Αυτές οι διαπιστώσεις δεν συνδυάζονται από αντιπολιτευτική χαρά. Το αντίθετο. Κανείς στα καλά του δεν θέλει την αύξηση των βαρών στους πολίτες, τις συνεχείς προϋποθέσεις, τους ελέγχους και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Ήταν όμως φανερό ότι οι αυταπάτες, οι μονομερείς ενέργειες, τα τερτίπια, οι βλακώδεις διακηρύξεις, τα ψέματα που υπέσκαψαν την αξιοπιστία της χώρας, καταδικάζοντάς την στο σούρσιμο μέσα σε συνεχή κρίση, θα αποδεικνύονταν “μπούμεραγκ”. Ξεκινήσαμε επί Καραμανλή στο συγκεκριμένο πεδίο, ο Παπανδρέου αποδείχτηκε λίγος, σε ένα βαθμό το είδαμε με την κυβέρνηση Σαμαρά, το βλέπουμε τώρα πάλι, αφού η αναξιοπιστία έφτασε σε απροσπέλαστα ύψη με τους Συρανέλ στην εξουσία τους τελευταίους 18 μήνες. Οι δανειστές κατέγραφαν τα πάντα και παρέμεναν ακλόνητοι στις θέσεις τους όλο το διάστημα από το 2010. Στο ίδιο διάστημα η χώρα (πολιτική τάξη, κοινωνία και μήντια μαζί), όχι απλά αδυνατούσε, αλλά και δεν ήθελε να απαλλαγεί από τις στρεβλώσεις. Προτιμούσε την καταφυγή στις δοξασίες και τους παγανισμούς.

Για όποιον καταλαβαίνει, όλη η ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ χαρακτηρίζεται από έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και στη χώρα μας, ιδιαίτερα στην πρώτη. Δικαιολογημένα με όσα έχουν πει και έχουν κάνει, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο βουλευτάκο και το πιο χαμηλόβαθμο στέλεχος. Γι’ αυτό και επιβάλλονται προϋποθέσεις, διορθώσεις και συνεχείς έλεγχοι, ακόμη και στις υλοποιήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τα λεφτά για τις πληρωμές ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου θα δίδονται σταδιακά και εφόσον διαπιστώνεται ότι η προηγούμενη δόση πήγε εκεί που έπρεπε. Αυτά πρέπει να τα αντιληφθεί και η αντιπολίτευση, γιατί δεν αποκλείεται να έλθει και η σειρά της να τα γευτεί. Επομένως δηλώσεις του τύπου “ δώσαμε πάρα πολλά, πήραμε τίποτα” είναι ανάλογες των δηλώσεων Καμένου περί “εγκληματικής και αντισυνταγματικής απόφασης για την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά” αφού τα ψήφισε. Η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να διαπραγματευτεί με την έννοια του παίρνω και δίνω, γιατί απλούστατα δεν έχει τι να δώσει, εκτός της απειλή να αυτοκτονήσει για να τιμωρήσει τους άλλους.

Και τώρα περιμένουμε τι τρικ θα σκαρφιστεί η κυβέρνηση στην επικοινωνιακή πολιτική της, αφού για άλλη μία φορά οι προσδοκίες που καλλιέργησε αποδείχθηκαν μούφα!