Η πανδημία είναι ασφαλώς η μήτρα πολλών αβεβαιοτήτων, εξαιτίας κυρίως των αρνητικών επιπτώσεων που προκαλεί στον οικονομικό τομέα, αν και από την άλλη πλευρά απέδειξε πόσο πολύτιμα είναι τα δημόσια συστήματα υγείας σε όλες τις χώρες, ακόμη και σε εκείνες που είχαν υιοθετήσει πλήρως μοντέλα νεοφιλελευθερισμού. Το πιθανότερο είναι να συνεχιστεί η τάση ενίσχυσής τους το 2022. Εφόσον βέβαια οι κυβερνήσεις έχουν εμπεδώσει τα μαθήματα της πανδημίας και οι κοινωνίες δεν λησμονήσουν γρήγορα. Από την άλλη πλευρά ίσως η πανδημία φροντίσει να μην συμβεί τίποτα από τα δύο…
Σε γαιοπολιτικό επίπεδο η έναρξη των συνομιλιών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με τη Ρωσία στη Γενεύη για την Ουκρανία, αφενός δείχνει την κρισιμότητα της αντιπαράθεσης που άλλωστε δημιουργεί φόβους πολεμικής ανάφλεξης, αφετέρου δημιουργεί ελπίδες εκτόνωσης. Στην πραγματικότητα ούτε η Δύση θέλει να ωθήσει τα πράγματα σε σύγκρουση, παρά τα πολεμοχαρή του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ και τις άλλες αυστηρές προειδοποιήσεις από δυτικούς αξιωματούχους, ούτε φυσικά η Μόσχα την επιθυμεί. Στα ευρωπαϊκά και αμερικανικά μήντια κυριαρχεί η άποψη ότι ο Πούτιν προκαλεί κα παίζει με την ιδέα εισβολής στην Ουκρανία, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι δυτικοί έχουν επίσης μεγάλες ευθύνες γιατί από την εποχή Μπους Β΄ πιέζουν τη Ρωσία, υψώνουν αναχώματα, τρέφουν την ανασφάλειά της και δείχνουν με όλους τους τρόπους ότι δεν την θέλουν (κακώς) για παρέα. Όποιος αμφιβάλλει ας ανατρέξει σε όσα έχει πει ο Κίσινγκερ για τις σχέσεις ΗΠΑ (Δύσης) – Ουκρανίας – Ρωσίας και θα καταλάβει, αν θέλει φυσικά. Αρκούντως διαφωτιστικό είναι και το άρθρο της Νίνα Χρούστσεβα που δημοσίευσαν «ΤΑ ΝΕΑ» το περασμένο Σάββατο. Προς το παρόν πάντως, η Ουάσινγκτον δείχνει να έχει βάλει κάποιο φρένο και στο Κίεβο για να μη παίξει ρόλο προβοκάτορα.
Η συνέχεια στο «Ουκρανικό» αναμένεται με ενδιαφέρον και σχετική αγωνία, όμως όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις δικαιούνται να προσθέτουν στις πτυχές του α) το πρόβλημα επάρκειας, τιμών και εξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό ή το αμερικανικό φυσικό αέριο, β) το στοίχημα της προσέγγισης ή όχι της Ευρώπης, κυρίως της Γερμανίας, με τη Ρωσία, μαζί με τις συνέπειες που θα έχει η μία ή η άλλη κατεύθυνση, γ) τα αίτια της εσωτερικής κρίσης που ξέσπασε στο Καζακστάν και τη συνάρτησή της με ενδεχόμενα γεγονότα που θα ακολουθήσουν σε Κεντρική Ασία (και λόγω Ισλάμ), Ρωσία και Ευρώπη, δ) το μεγάλο ερώτημα γιατί η Δύση δείχνει να προτιμά να σπρώχνει τη Ρωσία προς το μέρος της Κίνας, παρά να την φέρει κοντά της. Όσοι επικαλούνται θέματα αρχών και δημοκρατίας, ας λάβουν υπ’ όψιν τη στάση των δυτικών σε άλλες περιπτώσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Τουρκία.
Το άλλο τεράστιο μέτωπο είναι ο νέος και πολυεπίπεδος «ψυχρός πόλεμος» ΗΠΑ – Κίνας. Η υπόλοιπη Δύση συντάσσεται - αργά μεν, αλλά συντάσσεται – πίσω από τις ΗΠΑ, εξαιρώντας τις αγγλοσαξονικές χώρες ( Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδά) που ήδη έχουν δείξει μεγάλη προθυμία. Άγνωστο μέχρι που θα φτάσει η αντιπαράθεση, που ήδη έχει λάβει διαστάσεις και πολλά θα εξαρτηθούν από τις συνθήκες και τις ισορροπίες στο εσωτερικό της Κίνας, καθώς και από τα μυαλά που θα επικρατήσουν στην Ουάσινγκτον. Γαιοπολιτικά, το «θερμό» σημείο είναι η Ταϊβάν και το μέλλον της – το Πεκίνο θεωρεί ότι πρόκειται για κινεζικό έδαφος -, αλλά το παιχνίδι αφορά την πρωτοκαθεδρία στον πλανήτη! Το Ιράν, Τουρκία και στο σύνολό του ο Ισλαμικός κόσμος αποτελούν επίσης εστίες ανάφλεξης εν δυνάμει.
Τέλος, το 2022 θα έχουμε κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις. Στις ΗΠΑ θα γίνουν οι ενδιάμεσες εκλογές του Κογκρέσου που αφορούν όλες (435) τις έδρες της Βουλής των Αντιπροσώπων, το ένα τρίτο από τις 100 έδρες της Γερουσίας και μεγάλο αριθμό κυβερνητών. Άρα είναι πολύ πιθανό να αλλάξουν οι ισορροπίες και αν αλλάξουν σε βάρος του Μπάιντεν και υπέρ των Ρεπουμπλικανών θα είναι πολύ κακό για όλους μας… Παράλληλα στην Ευρώπη θα διεξαχθούν προεδρικές και πολύ μεγάλης σημασίας εκλογές στη Γαλλία. Σημασίας όχι μόνο για την ίδια την Γαλλία, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη και τις σημερινές ισορροπίες της. Εκλογές θα γίνουν και στην Ουγγαρία του φοβερού Όρμπαν, όπου εκεί παίζονται αρκετά που αφορούν το παρόν και τις προοπτικές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τις εκλογές που θα γίνουν στη μακρινή Βραζιλία. Αυτά για προγραμματισμένες εκλογές ίσως καθορίσουν τη συνέχεια. Τα αποτελέσματά τους ενδιαφέρουν ακόμη και τους μονάκριβους Έλληνες…