Τέλος πάντων, με δεδομένη τη διαβεβαίωση του Κυρ. Μητσοτάκη, τίθεται το ερώτημα γιατί έχει μπει ο ίδιος και η κυβέρνηση σε προεκλογικό κλίμα, αφού οι εκλογές απέχουν σύμφωνα με τα λεγόμενά του. Όχι μάλιστα τις τελευταίες μέρες, αλλά εδώ και αρκετό καιρό, κρίνοντας από αποφάσεις, ενέργειες, ρυθμίσεις, διευθετήσεις, ελαφρύνσεις, παρατάσεις, παροχές και διευθετήσεις που ολοφάνερα χαρακτηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης. Σε βαθμό προκλητικό πολλές φορές, τουλάχιστον για τους πολίτες –αυτούς που περπατούν στα σύννεφα, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους - που αποστρέφονται τον λαϊκισμό, απεχθάνονται τη λογική της ατομικής ή συλλογικής ρουσφετολογίας και θέλουν να βλέπουν τη χώρα να εκσυγχρονίζεται. Τους λίγους δηλαδή, σύμφωνα με την πραγματικότητα που επικρατεί… Απλά τις τελευταίες μέρες ο πρωθυπουργός όχι μόνο δεν κρύβει ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, αλλά και ο ίδιος τροφοδοτεί με αυξανόμενη ένταση το προεκλογικό κλίμα.
Σε απάντηση του παραπάνω ερωτήματος, ο βασικοί λόγοι που οδήγησαν τον πρωθυπουργό να υιοθετήσει ανοιχτά προεκλογικές τακτικές, μαζί με την αντίστοιχη ρητορική είναι: Αφενός να κάνει αντεπίθεση και να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων, βγαίνοντας από την αμυντική θέση στην οποία είχε περιέλθει εξαιτίας της υπόθεσης των υποκλοπών. Αφετέρου να συσπειρώσει ψηφοφόρους και κυρίως την εσωκομματική αντιπολίτευση – καραμανλικούς, σαμαρικούς, παυλοπουλικούς και άλλες δυνάμεις – που τον αμφισβητεί. Γιατί ποιος θα τολμήσει να αμφισβητήσει τον αρχηγό σε διακηρυγμένη προεκλογική περίοδο… Αναμενόμενα, η τακτική του Κυρ. Μητσοτάκη περιλαμβάνει επίσης ανάδειξη τον τομέων στους οποίους η κυβέρνησή του υπερέχει σε σύγκριση με τον Αλ. Τσίπρα και τη δική του κυβέρνηση. Σε αυτό άλλωστε βοηθιέται και από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Όλων των δημοσκοπήσεων, ακόμη και στο μεγάλο πρόβλημα της αντιμετώπισης της ακρίβειας! Προς το παρόν τουλάχιστον, αλλά πιθανώς η κυβέρνηση να εκτιμά ότι αυτή η υπεροχή θα διαρκέσει ως τις εκλογές, αν όντως εννοεί να τις διενεργήσει την άνοιξη του 2023. Ρίσκο; Θα δείξει η ….νεκροψία.
Το μεγάλο ζητούμενο για τον Κυρ. Μητσοτάκη είναι βέβαια η απόκτηση της αυτοδυναμίας. Στις δεύτερες εκλογές φυσικά, γιατί στις πρώτες που θα γίνουν «με απλή και άδολη» αναλογική, κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο. ‘Όπως δείχνουν τα πράγματα τώρα η απόκτηση αυτοδυναμίας δεν θα είναι εύκολη υπόθεση ούτε με το σύστημα της σχετικά ήπιας ενισχυμένης αναλογικής που θα ισχύσει στις δεύτερες εκλογές. Παρά την ακραία πόλωση που σίγουρα θα επικρατήσει και την πίεση που θα δεχθεί το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη πλευρά, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, θα εκδηλωθούν έντονες αναταράξεις μέσα στη Νέα Δημοκρατία, έστω και αν είναι πρώτο κόμμα. Οι πιέσεις για σχηματισμό κυβέρνησης, δικομματικής, ίσως και τρικομματικής, θα είναι μεγάλες, Σύριζα και ΠΑΣΟΚ για να συναινέσουν θα απαιτήσουν να μην είναι πρωθυπουργός ο Κυρ. Μητσοτάκης και οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του (με τη βοήθεια εξωθεσμικών παραγόντων) θα βρουν ευκαιρία να τον αμφισβητήσουν, μέχρι σημείου ανατροπής του. Και τότε μπορεί να δούμε και διαμελισμό της Ν.Δ. Λέμε τώρα…
