Βαδίζοντας ακάθεκτοι (και σε μεγάλο βαθμό αρειμάνιοι και αμέριμνοι, όπως συνηθίζουμε) προς  τις εκλογές, μία παρουσίαση για το τι βρίσκεται μπροστά μας, δεν βλάπτει. Εξάλλου, τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης λειτουργούν και εκφράζονται στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου που ήδη ζούμε. Περιοδείες, επιδοτήσεις, ρυθμίσεις, απαλλαγές, παρατάσεις,  υποσχέσεις, πλειοδοσίες, σποτάκια και όλα τα «εργαλεία» που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά / παλαιοκομματικά σε ανάλογες περιστάσεις  είναι πια απλωμένα στο τραπέζι. Με βασικά συνθήματα «ό,τι θέλει ο πελάτης /ψηφοφόρος» και «ο πελάτης / ψηφοφόρος έχει πάντα δίκιο», για να διαιωνίζεται η περιλάλητη «ελληνική πραγματικότητα».  Έτσι είναι η Ελλάδα και παραμένει αναλλοίωτη, αφού πολιτική τάξη και κοινωνία δεν θέλουν κάτι διαφορετικό, άρα ετοιμαστείτε να ξαναδούμε υψηλής ποιότητας και αχαλίνωτης φαντασίας γελοιότητες από κόμματα, υποψήφιους και μήντια / δημοσιογράφους…

Ουφ, πάει, τέλειωσε και αυτή στενόχωρη κατάσταση που δημιουργήθηκε με τον θάνατο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου και την κηδεία του. Η οποία στενόχωρη κατάσταση είχε και την καλή της πλευρά αφού μας θύμισε ότι η γελοιοκρατία  (μαζί με μερικά ακόμη) παραμένει πάντα βασικό χαρακτηριστικό της Ελλάδας μας, που ποτέ δεν πεθαίνει βέβαια! Φρόντισαν ώστε να μη το ξεχάσουμε οι γιαλαντζί αριστεράντζες στον Τύπο και στο διαδίκτυο, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που βρήκαν δικαιολογίες να πάνε στην κηδεία, για να τιμήσουν τον νεκρό – ανάθεμα κι αν τον είχαν γνωρίσει ποτέ – οι λεγόμενοι «ψεκασμένοι» που αφθονούν σ΄αυτόν τον τόπο και φυσικά οι δημοσιογράφοι που μύρισαν … πτώμα και κόντεψαν να αγιάσουν τον «κάτοχό» του.

Θεωρώ βέβαιο, γιατί δεν μπορώ να υποθέσω το αντίθετο, ότι η ελληνική πλευρά ενημερώνει με κάθε λεπτομέρεια και σε καθημερινή βάση τον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, τις πρωτεύουσες όλων των νατοϊκών συμμάχων και ειδικά των σημαντικότερων, καθώς και τις κυβερνήσεις τουλάχιστον απανταχού της Δύσης, για τις απειλές και τα μπεχλιβανιλίκια που εκτοξεύει επίσης σε καθημερινή βάση η Τουρκία εναντίον της χώρας μας. Θα ήταν αδιανόητο να μη γίνεται κάτι τέτοιο και αυτό πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα των πρεσβειών μας σε όλο τον πλανήτη. Στο κάτω – κάτω της γραφής δεν έχουν και πολλά άλλα να κάνουν οι πρεσβευτές μας στο σημερινό κόσμο που η τεχνολογία επιτρέπει τις απευθείας επικοινωνίες μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών, αλλά και άμεση γνώση όσων συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για τους πρεσβευτές μας στις χώρες – εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου πολλές καίριες αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά σε κεντρικό επίπεδο και αντίστοιχα το ίδιο συμβαίνει με τις ανάλογες πολιτικές που ακολουθούνται.

Δεν ξέρουμε ακριβώς σε ποιο σημείο του προεκλογικού αγώνα (αγώνα για να του δώσουμε και ένα… ηρωικό στοιχείο, αφού ζούμε στη χώρα του δήθεν), αλλά είναι σαφές ότι ένα μεγάλο μέρος του διεξάγεται στο όνομα των «ευάλωτων». Από την πλευρά της η κυβέρνηση μοιράζει άφθονο χρήμα με διάφορους τρόπους και μορφές για να τους στηρίξει, ενώ από τη δική της πλευρά η αντιπολίτευση -σύσσωμη- αποκαλεί «ψίχουλα» αυτά που δίδονται, ζητάει περισσότερα και υπόσχεται και άλλα. Τόσα, ώστε η Ελλάδα να μην έχει πια ευάλωτους και να βαδίζει προς το πεπρωμένο της πλούσια και αρειμάνια. Το που θα βρεθούν τα λεφτά για να υλοποιήσει τις απαιτήσεις και τις υποσχέσεις της η αντιπολίτευση στο ιδεατό μέλλον και εφόσον κυβερνήσει, είναι γνωστό: στα λεφτόδεντρα που αφθονούν στη ένδοξη χώρα μας.

Δεν είναι καλή εξέλιξη η καταδίκη του δήμαρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, επειδή  είχε χαρακτηρίσει «ανόητους» τους δικαστές που ακύρωσαν τη νίκη του στις δημοτικές εκλογές το ‘19, με αποτέλεσμα να επαναληφθούν αυτές, για να βγει και πάλι νικητής με ακόμη μεγαλύτερη διαφορά. Γεγονός που αφενός έκανε τον Ερντογάν να «σκυλιάσει», αφετέρου αναγόρευσε τον Ιμάμογλου, όχι μόνο σε κύριο αντίπαλό του στην εθνική πολιτική σκηνή, αλλά και ικανό -σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις- να κερδίσει αν αποφάσιζε να διεκδικήσει την προεδρία της Τουρκίας.

Με πλήρη συναίσθηση του γεγονότος ότι ζούμε σε μία εποχή που η τεχνολογία έχει φροντίσει όχι μόνο να μένουν και να διατηρούνται τα γραπτά, αλλά και τα λόγια – κάτι που δεν έχουν καταλάβει πολλοί από τους Έλληνες πολιτικούς, όπως και γενικότερα πολλοί από αυτούς που ασχολούνται ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά με τον δημόσιο λόγο -, λέω ότι ο σοβαρότατος τραυματισμός του 16χρονου από τον αστυνομικό έφερε στην επιφάνεια ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα στην Ελλάδα, που μπορεί να διατυπωθεί με μία λέξη: Ρομά.

Άγνωστο πόσοι ενδιαφέρονται και παρακολουθούν συστηματικά τους κομματικούς ρητορικούς διαξιφισμούς και τις υποσχέσεις που μοιράζονται αφειδώς εν όψει εκλογών. Οι οποίες εκλογές θα γίνουν κάποια Κυριακή μεταξύ Ιανουαρίου και Μαΐου του 2023. Το πιθανότερο είναι ότι το όποιο ενδιαφέρον του μέσου πολίτη επικεντρώνεται στα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που δημοσιεύονται και όλες δείχνουν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του να προπορεύονται και σε τίποτα περισσότερο. Ενδιαφέρον δηλαδή που θυμίζει ιπποδρομίες…