Για να ξαναγυρίσουμε όμως στον Τσίπρα, είναι αλήθεια ότι ο πρόεδρος του Σύριζα φροντίζει να καλλωπίσει το «ίματζ» του. Προφανώς, ή ο ίδιος είδε επιτέλους, ή κάποιοι τον έπεισαν ότι πουλώντας μόνιμα αγριάδα, παραμένοντας σταθερά αγκυλωμένος σε μία αριστερο-ψεκασμένη κομματική βάση και υιοθετώντας κάθε πεζοδρομιακή εκδήλωση και τα καμώματα των μπαχαλάκηδων, δεν πάει πουθενά. Το πιστοποιούν συνεχώς και δίχως εξαίρεση, όλες οι δημοσκοπήσεις. Μπορεί δημόσια να αμφισβητούν τα ευρήματά τους ο αρχηγός και τα στελέχη του Σύριζα, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι η απεικόνιση των τάσεων των πολιτών που παρουσιάζουν οι δημοκοπήσεις είναι σωστή σε αυτή τη συγκυρία. Εξ ου και η προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα να εμφανίζεται ήπιος στους τόνους, δίχως όμως να παρατάει τις προσωπικές επιθέσεις κατά του Κυρ. Μητσοτάκη ή τους γενικευμένους χαρακτηρισμούς για τα νεοδημοκρατικά στελέχη. Παράλληλα, επιχειρεί τώρα να εμφανίζεται σαν εκπρόσωπος και προστάτης της μεσαίας τάξης, εκείνης της πολύπαθης όταν στην εξουσία βρίσκονταν οι Συρανέλ…

Είναι πολύ αμφίβολο αν και κατά πόσο η προσπάθεια μεταμόρφωσης που κάνει ο Αλ. Τσίπρας, θα του βγει. Προς το παρόν αρκούμαι να παρατηρήσω ότι α) στα οικονομικά εξακολουθεί να είναι από μέτριος έως κακός και σίγουρα αμετανόητος λαϊκιστής, κρίνοντας από αυτά που προβάλλει ως πρόγραμμα και από εκείνα που προτείνει ή απαιτεί να γίνουν, β) η απήχησή του παραμένει χαμηλή, σε σημείο να ομιλεί μη ακουόμενος, γ) να ξεφεύγουν από τον ίδιο και από τα στελέχη του αντιπολιτευτικές αθλιότητες, όπως οι απόπειρες να φορτώσει στην κυβέρνηση, ή ακόμη και να την ταυτίσει, με φαινόμενα του κοινού ποινικού δικαίου. Κορυφαίο παράδειγμα η αισχρή υπόθεση του 12χρονου κοριτσιού! Αφήστε που όταν οι απόπειρες αυτές γυρίζουν μπούμερανγκ τα στελέχη που πρωτοστατούν πασχίζουν να «τα μαζέψουν» υποστηρίζοντας ότι ποτέ δεν τα είπαν, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η τεχνολογία που τους διαψεύδει είναι αμείλικτη τη σημερινή εποχή. Εξαίρεση φυσικά το φιάσκο Πάτση για το οποίο η κυβέρνηση δεν έχει καμία δικαιολογία!

Η αλήθεια είναι ότι η αλλαγή προβιάς που προσπαθεί ο Αλ. Τσίπρας δεν είναι απλή υπόθεση. Κατ’  αρχήν δεν τον διευκολύνει ο εαυτός του -οι άνθρωποι σπανίως αλλάζουν χαρακτήρα-, δυσκολεύονται πάρα πολύ να προσαρμοστούν ανάλογα τα στελέχη του, αφενός γιατί αλλιώς έχουν μάθει και αφετέρου στερούνται γνώσης, η βάση του κόμματος είναι δεδομένη και εμποδίζει τα «ανοίγματα» και βέβαια, ο αρχηγός έχε χάσει πολύ μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας του. Από την άλλη πλευρά, το εκλογικό σώμα στην Ελλάδα είναι πάντα ρευστό και ευεπίφορο σε αλλαγές προτίμησης, ιδιαίτερα αν θίγεται η τσέπη του ή αν του τάζουν λαγούς με πετραχήλια.