Παίρνοντας το ρίσκο της διάψευσης από νέα αρνητικά γεγονότα και ενδεχόμενες προβοκάτσιες, η εκτίμηση είναι ότι οι διαπραγματεύσεις που γίνονται στο παρασκήνιο και κάτω από το τραπέζι, εξελίσσονται θετικά. Αυτό δείχνουν πρόσφατες δηλώσεις και ενέργειες, που ξεχωρίζουν μέσα στον ορυμαγδό της προπαγάνδας που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε. Προπαγάνδας από όλες τις πλευρές, με έντονα όμως χαρακτηριστικά εκείνης που προηγήθηκε της αλησμόνητης εισβολής στο Ιράκ τότε. Περισσότερο μάλιστα η προπαγάνδα ήταν που πήγε την καρδιά μας στην Κούλουρη αυτή τη φορά, αφού στην άλλη πλευρά είναι η Ρωσία του Πούτιν, όχι ένα ξεδοντιασμένο Ιράκ του Σαντάμ Χουσείν!
Λογικά, εκείνο που υποψιαζόμαστε είναι ότι Ρωσία και ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, ότι φθανουν, αν δεν έχουν ήδη φτάσει, σε ένα συμβιβασμό. Ασχέτως των θριαμβευτικών ιαχών που ακούγονται ή θα ακουστούν από την κάθε πλευρά ή οποία θέλει επικοινωνιακά να παρουσιαστεί σαν νικήτρια (η Ουκρανία ξεκίνησε να θριαμβολογεί). Κάτι τέτοιο είχε συμβεί και στην κρίση στην Κούβα που θεωρήθηκε σαν νίκη των Αμερικανών, ενώ στην πραγματικότητα οι μεν Σοβιετικοί μάζεψαν του πυραύλους του από το νησί, αλλά και η Ουάσινγκτον πήρε τους δικούς της από την Τουρκία. Οι (ανεπιβεβαίωτες ακόμη) πληροφορίες λένε τώρα ότι η μεν Ρωσία θα αποσύρει τα στρατεύματα που περικύκλωσαν την Ουκρανία, με αντάλλαγμα να μην ενταχθεί η τελευταία στο ΝΑΤΟ τα επόμενα πολλά χρόνια.
Θα δούμε αν και πως θα επαληθευτούν οι συγκεκριμένες πληροφορίες, αλλά δεν αποκλείεται το deal να έχει και άλλες σημαντικές πτυχές που θα αφορούν μία ολοκληρωμένη συμφωνία ασφαλείας στην Ευρώπη. Σε αντικατάσταση εκείνης της Γιάλτας που έπαψε ουσιαστικά να ισχύει μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την πραγματικότητα η οποία ανέκυψε υπό την κυριαρχία της Δύσης για περισσότερα από τριάντα χρόνια. Οι αληθινοί ευρωπαϊστές ελπίζουν ότι –αν όλα πάνε καλά, λέμε και ξαναλέμε – ότι η ηγεσία της Ευρώπης θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της νέας συμφωνίας. Όσο η Ρωσία έχει ανάγκη τις καλές σχέσεις με την Ευρώπη, άλλο τόσο η Ευρώπη χρειάζεται τι καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Για πολλούς λόγους και οι δύο, αν δεν θέλουν να τις καταπιεί το δίπολο ΗΠΑ – Κίνας.
Άντε, με το καλό, μπας και πέσουν οι τιμές στην ενέργεια, μεταξύ άλλων…
