Είναι σε όλους γνωστή καθημερινή ειδησεογραφία για την πανδημία κορωνοϊού. Τα αρχικά συμπεράσματα είναι γνωστά και μάλλον τεκμηριωμένα. Πρόκειται για ενα ιό, ο οποίος διαδίδεται πολύ εύκολα και για τον οποίο δεν εχει ακόμα βρεθεί ο κατάλληλος εμβολιασμός και φαρμακευτική αγωγή. Ο συνδυασμός της εύκολης διάδοσης και της ανυπαρξίας φαρμακευτικής αντιμετώπισης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός των ανθρώπων που θα μολυνθούν και θα αρρωστήσουν θα ειναι και σε παγκόσμια και σε εθνική κλίμακα εξαιρετικά υψηλός. Το παρήγορο είναι ότι οι περισσότεροι ασθενείς που μολύνονται από τον κορωνοϊό, νοσούν με ήπιο τρόπο και αναρρώνουν σχετικά εύκολα.
Όμως υπάρχουν και ασθενείς από ειδικές κατηγορίες πληθυσμού για τους οποίους η μόλυνση απο τον κορωνοϊό συνεπάγεται βαρύτατα συμπτώματα που χρήζουν νοσηλείας σε ΜΕΘ και ενιότε οδηγούν τον ασθενή στον θάνατο.
Όλες οι κυβερνήσεις υιοθετούν μέτρα που έχουν σκοπό να περιορίσουν την διασπορά της ασθένειας. Πρωταρχικός στόχος, να περιοριστεί ο ρυθμός διάδοσης του κορωνοϊού,ώστε να μειωθεί η εμφάνιση νέων κρουσμάτων.
Απώτερος στόχος, όσο το δυνατόν λιγότερα κρούσματα,ώστε οι ασθενείς που προσβάλονται απο τον κορωνοϊό και χρειάζονται νοσηλεία σε ΜΕΘ,να είναι πάντοτε οι λιγότεροι δυνατοί και πάντοτε λιγότεροι απο τις διαθέσιμες νοσηλευτικές κλίνες ΜΕΘ.
Απλά μαθηματικά, όσο αυξάνεται ο αριθμός των κρουσμάτων αυξάνονται και οι ασθενείς που χρειάζονται νοσηλεία σε ΜΕΘ. Όμως ο αριθμός των νοσηλευτικών κλινών σε ΜΕΘ δεν αυξάνεται, είναι σταθερός. Οπότε, το συμπέρασμα είναι εξαιρετικά απλό και ταυτόχρονα πάρα πολύ σκληρό. Όταν ο αριθμός των κρουσμάτων κορωνοϊού που χρήζουν ανάγκη νοσηλείας ξεπεράσει τις διαθέσιμες κλίνες σε ΜΕΘ, τότε το νοσηλευτικό σύστημα θα έχει καταρρεύσει και εκεί αρχίζει το μείζον πρόβλημα με απρόβλεπτες εξελίξεις και συνέπειες.
Όπως προαναφέρθηκε, οι κυβερνήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο υιοθετούν μέτρα για να περιορίσουν την εξάπλωση του κορωνοϊού. Η βασική συλλογιστική αυτών των μέτρων είναι ο περιορισμός της καθημερινής κυκλοφορίας των πολιτών. Οι πολίτες εξαναγκάζονται με περιοριστικά μέτρα να σταματήσουν τον μαζικό συγχρωτισμό. Με αυτό τον τρόπο, πιστεύουν οι αρχές οτι θα περιοριστεί η διάδοση του κορωνοϊού. Ίσως και να έχουν δίκιο, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα των περιοριστικών μέτρων που υιοθέτησαν οι Κινέζικες αρχές.
Όμως ειναι σωστό αυτό το συμπέρασμά;. Μήπως το "χαλάρωμα" αυτών των μέτρων όταν περιορισθεί ο αριθμός των κρουσμάτων (κάτι που ηδη συμβαίνει στην Κίνα) οδηγήσει σε εκ νέου αύξηση των κρουσμάτων, οπότε θα καταστήσει εξαναγκαστική την εκ νέου λήψη περιοριστικών μέτρων. Κανείς δεν γνωρίζει, βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά.
Όμως όλοι γνωρίζουμε τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων στον κύκλο της οικονομίας. Και εδώ τα μαθηματικά είναι απλά. Όσο περισσότερο χρόνο διαρκέσουν οι περιοριστικές πολιτικές τόσο μεγαλύτερες θα ειναι οι οικονομικές επιπτώσεις. Το ερώτημα σε αυτό το πρόβλημα ειναι εξ ίσου σκληρό με τις πραγματικότητες που δημιουργεί η ασθένεια του κορωνοϊού. Πόσο καιρό μπορεί να αντέξει η Ελληνική οικονομία που στηρίζεται κυρίως στην μικρό-μεσαία ελληνική επιχειρηματικότητα απο το εξαναγκαστική αναστολή δραστηριοτήτων που έχει επιβάλει η κυβέρνηση εξ αιτίας της νέας κοινωνικής πραγματικότητας που έχει δημιουργήσει η πανδημία του κορωνοϊού.
Σε απλά Ελληνικά, όταν τελειώσει αυτή η περιπέτεια και αρθούν τα περιοριστικά μέτρα, πόσες επιχειρήσεις θα ανοίξουν;
Οι παλαιότεροι ισως θυμούνται την κινηματογραφική υπερ-παραγωγή του Hollwood με πρωταγωνιστές την Sophia Loren και τους Burt Lancaster και Richard Harris και τίτλο "Το πέρασμα της Κασσάνδρας-The Cassandra Crossing".
Εν ολιγοις η πλοκή της υπόθεσης παρακολουθεί ενα τρένο του οποίου οι επιβατες έχουν μολυνθεί από ένα θανατηφόρο ιό. Οι αρχές (Burt Lancaster) είναι αποφασισμένες να θέσουν τους επιβάτες του τρένου σε καραντίνα. Γι' αυτό και εκτρέπουν την πορεία του τρένου και το οδηγούν σε ενα παλαιό ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κάπου στην Πολωνία. όμως για να φθάσει το τρένο στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης πρέπει να περάσει πάνω από μια εγκαταλειμένη γέφυρα. Οι πιθανότητες είναι η γέφυρα να μην αντέξει και να καταρρεύσει. Οι αρχές (Burt Lancaster) αδιαφορούν, προτιμούν τους επιβάτες νεκρούς απο το σιδηροδρομικό ατύχημα και την πιθανότητα εμφάνισης πανδημίας να μηδενίζεται παρά να αφήσουν το τρένο να φθάσει σε πολιτισμένο προορισμό. Οι επιβάτες (Sophia Loren) αγωνιούν και σε συνεργασία με τους επιστήμονες (Richard Harris) προσπαθουν να βρούν το εμβόλιο.
Η διαπραγμάτευση μεταξύ των αρχών (Burt Lancaster) και επιστημόνων (Richard Harris) δίνει χρόνο στους επιστήμονες για δημιουργία εμβολίου έως ότου το τρένο φθάσει στην ημι-καταστρεμένη γέφυρα που ονομάζεται "Το πέρασμα της Κασσάνδρας-The Cassandra Crossing". Εάν οι επιστήμονες (Richard Harris) δεν έχουν βρεί το εμβόλιο έως ότου το τρένο φθασει στο πέρασμα της Kασσάνδρας το τρένο θα καταστραφεί.
Τελικά όλα στο τέλος πάνε καλά και οι επιστήμονες (Richard Harris) με την βοήθεια των επιβατών (Sophia Loren) βρίσκουν το εμβόλιο ελάχιστα πριν το τρένο φθάσει στην εγκαταλειμένη γέφυρα (το πέρασμα της Κασσάνδρας) και καταστραφεί. Happy End όπως συνήθως συμβαίνει στις κινηματογραφικές ταινίες του Hollywood.
Γιατί αναφέρθηκαν όλα αυτά. Στο Hollywood και εξ αιτίας μίας πανδημίας, το σημείο από το οποίο δεν υπήρχει επιστροφή απο την απόλυτη καταστροφή ονομάσθηκε "Το πέρασμα της Κασσανδρας-The Cassandra Crossing".
Ποιό είναι όμως το "The Cassandra Point (Το σημείο της Κασσάνδρας), πέρα από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή απο την απόλυτη καταστροφή για την ελληνικη (και την παγκόσμια) οικονομία;