Το θερμότατο κλίμα που επικράτησε σε όλες τις συναντήσεις και εκδηλώσεις κατά το διήμερο του Κυρ. Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον είχε σαν αφετηρία τις αποφάσεις και τις τοποθετήσεις της Αθήνας τους αμέσους προηγούμενους μήνες και χρόνια που εξυπηρετούσαν τα αμερικανικά συμφέροντα και θεωρητικά δημιουργούν μία ασπίδα προστασίας των ελληνικών. Από τη Σούδα ως την Αλεξανδρούπολη και από την υπογραφή της πενταετούς συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας μέχρι την επίσημη στάση της Ελλάδας απέναντι στον πόλεμο της Ουκρανίας. Άρα υπήρχε ήδη θετική προδιάθεση στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ, τόσο σε επίπεδο κυβέρνησης, όσο και σε επίπεδο νομοθετικών σωμάτων. Η καλά δομημένη –και σε πολύ καλά αγγλικά – ομιλία του πρωθυπουργού ενίσχυσε σημαντικά αυτή τη διάθεση, όπως διαπιστώθηκε από τις εικόνες που μετέδιδε η τηλεόραση.
Η Ομιλία
Στην ομιλία του ο πρωθυπουργός φρόντισε:
Α) Αρχικά να αναφερθεί στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας και τα θεμέλια που έθεσαν οι πρόγονοι για να στηριχθεί πάνω τους ο δυτικός πολιτισμός, των αγγλοσαξόνων περιλαμβανομένων και τα ιδανικά της ελευθερίας και της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Β) Στη συνέχεια να συνδέσει και να κολακέψει το ακροατήριο με αναφορές στην αμερικανική επανάσταση, την ελληνική που ακολούθησε τα φώτα της, τους αμερικανούς φιλέλληνες και την συμπόρευση ΗΠΑ και Ελλάδας σε όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα, δίχως να ξεχάσει ούτε το σχέδιο Μάρσαλ.
Γ) Να προχωρήσει μετά στην απολύτως ξεκάθαρη τοποθέτηση ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο πλευρό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας και στην απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, ενθουσιάζοντας κυριολεκτικά «τα πλήθη» των δύο νομοθετικών σωμάτων.
Δ) Αφού λοιπόν είχε ζεσταθεί για τα καλά και ευνοϊκά ή ατμόσφαιρα, έθεσε με αρκετή έμφαση τα θέματα που ενδιαφέρουν την ασφάλεια της Ελλάδας, από το Κυπριακό ως τις παραβιάσεις της Τουρκίας (προηγουμένως είχε δείξει στον Μπάϊντεν τον χάρη της «γαλάζιας Πατρίδας) χωρίς όμως να ονομάσει την τελευταία, αλλά όλοι κατάλαβαν και χειροκρότησαν επίσης πολύ θερμά, ειδικά όταν δήλωσε ότι ποτέ δεν θα δεχθεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Παράλληλα συνέδεσε τον αναθεωρητισμό του Πούτιν με εκείνον που εκπέμπει ο Ερντογάν και επεσήμανε έμμεσα, αλλά σαφώς, τις ευθύνες των Αμερικανών για τη διατήρηση της ηρεμίας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Παρεμπιπτόντως, έριξε και μία για τα Ελγίνεια μάρμαρα…
Ε) Στο τέλος, έκρινε σκόπιμο να αναφερθεί στις ανισότητες, τον λαϊκισμό και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που απειλούν σήμερα τις φιλελεύθερες δημοκρατίες και κατέληξε στους άρρηκτους δεσμούς των δύο χωρών που δημιουργούν η ελληνοαμερικανική κοινότητα και οι Έλληνες που ζουν και διαπρέπουν στις ΗΠΑ. Από τον Μπουρλά της Pfizer ως τον Αντετοκούμπο και μέχρι τον … Τομ Χανκς.
Ρεαλισμός
Όλο το σκηνικό της πρωθυπουργικής επίσκεψης στην Ουάσινγκτον, μαζί με εκείνα που είχαν προηγηθεί, δεν επιτρέπουν περιθώρια παραμικρής αμφιβολίας για το ότι «η Ελλάδα ανήκει στη Δύση» κατά Κωνσταντίνο Καραμανλή ή για το ότι «είμαστε η Δύση…» κατά Κυριάκο Μητσοτάκη. Κρίνοντας απολύτως ρεαλιστικά η Ελλάδα δεν έχει δυνατότητες να παίζει παιχνίδια και να κάνει παζάρια, όπως η Τουρκία, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν κάποιοι ανόητοι της αντιπολίτευσης. Δεν την παίρνει το μέγεθός της και σίγουρα γιατί οποιαδήποτε δυσαρέσκεια έδειχνε η Ουάσινγκτον θα εκλαμβανόταν ως σήμα –ίσως και να ήταν – να απολυθεί ο απειλητικός Τούρκος γείτονας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στοιχιζόμενη πλήρως πίσω από τις ΗΠΑ, η Ελλάδα εξασφαλίζει την ασφάλειά της. Εν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ δεν θέλουν με τίποτα να ρισκάρουν παίρνοντας αποστάσεις από την Άγκυρα και τα τερτίπια της. Τα ανέχονται σε βαθμό εξευτελισμού και με αυτή την έννοια μένει να δούμε τι θα βγει από τη σημερινή συνάντηση Μπλίνκεν – Τσαβούσογλου, τι θα γίνει με την αναβάθμιση των F – 16 που ζητάει η Άγκυρα –η προμήθεια (αν το επιτρέπουν τα οικονομικά) των F – 35 είναι μακρινή υπόθεση) και πως θα αντιδράσει ο Ερντογάν στην επίσκεψη Μητσοτάκη.
Ο χαρακτηρισμός «θετική αύρα» και όχι «θετικά αποτελέσματα» δεν επιλέχθηκε τυχαία στην αρχή αυτού του πονήματος, Τα δεύτερα θα αποδειχθούν στην πράξη, ιδιαίτερα αν χρειαστεί και ελπίζοντας ότι δεν θα χρειαστεί, αλλά και στη διάρκεια του χρόνου. Δεν ξέρω αν ο Κυρ. Μητσοτάκης επέλεξε να αναφερθεί στους κινδύνους του λαϊκισμού, τα μέσα κοινωνικών δικτύων και τις ανισότητες, απευθυνόμενος και στο ελληνικό ακροατήριο, ενδεχομένως και το ευρωπαϊκό. Έγινε φανερό όμως ότι αυτά δεν ακούστηκαν καλά από τα αυτιά των Ρεπουμπλικανών βουλευτών και γερουσιαστών. Ρεαλιστικά, θα μπορούσε και να τα αποφύγει, καθώς στις 8 Νοεμβρίου θα διεξαχθούν ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ, με πολύ μεγάλες πιθανότητες να τις κερδίσουν οι Ρεπουμπλικανοί και να αλλάξει όλο το σκηνικό στο Κογκρέσο, άρα και το σημερινό κλίμα σε μεγάλο βαθμό!
