Στην αρχή εντελώς καλοπροαίρετα θεωρήσαμε το "εμπόριο του φόβου" αποτέλεσμα του φυσιολογικού δέους που ένοιωθε ο οποισδήποτε απέναντι σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο μείζονος κλίμακας και τραγικής διάστασης. 

Όμως όσο περνούσε ο καιρός, τόσο γινόταν φανερό ότι αυτές οι απόψεις που εξώφθαλμα δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, διαχέονταν στα ΜΜΕ καθοδηγούμενες απο ένα ενιαίο και συγκεκριμένο κέντρο. 

Απλά θα αναφέρουμε ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (Επίσημη Ευρωπαϊκή Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,το Υπουργείο Εξωτερικών και Άμυνας της ΕΕ) έχει καταγγείλει στα τέλη Απριλίου την Ρωσία και την Κίνα με έκθεση της, στην οποία αναφερόταν: "Επίσημες και κρατικές πηγές από διάφορες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και σε μικρότερο βαθμό της Κίνας, συνέχισαν να επικεντρώνονται σε αφηγήσεις συνομωσίας και στην παραπληροφόρηση”.

Τότε αναφερθήκαμε για πρώτη φορά στο "φαιό-κόκκινο" μέτωπο που διασπείρει σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες συνειδητά και κακόβουλα τον φόβο με προφανή στόχο να προκαλέσει προβλήματα συνοχής και συναίνεσης στις κοινωνίες που πλήττονταν από τα έκτακτα μέτρα που εξαναγκαστικά επέβαλαν  οι δημοκρατικές κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσουν την πανδημία. 

Απώτερος στόχος η ετι περαιτέρω αποδυνάμωση των δημοκρατικών κυβερνήσεων, που αντικειμενικά βρίσκονταν ήδη σε δύσκολη θέση εξ αιτίας των τραγικών επιπτώσεων της πανδημίας στην υγεία και στο επίπεδο ζωής των πολιτών.  

Εκστρατείες παραπληροφόρησης 

Όσοι δυσπιστούν η διαφωνούν με όλα τα προηγούμενα και τα θεωρούν σενάριο κατασκοπευτικής κινηματογραφικής ταινίας της ψυχροπολεμικής περιόδου, δεν έχουν παρά να μελετήσουν τις εκστρατείες παραπληροφόρησης που αναφέρονται και καταγγέλονται στην επίσημη ευρωπαϊκή βάση δεδομένων EUvsDESINFORMATION (www.euvsdesinfo.eu). 

Στις καταγγελόμενες εκστρατείες παραπληροφόρησης, αυτή που έχει αντικείμενο την πανδημία κατέχει την πλέον εξέχουσα θέση. 

Μόλις στα προηγούμενα άρθρα μας συνδέσαμε αυτή την τεράστια επιχείρηση παρα-πληροφόρησης με τα πραγματικά κίνητρα, ήτοι α) Τις ευθύνες της Κίνας στην εξάπλωση της παγκόσμιας πανδημίας β) Το οικονομικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν οι παγκόσμιες απολυταρχικές δυνάμεις (Σαουδική Αραβία, Ρωσία κλπ), εξ αιτίας της πτώσης των τιμών των υγρών καυσίμων. 

Όλα αυτά όμως είναι η μεγάλη και παγκόσμια εικόνα, είναι το ευρύτερο γεω-πολιτικό πλαίσιο, εντός του οποίου αναπτύσονται οι γεω-οικονομικοί ανταγωνισμοί των μεγάλων παγκόσμιων δυνάμεων. Θα αναρωτηθούν πολλοί, τι ενδιαφέρει εμάς, ένα μικρό λαό σε μία μικρή χώρα στα άκρα της ευρωπαικής ηπείρου αυτή η υπόθεση; 

Δυστυχώς για την χώρα μας όλα αυτά έχουν άμεση σχέση με την καθημερινότητα μας. Σε αυτό το θλιβερό συμπέρασμα μας παραπέμπει η πρόσφατη  πολιτική μας ιστορία. 

• Στην Ελλάδα οι κάθε λογής διεθνείς θεωρίες συνωμοσίας για τα αίτια και τους τρόπους αντιμετώπισης της  χρηματοπιστωτικής κρίσης που βρήκαν το πιο γόνιμο έδαφος, καρποφόρησαν και έδωσαν θαυμάσια σοδειά (αριστεροί και ακρό-δεξιοί, με τα ίδια αιτήματα στην ίδια κινητοποίηση, το περιβόητο κίνημα των αγανακτισμένων).
• Στην Ελλάδα καταργήθηκαν οι ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές (άμεση συνέπεια του κινήματος των αγανακτισμένων) και έγινε αποδεκτό απο την κοινή γνώμη το πρώτο επιτυχημένο πείραμα 4-ετούς κυβερνητικής συνεργασίας του "φαιό-κόκκινου" μετώπου  (Κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ).
• Στην Ελλάδα και ως άμεση και φυσιολογική συνέπεια των παραπάνω, κομμουνιστές που στην διάρκεια της δικτατορίας υπέστησαν διωγμούς και εκτοπίσεις, ψήφιζαν με φανατισμό ένα ευρωψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετείχε και εκλεχθηκε ακραιφνής και δεδηλωμένος αντι-κομμουνιστής βασιλόφρονας  (Ευρωψηφοδέλτιο ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Ευρωεκλογες 2019-Υποψηφιότητα Ε.Κουντουρά). 

Εθνολαϊκισμός, Brexit και covid19

Ήταν η εποχή που σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση οι Εθνικό-Λαϊκιστές νικούσαν απο τις στήλες των φιλικων ΜΜΕ αλλά γνώριζαν την ήττα στις πραγματικές εκλογές (Γαλλία,  Ολλανδία, Ισπανία, Γερμανία) ή εξαναγκάζονταν στην απόλυτη πολιτική αναδίπλωση και εξευτελιστική εγκατάλειψη αρχών και θέσεων προκειμένου να διατηρηθούν στην εξουσία (Ιταλία). 

Ήταν η εποχή που οι έννοιες της δημοκρατίας και της ενωμένης Ευρώπης δέχονταν καθημερινές επιθέσεις από ΜΜΕ που πρόβλεπαν την διάλυση της ΕΕ, την κατάρρευση του euro και το τέλος της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ.

 Ήταν η εποχή που οι εθνικο-λαϊκιστές νικούσαν στην Μ.Βρετανία (Brexit), βέβαια κανένας τώρα δεν αναφέρει, ότι εκείνοι οι νικητές βαρύνονται σήμερα με την μεγαλύτερη ανθρωπιστική τραγωδία, αφού οι νεκροί απο την πανδημία στην Μ. Βρετανία είναι οι περισσότεροι στην Ευρώπη εξ αιτίας ιδεολογικών αγκυλώσεων, λαθών και παραλείψεων στον σχεδιασμό και την οργάνωση της πολιτικής υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. 

Αυτά είναι "ψιλά" γράμματα για τους απανταχού εθνικό-λαϊκιστές που τότε πανηγύριζαν για την επιτυχία των συνοδοιπόρων τους. Είναι όμως γεγονότα που συνέβησαν και οφείλονται στην πολιτική δράση των εθνο-λαϊκιστών, που υποστηρίζονταν εμμέσως ή αμέσως ιδεολογικά, πολιτικά και επικοινωνιακά από τις αντίστοιχες εκστρατείες παραπληροφόρησης  εκείνης της εποχής.

Γεγονότα που συνέβησαν και παρήγαναν ολέθρια αποτελέσματα και στην Ελλάδα και σε αρκετές χώρες της ΕΕ και δεν μπορεί να τα διαψεύσει κανένας όσο και αν τα εξωραϊσει ιδεολογικά και επικοινωνιακά. 

Όμως όλα αυτά είναι παρελθόν, βρισκόμαστε στην εποχή που τα πάντα επηρεάζονται και εξαρτώνται από την πανδημία του κορονοϊού. 

Η άρση του lockdown δεν έφερε έξαρση της πανδημίας όπως πρόβλεπαν και κήρυτταν οι απανταχού "εμποροι του φόβου". 

Σίγουρα η ασθένεια δεν έχει νικηθεί, σίγουρα καθημερινά συνανθρωποί μας θα αρρωσταίνουν, όμως αυτό έχει τεράστια διαφορά απο τις προβλέψεις των απανταχού "εμπόρων του φοβου”, που έβλεπαν ότι η άρση του lockdown θα είχε σαν αποτέλεσμα  εκατομμύρια θανάτους. 

Σίγουρα υπάρχουν μεγάλα και πιεστικά προβλήματα στην οικονομία, όμως και οι κυβερνήσεις κάνουν το καθήκον τους διοχετεύοντας τεράστια ρευστότητα στην αγορά, στηρίζοντας θέσεις εργασίας και επιχειρήσεις και η οικονομία αντιδρά, απόδειξη είναι ότι χρηματιστήρια και αποδόσεις ομολόγων τείνουν να επανέλθουν στα προ της κρίσης επίπεδα. 

Έγιναν πολλά στην Οικονομία και σίγουρα μπορούν να γίνουν περισσότερα, ένα έως σήμερα είναι βέβαιο: η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη αλλά δεν ήρθε η συντέλεια του κόσμου. 

Είναι φανερό η "εκστρατεία φόβου" η οποία σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης υποστηρίχθηκε απο συγκεκριμένες και "εχθρικές" προς την ΕΕ, απολυταρχικές δυνάμεις, έχει διαψευσθεί έως σήμερα από τα πραγματικά γεγονότα. 

Το νέο «φαιο-κόκκινο» μέτωπο

Στην πατρίδα μας πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μίας ακόμα παρέμβασης του "φαίο-κόκκινου" μετώπου. Δύο Αγγλικές εφημερίδες που υποστηρίζουν τους συντηρητικούς  (Αρχικά η "The Sun" και στην συνέχεια η "Daily Mail") δημοσίευσαν  την είδηση ότι ένοπλες Τουρκικές στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις έχουν καταλάβει μία περιοχή που ανήκει στην Ελλάδα και τον χειμώνα πλημμυρίζει λόγω της αλλαγής της κοίτης του ποταμού Έβρου. Αυτή η είδηση εως σήμερα δεν έχει αναπαραχθεί ιδιαίτερα και μαζικά και σε άλλα έγκριτά διεθνή ΜΜΕ. 

Αρχικά, ουδείς στην Ελλάδα έδωσε ιδιαίτερη σημασία, αφού ούτε οι εφημερίδες (ιδιαίτερα η "The Sun") χαρακτηρίζονται ιδιαίτερα αξιόπιστες, ούτε η εποχή (σταδιακή άρση του lockdown, αγωνία για την επόμενη ημέρα στην εξέλιξη της πανδημίας,στην Οικονομία και την επιτυχή έναρξη της Τουριστικής περιόδου) προσφέρονταν για ανάδειξη και προβολή του θέματος. 

Όλοι πλην Λακεδαιμονίων. Η "Ελληνική Λύση" πολιτικό κόμμα που εκπροσωπείται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ανήκει στον πολιτικό χώρο μεταξύ Χρυσής Αυγής και  Δεξιάς πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας και σε θέματα όπως π.χ. το προσφυγικό, υιοθετεί σκληρές εθνικιστικές θέσεις, "σήκωσε" το θέμα. Μέχρι εδώ τίποτε το αξιοπερίεργο. Ένα συντηρητικό (κατ' άλλους ακρο-δεξιό) κόμμα, προβάλλει την υπέρ-πατριωτική θέση του, ασκώντας σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για ενδοτική στάση στις σχέσεις με την Τουρκία. 

Το περίεργο ξεκινά από εδώ και πέρα. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και ο τέως Υπουργός Εξωτερικών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α   Ν. Κότζιας (καλά θυμάστε, αυτός που παραιτήθηκε απο Υπουργός Εξωτερικών κατηγορούμενος απο τον Π. Καμμένο και τους ΑΝ.ΕΛ για διαχειριστικά σκάνδαλα), με ξεχωριστές τους ανακοινώσεις επιτέθηκαν με δριμύτητα στην κυβέρνηση για το ίδιο θέμα. 

Λογικό η αντιπολίτευση να επιτίθεται στην κυβέρνηση για ένα παρόμοιο θέμα όταν υπάρχει αντικειμενική βάση. Όμως (γιατί υπάρχει πάντα το «όμως»….) είμαστε πολύ επιφυλακτικοί στην αντικειμενική βάση αφού ούτε το ΚΙΝ.ΑΛ ούτε το ΚΚΕ "σήκωσαν" με παρόμοια οξύτητα το συγκριμένο θέμα. 

Δηλαδή ο Γ. Κατρούγκαλος και ο Θ.Δρίτσας μαζί με τον Ν.Κοτζιά, είναι περισσότερο πατριώτες απο την Φ. Γεννηματά και τον Δ. Κουτσούμπα, μην τρελαθούμε εντελώς, ο καθένας σε αυτό τον τόπο έχει την ιστορία του για την συνέπεια λόγων και πράξεων. 

Σε δημοκρατία ζούμε, η αντιπολίτευση πρέπει και είναι υποχρεωμένη να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, αλλα ρε παιδί μου...τόση σύμπτωση απόψεων και πρακτικής μεταξύ… ΣΥ.ΡΙΖ.Α και "Ελληνικής Λύσης”,  κάπου «μπάζει» το πράμα. Ιδιαίτερα όταν υπάρχει και η προϊστορία με τον παρά φύσει κυβερνητικό γάμο ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ. 

Όμως καλό είναι το χιούμορ και η διακωμώδηση καταστάσεων ιδιαίτερα στην δύσκολη εποχή που ζούμε αλλά το έχουμε ξαναπεί, τίποτε στην πολιτική δεν είναι τυχαίο. 

Για εμάς όλη αυτή η υπόθεση που γρήγορα θα ξεχαστεί γιατί όπως φαίνεται δεν έχει και αντικειμενική βάση, ήταν η πρώτη τακτική πολιτική ευκαιρία για την ανασύσταση του "φαίο-κόκκινου" μετώπου που τόσο πολύ ταλαιπώρησε την χώρα τα προηγούμενα χρόνια. 

Εδώ θα είμαστε, η κατάσταση στην οικονομία προτού εξομαλυνθεί θα δυσκολέψει πάρα πολύ. Θα είναι για ένα ικανό χρονικό διάστημα το προνομιακό πεδίο αντιπολίτευσης για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α και τις άλλες ετερόκλητες εθνικό-πατριωτικο-λαϊκές δυνάμεις, που θα ενωθούν μαζί του σε δυναμικές κινητοποιήσεις, εναντίον της παγκόσμιας συνωμοσίας που δημιούργησε τον κορωνοϊό, της ΕΕ που δεν εκδίδει κορωνό-ομόλογο και δεν διαγράφει το Ελληνικό χρέος και της Ελληνικής κυβέρνησης που κάνει ό,τι επιβάλει το διευθυντήριο των Βρυξελλών και δεν ζητά βοήθεια από την Ρωσία και την Κίνα κλπ. 

Εδώ θα είμαστε και θα τα δούμε, το ερώτημα είναι αν αυτή η παράσταση θα έχει πολλούς θεατές η αν τα καθίσματα θα είναι κενά γιατί οι θεατές θυμήθηκαν το παλιό έργο και την απογοήτευση που ένοιωσαν δεν θέλουν να δούν και να απογοητευθούν από το καινούργιο. Πάντως όλοι μας θα είμαστε "Στο ιδιο έργο, θεατές".