Τα πράγματα στην Ιταλία εξελίχθηκαν σχεδόν όπως τα προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις. Η Μελόνι και το κόμμα της «Αδέλφια της Ιταλίας» ήλθαν σχεδόν όπως τα προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις. Πρώτοι ξεπερνώντας το 26%, με την επισήμανση ότι το ποσοστό αυτό προήλθε κυρίως από λεηλασία των συνεταίρων «Λέγκα του Βορρά» του Σαλβίνι και «Φόρτσα Ιτάλια» του Μπερλουσκόνι, με τη λεγόμενη Δεξιά / Ακροδεξιά να συγκεντρώνει να συγκεντρώνει το 44,1 των ψήφων για τη Γερουσία και το 43,9% για τη Βουλή.

Η ομιλία του Τ. Ερντογάν στη Γενική Συνέλευση στον ΟΗΕ ίσως και να αιφνιδίασε κάπως την ελληνική πλευρά. Μάλλον δεν περίμενε η Αθήνα ότι ο Τούρκος πρόεδρος θα επικεντρωνόταν στο προσφυγικό / μεταναστευτικό προκειμένου να δυσφημήσει την Ελλάδα, αφήνοντας στη συγκεκριμένη περίπτωση στην άκρη την απίστευτη ρητορική των απειλών που εκτοξεύει και κλιμακώνει ανοιχτά σε καθημερινή βάση κατά της ελληνικής κυριαρχίας στο χώρο του Αιγαίου (εννοούμε στα ελληνικά νησιά) και της Θράκης, με αιχμή του δόρατος τη μειονότητα εκεί.

Προσωπικά δεν με καθησυχάζει καθόλου το εύρημα αξιόπιστης τουρκικής εταιρείας δημοσκοπήσεων ότι 64% των Τούρκων πολιτών έχουν φιλικά αισθήματα για τους Έλληνες και πάνω από 51% εκτιμούν ότι η κλιμακούμενη ένταση που τροφοδοτεί η Άγκυρα οφείλεται σε προεκλογικά παιχνίδια του καθεστώτος Ερντογάν.

Η αναζωπύρωση της συζήτησης για αλλαγή του εκλογικού νόμου έχει λογική. Λογική που πηγάζει από τις εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή το τελευταίο δίμηνο, τις διεργασίες στο εσωτερικό της Ν.Δ. που ήλθαν στην επιφάνεια με αφορμή την παρουσία (και όσα είπε) του Κ. Καραμανλή στα Ανώγεια της Κρήτης με αφορμή το πολιτικό μνημόσυνο του Γιάννη Κεφαλογιάννη και την αβεβαιότητα που δημιουργούν οι σκοτεινές προβλέψεις για τον χειμώνα που έρχεται σε όλη την Ευρώπη, σίγουρα και στην Ελλάδα. Δίχως να ξεχνούμε την μόνιμη απειλή από την Τουρκία, η οποία βρίσκεται σε παραληρηματικό επιθετικό παροξυσμό εναντίον μας.

Τα ευρήματα της δημοσκόπησης που έκανε η GPO μεταξύ 22 – 24 Αυγούστου και δημοσίευσαν «ΤΑ ΝΕΑ» το περασμένο Σάββατο. Δεν έδειξαν θεαματικές ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό.

Καθώς φτάνουμε την ολοκλήρωση του καλοκαιριού και στην σταδιακή (ακόμη) επιστροφή των όσων Ελλήνων έκαναν διακοπές σε χωριά και σε θέρετρα, το ερώτημα που πλανιέται στο πολιτικό στερέωμα της χώρας είναι αν στην αέναη «κομματομαχία» - αυτός ο όρος είναι πιο ταιριαστός για την Ελλάδα μας, αντί της κοινότυπης «πολιτικής ατζέντας» - θα κυριαρχήσουν τους επόμενους μήνες οι υποκλοπές τηλεφώνων ή τα προβλήματα που προκαλούν στην οικονομία οι τιμές των καυσίμων και η αντιμετώπισή τους, όπως και των συνεπειών που προκαλούν.

Αποδείξεις δεν έχω, αλλά ως καλός Έλληνας δημοσιογράφος, που «όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει» έχω καταλήξει στο εξής σενάριο ως το πιθανότερο στην υπόθεση της παρακολούθησης του τηλεφώνου του Ν. Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ επί τρίμηνο, τότε που ήταν απλός ευρωβουλευτής και ενώ δεν είχε αναλάβει ακόμη τα ηνία του ΠΑΣΟΚ: