Με δεδομένο ότι οι επιδόσεις της χώρας σε αυτή τη φάση της πανδημίας, επί «Όμικρον» μετά ουράς «Δέλτα» δηλαδή, είναι από τις καλύτερες στον κόσμο, κανείς δεν μπορεί να πει οτιδήποτε για τη συνέχεια. Περισσεύει ο θαυμασμός και φτύνουν πολλοί ανόητοι τον κόρφο τους όταν ακούν για εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια κρούσματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία ή τις ΗΠΑ, όταν μία απλή αναγωγή στη βάση του πληθυσμού (επί 33 για τις ΗΠΑ, επί 6,7 για το Ηνωμένο Βασίλειο, επί 6,7 για τη Γαλλία, επί 6 για την Ιταλία, επί 8,3 για τη Γερμανία) αποδεικνύει ότι η Ελλάδα μας ανήκει επάξια στους πρωταθλητές σε κρούσματα και πολύ μπροστά σε διασωληνώσεις και θανάτους!
Τούτων λεχθέντων, αποκλείεται οποιαδήποτε αξιόπιστη πρόβλεψη για το τι θα γίνει και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις όταν ανοίξουν τα σχολεία, αν και πόσο θα αντέξει το σύστημα υγείας, καθώς μάλιστα πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα ανάμεσα στο προσωπικό, αν θα υπάρξει πρόβλημα στα σώματα ασφαλείας με το απαράδεκτα μεγάλο ποσοστό ανεμβολίαστων (αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα, παρά τις προσπάθειες να την «σκεπάσει» ο υπουργός Θεοδωρικάκος, με την ανοχή της αντιπολίτευσης σε αυτή την περίπτωση) και ποιες θα είναι οι αρνητικές συνέπειες στην οικονομία. Για πόσο διάστημα άραγε και με τι ποσά θα μπορεί το κράτος να στηρίζει και φέτος πολίτες και επιχειρήσεις που είναι ή δηλώνουν θύματα της πανδημίας;
Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να δημιουργήσουν κλίμα αισιοδοξίας, την ίδια ώρα που οι Συριζαίοι επιμένουν στο κλίμα καταστροφής μέσω ακατάσχετης μπουρδολογίας. Προφανώς, ούτε οι ενδείξεις περί ανόδου του ΠΑΣΟΚ δεν τους σταματούν, γιατί τέτοιο είναι το DNA τους. Από την άλλη πλευρά, η στήριξη που προσφέρει η κυβέρνηση αρκετά απλόχερα, επεκτείνεται και εξαιτίας της τρομακτικής ανόδου των τιμών στην ενέργεια με όσα γίνονται γύρω από το φυσικό αέρι. Αυτά είναι λεφτά που τα κράτος δανείζεται για να τα βρει, αυξάνοντας συνεχώς το δημόσιο χρέος και μένει να δούμε που θα οδηγήσει όλο αυτό. Θα εξαρτηθεί ασφαλώς από την εξέλιξη της πανδημίας, αλλά και πότε και σε ποιο επίπεδο θα σταθεροποιηθούν οι τιμές του φυσικού αερίου, όταν είναι σαφές ότι παίζονται και μεγάλα γαιοπολιτικά παιχνίδια.
Η άλλη αβεβαιότητα πηγάζει από την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Πέρα από τα γνωστά περί των επιδιώξεων της Άγκυρας στο άμεσο διεθνές περιβάλλον και τις συνεχείς προκλήσεις, τα σχετικά νέα στοιχεία που κληροδότησε η περυσινή χρονιά στην καινούργια είναι α) η κακή πορεία της τουρκικής λίρας σε συνδυασμό με την απειλή που νιώθει το καθεστώς Ερντογάν στο εσωτερικό πλέον και τον φόβο μήπως καταφύγει σε αντιπερισπασμό με περιπέτειες στο εξωτερικό, β) η σύνδεση που επιχειρεί η Τουρκία μεταξύ στρατιωτικής ενίσχυσης των νησιών του Αιγαίου και ελληνικής κυριαρχίας σε αυτά, γ) η προσπάθεια να δημιουργηθεί η εντύπωση, τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και διεθνώς, ότι απειλείται με πόλεμο από την Ελλάδα, δ) η χρησιμοποίηση drones –στα οποία η Τουρκία είναι πολύ μπροστά και η Ελλάδα πολύ πίσω – για παραβιάσεις στο Αιγαίο. Το χειρότερο, στα α,β,γ πρωτοστατεί ο υπουργός Άμυνας Ακάρ και θυμίζουν μεθόδους που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ πριν επιτεθεί στην Πολωνία… Άρα ούτε στα ελληνοτουρκικά χωράει πρόβλεψη, υπάρχει όμως χώρος για μπόλικη ανησυχία.
Ο Μητσοτάκης διαβεβαιώνει συνεχώς ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος ή περί το τέλος της θητεία της κυβέρνησης. Όταν όμως οι αβεβαιότητες για φέτος είναι τόσο πολλές και μεγάλος, ούτε η διενέργεια εκλογών μπορεί να αποκλειστεί. Όχι γιατί τις ζητεί ο Σύριζα, αλλά επειδή η κυβέρνηση θα κρίνει κάποια στιγμή κατά την Άνοιξη και περισσότερο κατά το Φθινόπωρο, ότι πρέπει να τις κάνει. Γιατί θα το επιβάλουν οι εξελίξεις στην οικονομία ή τα ελληνοτουρκικά, ίσως το κλίμα που έχει διαμορφωθεί σε επίπεδο κοινής γνώμης, ίσως επειδή αυτό θα επιτάσσει το συμφέρον της κυβερνητικής παράταξης. Αν πάντως γίνουν φέτος εκλογές τα στοιχήματα είναι τρία. Η αναλογία δυνάμεων μεταξύ Σύριζα και ΠΑΣΟΚ στις πρώτες εκλογές με την απλή αναλογική, αν θα εκλεγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση στις δεύτερες εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική, κάτι όχι εύκολο, και αν θα βρει κόμμα για κυβέρνηση συνεργασίας η Νέα Δημοκρατία, εφόσον δεν υπάρξει αυτοδυναμία.