Σε ποια άλλη χώρα της Ευρώπης και όχι μόνο, ενώ θα είχε απαγορευτεί η οργανωμένη μετακίνηση οπαδών σε διεθνή αγώνα, ακριβώς γιατί υπήρχε ο φόβος πρόκλησης επεισοδίων και παρ’ όλ’  αυτά, α) οι Κροάτες χουλιγκάνοι, ειδικά οι πιο σκληροί από δαύτους, μπήκαν με τρόπο οργανωμένο στην Ελλάδα, β) κατέβηκαν σε πομπή από τα σύνορα για μεγάλο διάστημα, γ) η αστυνομία αφενός δεν τους εμπόδισε, αφετέρου τους ακολουθούσε «διακριτικά», χωρίς  να παρεμβαίνει, δ) κάποια στιγμή τους  έχασε γιατί σκορπίστηκαν και μαζί έχασε και «τα αυγά και τα καλάθια», ε) δεν της πέρασε από το μυαλό να στείλει δυνάμεις στη Νέα Φιλαδέλφεια για να προλάβει ενδεχόμενο κακό. Και τι σκ… μηχανισμούς πρόληψης διαθέτει η ΕΛΑΣ αν δεν μπορεί να παρακολουθήσει με διάφορους τρόπους τις συνεννοήσεις μεταξύ ντόπιων και διεθνών χουλιγκάνων, τα ραντεβού που συχνά κλείνουν για να αλληλοσφαχτούν,  ή για να διευκολύνουν οι μεν τους δε, όταν συνάπτουν συμμαχίες; 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για ακόμη μία φορά η ΕΛΑΣ τα έκανε μαντάρα και απόδειξη ότι η πολιτική ηγεσία ξήλωσε μία σειρά αξιωματικών και παράλληλα διατάχθηκε ΕΔΕ για απόδοση ευθυνών. Αυτά όμως είναι επικοινωνιακά μπαλώματα και τίποτα περισσότερο. Η πραγματικότητα λέει ότι ούτε η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δείξει βούληση για βελτίωση των επιδόσεων της αστυνομίας. Αντίθετα, από την αντικατάσταση του Χρυσοχοϊδη και μετά τα πράγματα πάνε από τα κακό στο χειρότερο, καθώς η θητεία Θεοδωρικάκου στο λεγόμενο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, σε συνδυασμό με την πολύμηνη προεκλογική περίοδο που ξεπέρασε κάθε όριο η ανοχή  και η ενίσχυση της κουλτούρας της ασυδοσίας, ήταν καταστροφική.

Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς από μέσα τι συμβαίνει στο εσωτερικό της ΕΛΑΣ για να αντιληφθεί τα αίτια της ανεπάρκειάς της. Είναι αισθητά και ορατά και απ΄ έξω. Εξάλλου, πρόκειται για βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της. Διαφθορά, χαμηλό επίπεδο στελεχών, παράλογες δομές, ανεπαρκής εκπαίδευση και έλλειψη επαγγελματισμού, αναξιοκρατία, ευθυνοφοβία σε υπέρτατο βαθμό, απειθαρχία, συντεχνιασμός, παρεμβάσεις πολιτικών, ισχυρών, συγγενών, συγχωριανών και κοντοχωριανών. Περί αυτού πρόκειται ενισχυμένο και από ένα κλίμα δέους μήπως και παραβιάσουν ατομικά δικαιώματα όταν ασκούν τα καθήκοντά τους και μετά τους περιλάβουν κόμματα της αριστεράς, δικαιωματιστές και μήντια…  Αυτά δε  που λένε στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις οι συνδικαλιστές των αστυνομικών είναι μπούρδες και κακώς τους φωνάζουν να δώσουν φώτα κι εξηγήσεις ως συνδιοικητές. Που εδώ που τα λέμε, ουσιαστικά είναι, όπως συμβαίνει σε ολόκληρο το δημόσιο.

Τούτων λεχθέντων, ποιος δεν έχει παρατηρήσει αστυνομικούς σε υπηρεσία, ακόμη και σε κρίσιμα πόστα, να είναι αραχτοί σε ημιληθαργική κατάσταση, αφοσιωμένοι στους φραπέδες και στα τηλέφωνά τους; Ποιος θα τολμήσει να πει στις αστυνομικίνες ότι η φύση της δουλειάς τους συνιστά πιο φαρδιά ρούχα όταν είναι στην υπηρεσία; Τώρα που έγινε αντιληπτή η συστηματική κατάχρηση των ακρογιαλιών με τις ξαπλώστρες, γιατί κανείς δεν αναρωτιέται που βρισκόταν η αστυνομία (πέρα από τους δήμους) τόσο καιρό, αφού υπήρχαν σαφείς παραβιάσεις των νόμων (να δείτε που τώρα θα φτάσουμε στο άλλο άκρο και θα την πληρώσουν και νομοταγείς επιχειρηματίες); Και ποιος έχει δει αστυνομικό να «γράφει» καβαλάρη μηχανής που πάει αντίθετα στο ρεύμα,  κυκλοφορεί σε πεζοδρόμιο, ή δημιουργεί θόρυβο άπειρών ντεσιμπέλ (το ίδιο ισχύει και για οδηγούς αυτοκινήτων);

Όποιος  πάντως περιμένει βελτίωση της αστυνομίας θα πρέπει να διαθέτει ιώβεια υπομονή και πολλά χρόνια μπροστά του, μήπως και… Γιατί πρόκειται για γενικευμένη ανεπάρκεια και ούτε η πολιτική τάξη μπορεί και θέλει κάτι καλύτερο, ούτε η κοινωνία. Κοιτάξτε γύρω σας και θα το καταλάβετε. Από την άλλη πλευρά, ο Δονκιχωτισμός δεν απαγορεύεται, αντίθετα επιβάλλεται σε κάποιο βαθμό, γιατί αλλιώς πάμε χαμένοι!