Επίσης όλοι γνωρίζουμε οτι η ελευθερία απο την ανέχεια χάθηκε για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης.
Τώρα με την πανδημία του κορωνοϊού φαλκιδεύεται η ελευθερία απο τον φόβο για συντρηπτικά μεγάλα τμήματα του πληθυσμού
Συνεπώς ακόμα και αν δεν πληγούν οι εναπομείνασες ελευθερίες του λόγου και του θρησκεύματος για να αντιμετωπιστεί η παρούσα κρίση, την επόμενη ημέρα πρέπει να αποκατασταθούν οι δύο προαναφερόμενες πληγείσες βασικές δημοκρατικές ελευθερίες ώστε να αποκατασταθεί η δημοκρατική λειτουργία.
Θα συμφωνήσω εν μέρει με όσους αντιτείνουν οτι η εύρεση αποτελεσματικής θεραπείας για τον κορωνοϊό θα αποκαταστήσει το αίσθημα ασφάλειας και θα μηδενισεί τον φόβο. Ομως θα συμφωνήσω εν μερει...για τον εξής πάρα πολύ απλό λόγο. Εαν δεν σχεδιασθούν, δεν οργανωθούν και δεν υλοποιηθούν πολιτικές που τουλάχιστον θα προστατεύουν επαρκώς (εαν δεν θωρακίζουν) τις κοινωνίες απέναντι σε μελλοντικές ανάλογες πανδημίες, τότε ο φόβος δεν θα πάψει να κυριαρχεί στις ψυχές και τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Συνεπώς το προβλημα δημοκρατίας (κατάργηση των ελευθεριών απο τον φόβο και την ανέχεια) παραμένει.
Η αντιμετώπιση της πανδημίας επιβάλει μια αλλη δημοσιονομική πολιτική εντελώς διαφορετική απο αυτή που εφαρμόζονταν εως τώρα. Ακόμα και με την ευοίωνη παραδοχή οτι, όταν βρεθεί αποτελεσματική θεραπεία, η οικονομία με γρήγορους ρυθμούς θα επανέρθει στους πρότερους ρυθμούς
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τα εξης.
Ενα μεγάλο ποσοστό παγκόσμιου ΑΕΠ θα έχει χαθεί. Όμως...κατ' αναλογία με αυτήν την απώλεια του παγκόσμιου ΑΕΠ θα έχει αυξηθεί ακόμα παραπάνω (απο τον συνήθη ρυθμό) το παγκόσμιο χρέος. Αυτή την εκτος προγράμματος αύξηση του παγκόσμιου χρέους θα καλύψουν με την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση κυκλοφορίας χρήματος οι Κεντρικές Τράπεζες. Όμως αυτό τι σημαίνει; Οτι το φυσικό χρήμα, θα χάσει ενα ακόμα μέρος της σημερινής του αγοραστικης του αξίας αφου θα μετατραπεί ετι περαιτέρω σε πληθωριστικό.
Ταυτόχρονα οι γνωστές και παγκοσμίως αποδεκτές εως σήμερα χρηματοπιστωτικές αξίες διαμορφώνουν την παρακάτω επιγραμματική εικονα
20/3/2019 25.745,67
20/3/2020 19.173,98
Πτώση -25,5 %
Πετρέλαιο Brent
20/3/2019 68,50
20/3/2020 26,98
Πτώση -60,6 %
Χρυσός
20/3/2019 1.337,70
20/3/2020 1.484,60
Άνοδος 10,9 %
Σιτάρι ΗΠΑ
20/3/2019 464,50
20/3/2020 540,50
Άνοδος 16.36 %
Αυτό που συμπεραίνουμε απο αυτή την οπωσδήποτε πρόχειρη και επιγραμματική αναφορά είναι οτι την χρονική στιγμή που νομίσματα, μετοχές και βασικά εμπορεύματα (πχ πετρέλαιο Brent) χάνουν (για πληθώρα αντικειμενικών και υποκειμενικών λόγων) αξία, θα ηταν πολύ λογικό να αυξηθεί υπέρμετρα η τιμή του χρυσού.
Όντως η τιμή του χρυσού αυξάνεται σε λογικά όμως πλαίσια. Την ίδια χρονική περίοδο η τιμή του Σίτου αυξάνεται με σαφώς μεγαλύτερο ρυθμό. Αν μελετήσουμε τις τιμές στα ίδια χρονικά διαστήματα και για άλλα βασικά τρόφιμα θα φθάσουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Σε μια περίοδο πρωτοφανούς υγειονομικής κοινωνικής και οικονομικής κρίσης οι τιμές των τροφίμων ανεβαίνουν. Γιατι συμβαίνει αυτό; Γιατι οι κοινωνίες φοβούνται, επειδή έχουν πλέον κατανοήσει πλήρως οτι είναι απροστάτευτες απέναντι σε φυσικές και βιολογικές καταστροφές.
Αγοράζουν λοιπόν τρόφιμα που σήμερα δεν χρειάζονται (δεν αυξήθηκε ο πληθυσμός της γής για να λείπει σιτάρι οπότε λογικά ανέβηκε τόσο πολύ η τιμή του) για να τα αποθηκεύσουν και να το χρησιμοποιήσουν αύριο που πιστεύουν οτι δεν θα υπάρχει. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο και έχουν παρακολουθήσει την κινηματογραφική ταινία The Big Short, που πραγματεύεται απο μια ιδιομορφή σκοπιά την χρηματοπιστωτική κριση 2008-2009, θα θυμούνται οτι ο top αναλυτης Ben Rickert (Στο cast της ταινίας ο Brad Pitt), δεν αγοράζει πλέον μετοχές αλλα σπόρους σιταριού. (ποσο προφητικο ηταν αυτο το βιβλιο).
Κατανοούμε λοιπόν οτι με μια πρόχειρη ανάγνωση της οικονομικής συγκυρίας επανερχόμαστε στο αρχικό προβληματισμό για την στρεβλή λειτουργία της δημοκρατίας. Το παραπάνω παράδειγμα αποδεικνύει οτι ο φόβος διαμορφώνει κατα πολυ και την χρηματιστηριακή συγκυρία. Αρα μεταξύ άλλων πρέπει να εξαλειφθεί ο φόβος απο τις κοινωνιες για να επανέρθει η οικονομία στους πρότερους ρυθμους.
Όμως μαζι με την εξάλειψη του φόβου πρέπει να εξαλειφθεί και η ανέχεια, και εδω αρχίζουν τα πραγματικά δύσκολα.
Όλοι γνωρίζουμε ότι ενα απο τα μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα της συγχρονής οικονομικής συγκυρίας ειναι η άδικη κατανομή του παραγόμενου πλούτου. Ποτέ στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους "τόσο λίγοι άνθρωποι, δεν κέρδισαν τόσα πολλά χρήματα εις βάρος των πολλών", τώρα ομως αυτά τα χρήματα δεν μπορούν να προστατέψουν τους ισχυρούς τους χρήματος απο τον φονικό κορωνοϊό αφου η πανδημία απειλεί εκ θεμελίων το πολιτικό-οικονομικό σύστημα πάνω στο οποίο έχουν εδράσει τον προσωπικό τους πλούτο.
Οι μόνοι που μπορούν να προστατέψουν το πολιτικό-οικονομικό σύστημα από την κατάρρευση εξ αιτίας των χιλιάδων θανάτων ειναι οι κακοπληρωμένοι ιατροί, νοσηλευτές που νυχθημερόν αγωνίζονται μέσα σε ιδιαίτερα επικίνδυνες για την ανθρώπινη ζωή συνθήκες για να σώσουν ασθενείς. Η διάσωση οσο το δυνατόν περισσότερων ασθενών ειναι πλέον η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να μην καταρρεύσει το πολιτικό-οικονομικό σύστημα.
Οι μόνοι που μπορούν να δώσουν ελπίδα προοπτικής στο πολιτικό-οικονομικό σύστημα ειναι ερευνητές που δίνουν αγώνα δρόμου με τον θάνατο. Και σε αυτό το σημείο πλέον η χρεοκοπία του υφιστάμενου συστήματος αποτυπώθηκε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο απο την ισπανίδα βιοχημικό που δήλωσε "Μην ρωτάτε εμένα για το φάρμακο του κορωνοϊού, εγω παίρνω 1.800 euro/μηνα. Πηγαίνετε στον Μεσι και τον Ροναλντο να μάθετε για την θεραπεία που αμοίβονται με 1 εκατ. euro/μηνα".
Τα ψέματα τελείωσαν είτε οι ισχυροί του χρήματος θα δέχθουν αδιαμαρτύρητα να δώσουν μέρος των υπερκερδών τους για να ενισχυθεί η δημοκρατία (ελευθερια απο την ανεχεια και τον φόβο) ειτε θα επιλέξουν τις αυταρχικές κυβερνησεις που θα περιφρουρήσουν με την βία τον πλουτο τους. Τα ψεματα τελείωσαν.