Τούτων λεχθέντων, επιτρέπονται αντίστοιχα κάποια εύλογα ερωτήματα συνοδευόμενα από καχύποπτες σκέψεις. Για παράδειγμα, είναι φανερό ότι έχουμε μπει ως χώρα σε προεκλογική περίοδο, σχετικά σύντομη, αν οι εκλογές γίνουν το επόμενο φθινόπωρο (πιθανώς) ή και νωρίτερα, μακρύτερη, αν οι εκλογές γίνουν το 2023 μάλλον περί την άνοιξη. Ο Μητσοτάκης λέει και ξαναλέει ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει τη θητεία της, ενώ ταυτόχρονα φροντίζει να συντηρεί ένα προεκλογικό κλίμα βάζοντας «φρένο» σε μεταρρυθμίσεις που προκαλούν αντιδράσεις και με γαλαντόμες αποφάσεις σε αυξήσεις κατώτατου μισθού, περικοπές «ενφια» (το είχε υποσχεθεί βέβαια), ευνοϊκότατες ρυθμίσεις, διευκολύνσεις, επιδόματα η παροχές, περίπου σε οριζόντια βάση. Πολύ ωραία όλα αυτά και αναγκαία σε μεγάλο βαθμό, όμως με το διεθνές πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον να «σκουραίνει» (ακριβή ενέργεια, μεγάλη ένταση στην Ουκρανία, άνοδος επιτοκίων κλπ.) με γοργούς ρυθμούς, πόσο καιρό άραγε μπορεί να συνεχιστεί αυτή γενναιοδωρία, χωρίς πρόωρες εκλογές;
Αλλά και να μη θέλει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, υπάρχουν και άλλες ενδείξεις ότι η οσμή τους είναι πια αισθητή στον αέρα. Είναι σαφές ότι ο Τσίπρας έχει επιλέξει την πόλωση για να συσπειρώσει κατά το δυνατόν τα φουσάτα του. Θα το πάει μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο και αυτό ήδη φαίνεται. Δεν είναι τυχαίο ότι πρωτοστατεί ξανά ο Πολάκης με τις … «πολακίες» του και με τις ευλογίες του κόμματος. Φυσικά και ο ίδιος βολεύεται, αφού το προσωπικό του κοινό και η εκλογική του βάση στην Κρήτη αποτελείται από αντίστοιχους αψείς ψηφοφόρους! Παράλληλα δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι η πόλωση είναι μονόδρομος για τον Σύριζα, αλλά βολεύει και την κυβέρνηση. Η θεαματική άνοδος των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις τροφοδοτείται εξίσου σχεδόν – τουλάχιστον προς το παρόν – και από τους δύο. Δεν είναι κρυφό επομένως ότι και στις τάξεις της Ν.Δ. γίνονται σκέψεις ότι η πόλωση λειτουργεί σαν ανάχωμα στις διαρροές. Το βασικό θέμα για τα κυβερνητικά στελέχη είναι πώς θα τροφοδοτούν την πόλωση χωρίς να δείχνουν ότι ευθύνονται, ώστε ο Σύριζα και ο Τσίπρας να φορτώνονται αποκλειστικά την αγανάκτηση ή αντιπάθεια των απανταχού νοικοκυραίων. Ακόμη και με την … άδολη και αμέριστη βοήθεια των Συριζαίων, θέλει τέχνη κάτι τέτοιο…
Δεν απαιτείται σοφία ότι σε αυτή τη συγκυρία το ΠΑΣΟΚ και η δημοσκοπική αύξηση των ποσοστών του ανησυχούν τις ηγεσίες της κυβέρνησης και του Σύριζα. Δυσκολεύει την απόκτηση αυτοδυναμίας για την πρώτη, απειλεί την πρωτοκαθεδρία στην αντιπολίτευση για τον δεύτερο. Ενδεχομένως να αλλάξει και τις ισορροπίες για σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας ακόμη και στις πρώτες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική. Όλα αυτά θα εξαρτηθούν από τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από την κάλπη. Τώρα πάντως παρατηρείται ότι Ανδρουλάκης και ΠΑΣΟΚ άρχισαν να δέχονται επιθέσεις και από τον Σύριζα (αναμενόμενο), αλλά και από την κυβέρνηση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η λεγόμενη «αυτόνομη πορεία» ή «η πολιτική ίσων αποστάσεων» που έχουν υιοθετήσει οι ΠΑΣΟΚοι έχει εκ των πραγμάτων και πολλά αντιφατικά χαρακτηριστικά που αναδεικνύονται σε διάφορες περιπτώσεις και με διαφορετικές αφορμές. Που σημαίνει ότι οι επιθέσεις θα πολλαπλασιάζονται στη διαδρομή και ο Ανδρουλάκης θα πρέπει να αποδείξει ότι διαθέτει ακροβατικά προσόντα, μεταξύ άλλων…
Όλα αυτά ενώ δεν δίδονται πειστικές εξηγήσεις για τους πάρα πολλούς θανάτους κάθε μέρα, εδώ και αρκετούς μήνες , από την πανδημία, ενώ προκαλεί υποψίες, μήπως πήραν πιστοποιητικά – μαϊμού για τις προηγούμενες δύο, η ανεξήγητη άρνηση πάλι χιλιάδων υγειονομικών να κάνουν την τρίτη δόση του εμβολίου, ενώ η βία κάνει νέα εμφανίσεις με δολοφονικές επιθέσεις του οπαδικού υπόκοσμου και επιδρομές των περιβόητων αντιεξουσιαστών, την αστυνομία να μη μπορεί να ξεφύγει από το επίπεδο των χαμηλών επιδόσεων…