόδους και τελωνεία κατά την προσφιλή συνήθειά τους.
Στην πανηγυρική ομιλία του λοιπόν χθες ο Τσίπρας έκανε δύο πράγματα. Το πρώτο και πιο αθώο ήταν ότι προσπάθησε να μπερδέψει κάπως τα πράγματα. Από τη μία ενοποίησε τον χρόνο των δύο κυβερνήσεών του στην εξουσία, από την άλλη προσπάθησε να αναθέσει το πρώτο και καταστροφικό οκτάμηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου στην κρίση της ιστορίας και να το χωρίσει από το επόμενο τετράμηνο της αναβάπτισης στη λαϊκή εντολή. Θεωρεί ότι οι πρώτοι οκτώ μήνες έχουν ξεχαστεί ή θα ξεχαστούν, αλλά πολύ σωστά παρουσίασε ενιαίο τον χρόνο στην εξουσία, γιατί είναι ενιαίος. Το δεύτερο πράγμα που έκανε χθες ο Τσίπρας ήταν το αναμενόμενο, να δημιουργήσει ένα σκηνικό πόλωσης και διχασμού μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, όπου Αριστερά του λόγου του (μαζί με τον Καμένο) και Δεξιά ο Μητσοτάκης. ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων, είτε δεν υπάρχουν κατ’ αυτόν, είτε τα θεωρεί παρακλάδια της Δεξιάς.
Έτσι λοιπόν θα πορευτούμε το επόμενο διάστημα και στο πλαίσιο της πολιτικής που μόλις αναφέραμε ο Τσίπρας προσπαθεί να ξεχωρίσει τους μικροελεύθερους και μικροαυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες από τους μεγαλοελεύθερους και μεγαλοαυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες. Αυτούς δηλαδή με τη γραβάτα, που διαδήλωναν τις τελευταίες ημέρες στους δρόμους και δικαίως, γιατί πάει να τους τσακίσει το σχέδιο του Κατρούγκαλου, καθώς προφανώς δεν τους συγκαταλέγει στους «αριστερούς» που ψηφίζουν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ο πρωθυπουργός πάει τώρα να διορθώσει το … λάθος, για να μη τους βλέπει στο δρόμο. Ωστόσο, όσο και να λέμε ότι οι έχουν δίκιο να είναι θυμωμένοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, μεγάλοι και μικροί, να μη ξεχνάμε ότι γενικά φροντίζουν να παρουσιάζουν έσοδα κάτω από το όριο του φορολογητέου εισοδήματος. Τέλος πάντων…
Οι εντελώς απαράδεκτοι και κακομαθημένοι όμως είναι οι τιμημένοι αγρότες μας. Αυτή η προνομιούχα τάξη, που εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από την εποχή της χούντας που τους χάρισε τα δάνεια, έχει μάθει μόνο να τα παίρνει με κάθε νόμιμο και παράνομο τρόπο. Μέσω επιδοτήσεων από την ΕΟΚ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις μεθόδους που εμπνεύστηκαν σε διάφορες περιοχές για να κοροϊδέψουν τους κοινοτικούς, μέσω των συνεταιρισμών όπου σε πάρα πολλούς φαγώθηκαν άπειρα λεφτά και μέσω εκβιασμών όποιας κυβέρνησης βρέθηκε στην εξουσία. Δεν ξεχνιούνται οι μεραρχίες πάντσερ των τρακτέρ που έσκιζαν τις πεδιάδες της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας για να κλείσουν την εθνική οδό στο ύψος της Βιοκαρπέτ και στα Μάλγαρα, με επικεφαλής συνδικαλισταράδες όλων των αποχρώσεων, από το ΚΚΕ ως τη Νέα Δημοκρατία. Εναντίον πότε κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, πότε της Ν.Δ. και τώρα φυσικά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που βεβαίως τους είχε υποσχεθεί ότι θα τους έχει σαν παιδιά του, μη στάξει και μη βρέξει και στήριζε ές τις απαιτήσεις τους. Έτσι εξασφάλιζαν «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», έτσι τσέπωσαν τα 500 εκατομμύρια του Χατζηγάκη και τώρα τα πληρώνουμε όλοι, έτσι έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια κάθε σύσταση και κατέστρεφαν τον υδροφόρο ορίζοντα υπεραντλώντας το νερό για να ποτίζουν μπαμπάκια ντάλα μεσημέρι, όχι τη νύχτα, έτσι τον κατέστρεφαν επίσης με κατάχρηση φαρμάκων και λιπασμάτων. Ποτέ δεν ήθελαν να κρατούν βιβλία, για να μπορούν να φορτώνουν τα αμαρτήματα στον ανώνυμο έμπορο και μεσάζοντα και δεν μιλάμε βέβαια για ταμειακές μηχανές, όταν αποφασίζουν να πουλήσουν προϊόντα στη λιανική.
Τα προνόμια και οι μικροαπάτες και μεγαλοαπάτες των αγροτών δεν έχουν τέλος. Τα ίδια ισχύουν για τους ψαράδες και τους κτηνοτρόφους. Και μην πει κανείς ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Είναι πολλοί οι ίδιοι και σε κάθε περίπτωση, αυτοί δίνουν τον τόνο. Με λίγα λόγια, είναι καιρός να αρχίσουν να πληρώνουν και οι αγρότες κάποια από αυτά που τους αναλογούν ως πολίτες, γιατί όσα δεν πληρώνουν αυτοί, τα πληρώνουν οι άμοιροι μισθωτοί και η λεγόμενη μεσαία τάξη των πόλεων και λεφτά δεν υπάρχουν πια. Τελεία και παύλα.