Με αφορμή την επίσκεψη της αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών Βικτόριας Νιούλαντ στην Αθήνα και τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην «Καθημερινή», έγραψα στις 8 Απριλίου σε αυτήν εδώ τη στήλη ότι ζούμε έναν ακήρυχτο, αλλά θερμό πόλεμο μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Η εκτίμηση εκείνη όχι μόνον επιβεβαιώνεται, αλλά τα πράγματα σκουραίνουν καθημερινά, λαμβάνοντας χαρακτηριστικά γενικευμένου πολέμου και μόνον η επίσημη κήρυξή του λείπει. Τα γεγονότα μιλούν και αυτά μόνα τους:
Πρώτον. Η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν και του συναδέλφου του υπουργού Άμυνας Λόϊντ Όστιν την Κυριακή του Πάσχα στο Κίεβο, οι δηλώσεις τους την ίδια μέρα και στη συνέχεια, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέϊ Λαβρόφ τη Δευτέρα στη ρωσική τηλεόραση, τα λένε όλα. Οι μεν δεν άφησαν καμία αμφιβολία ότι η Ουάσινγκτον θα κινήσει «γη και ουρανό» για να ηττηθούν οι Ρώσοι στην Ουκρανία, ο δε Μπλίνκεν ανακοίνωσε νέα στρατιωτική βοήθεια στους Ουκρανούς και στις φιλικές γειτονικές χώρες, ύψους 700 εκ. δολαρίων, ανεβάζοντας το σύνολο στα 4 δις έως τώρα. Από την πλευρά του ο Όστιν εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο ουκρανικός στρατός μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο, ενώ το Πεντάγωνο δεν έχει κρύψει ότι στόχος του είναι να καταστήσει τη Ρωσία ανίκανη να απειλεί γειτονικές χώρες, ό,τι και να σημαίνει αυτό.
Από την πλευρά του, ο Λαβρόφ είπε καθαρά και ξάστερα ότι για τη Μόσχα, το ΝΑΤΟ (όπου επικρατεί επίσης πολεμική ατμόσφαιρα) έχει ήδη εμπλακεί στον πόλεμο, αφού στέλνει συνεχώς πολεμικό υλικό στους Ουκρανούς, οπότε οι ρωσικές δυνάμεις έχουν δικαίωμα να «κτυπούν» αυτό το υλικό όταν βρίσκεται σε ουκρανικό έδαφος. Αντίστοιχα οι Άγγλοι που παίζουν επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στην κρίση, ανακοίνωσαν ότι οι Ουκρανοί μπορούν να χρησιμοποιούν τα νατοϊκό υλικό που παραλαμβάνουν από τη Δύση για να καταφέρνουν πλήγματα στο εσωτερικό της Ρωσίας. Όσο για την όποια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός γίνει στο … τέλος, το περιεχόμενό της θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης, συμπλήρωσε ο Λαβρόφ.
Δεύτερον, την επίσκεψη του Αμερικανού Άμυνας στο Κίεβο ακολούθησε «διάσκεψη» στην αμερικανική βάση του Ράμσταϊν στη Γερμανία. Διευκρινίστηκε ότι η διάσκεψη δεν ήταν νατοϊκή, όμως σε αυτήν είχαν προσκληθεί 40 χώρες –προφανώς της Δύσης, όχι όμως απαραίτητα και του ΝΑΤΟ – να στείλουν εκπροσώπους, ασφαλώς για να συντονίσουν ενέργειες υπό αμερικανική ηγεσία, με σκοπό την εξοπλιστική ενίσχυση της Ουκρανίας. Δεν γνωρίζουμε πόσες ακριβώς ανταποκρίθηκαν την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Ο δικός μας υπουργός Άμυνας πάντως, ο Ν. Παναγιωτόπουλος, παραβρέθηκε, άγνωστο αν πήγε και ο Τούρκος, ο Ακάρ, καθώς υπάρχει πάλι ένταση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις και μόλις πρόσφατα οι Τούρκοι είπαν ότι δεν θα επιτρέψουν σε νατοϊκά πλοία να περάσουν στη Μαύρη Θάλασσα!
Το «κλου» σε αυτή τη διάσκεψη ήταν η ανακοίνωση από την υπουργό Άμυνας της Γερμανίας ότι η χώρα της θα στείλει άρματα μάχης, επιπλέον του άλλου αμυντικού και επιθετικού υλικού που έχει ήδη στείλει, στους Ουκρανούς. Άλλωστε το ίδιο έχει κάνει και η Γαλλία. Είναι φανερό ότι κάτω από την πίεση των Αγγλοσαξόνων, των Πολωνών, των Ουκρανών και άλλων, περιλαμβανομένων των Πράσινων και των Ελεύθερων Δημοκρατών που μετέχουν στην κυβέρνηση, ο Καγκελάριος Σόλτς υπέκυψε, ενδεχομένως γα να πάρει ανάσα από ανάλογες πιέσεις να σταματήσει τώρα αμέσως το φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Κάτι που οι γερμανοί βιομήχανοι και τα εργατικά συνδικάτα θεωρούν ότι θα ήταν καταστροφικό για την οικονομία.
Τρίτον, στα άκρως ανησυχητικά γεγονότα των τελευταίων 24ώρων προστέθηκαν οι εκρήξεις σε κυβερνητικά κτίρια της Υπερδνειστερίας, της περιοχής που αποσκίρτησε από την Μολδαβία όταν ανεξαρτητοποιήθηκε και είναι υπό τον έλεγχο της Μόσχας. Οι εκρήξεις έβαλαν σε κόκκινο συναγερμό τη ρωσική στρατιά που στρατοπεδεύει εκεί, η πρωθυπουργός της Μολδαβίας συγκάλεσε πολεμικό συμβούλιο και αναζωπυρώθηκαν οι εκτιμήσεις ότι η Ρωσία θα εισβάλει και εκεί. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι άλλες εκτιμήσεις θέλουν τη ρωσική στρατιά της Υπερδνειστερίας, που δεν είναι ιδιαίτερα δυνατή, να χρησιμοποιείται κατά της Οδησσού. Θα δούμε, όπως θα δούμε τι τελικά θα αποφασίσουν μαζί ή χώρια, οι μακρινές Φινλανδία και Σουηδία σχετικά με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ.
Τέταρτον και εξαιρετικά σημαντικό, η πρωτοφανής σε σφοδρότητα επίθεση που εξαπέλυσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Για να γίνει αντιληπτή η σφοδρότητα της επίθεσης, αρκεί να αναφερθεί ότι ούτε λίγο – ούτε πολύ, τις κατηγόρησε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας για τα οποία θα έπρεπε να είχαν οδηγηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο… Πριν από την φραστική επίθεση, είχε ανακοινωθεί ότι το Πεκίνο υπέγραψε συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με τα Νησιά του Σολομώντος –στα οποία περιλαμβάνεται και το στρατηγικής σημασίας Γκουαλντακανάλ (μεγάλη μάχη κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) -, γεγονός που προκάλεσε ανησυχία και «λύπη» στις ΗΠΑ, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Με τις πρώτες μάλιστα να απειλούν ότι θα αντιδράσουν αν η Κίνα αποκτήσει βάσεις σε αυτό το αρχιπέλαγος.
Αν παρ’ όλα αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν πολιτικοί και πολίτες που δεν ανησυχούν, καλά να πάθουν. Το κακό είναι ότι τα ίδια θα πάθουμε και όσοι ανησυχούμε!
