Αρκετές φορές τα Ελληνικά ΜΜΕ έχουν αναφέρει ότι ο Μ. Αλμπαϊράκ είναι ένας από τους πιθανούς διαδόχους του Erdogan. 

Την Κυριακή 8 Νοεμβρίου ο ίδιος ο ανακοίνωσε αιφνιδίως μέσω του λογαριασμού που διατηρεί στα social Media (instagram), ότι παραιτείται από υπουργός οικονομικών για "λόγους υγείας". 

Οι περισσότεροι αναλυτές απέδωσαν αυτή την παραίτηση στην μακροχρόνια νομισματική κρίση που πλήττει την Τουρκική οικονομία και προκάλεσε (επίσης αυτό το Σαββατοκύριακο) την αντικατάσταση του διοικητή της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας Μουράτ Ουϊσάλ (Murat Uysal) απο τον Νατσί Ακμπάλ (Naci Akbal), επικεφαλής έως εκείνη την στιγμή του Τουρκικού συμβολίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων (θεσμικό συμβουλευτικό όργανο που λειτουργεί υπό τον Erdogan). 

Η ανάληψη της διοίκησης της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας από τον Ακμπάλ θεωρήθηκε από αρκετά καθοδηγούμενα δημοσιεύματα (που δυστυχώς αναπαράχθηκαν και από Ελληνικά ΜΜΕ) ως προάγγελος αλλαγής νομισματικής πολιτικής (αύξηση επιτοκίων, σύσφιγξη πιστωτικής πολιτικής), που θα σταθεροποιήσει την Τουρκική οικονομία και θα την βοηθήσει να ξεπεράσει την κρίση. 

Ας τα εξετάσουμε όλα τα δεδομένα με προσοχή. Όντως ο Ν. Ακμπάλ βρίσκεται πολύ κοντά στον Erdogan, αφού πρίν αναλάβει επικεφαλής των οικονομικών του συμβούλων, ήταν υπουργός Οικονομικών. Συγκεκριμένα απο τον Νοέμβριο 2015 έως τις 10 Ιουλίου 2018. 

Στην συνέχεια αντικαταστάθηκε αδιαμαρτύρητα από τον γαμπρό του T.Erdogan Μ. Αλμπαϊράκ. Είναι δηλαδή ένας από τους βασικούς σχεδιαστές και πρωτεργάτες της οικονομικής πολιτικής που γέννησε τα σημερινά δομικά-συστημικά προβλήματα, τα οποία προκαλούν την νομισματική κρίση που ταλαιπωρεί έδω και αρκετό καιρό την Τουρκική οικονομία.  

Απόδειξη της παραπάνω υπόθεσης εργασίας. 

• Ο Ν.Ακμπάλ αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών στις 24 Νοεμβρίου 2015 (Ισοτιμία Euro/Τουρκικη Λίρα, 3,04) και αποχωρεί 10 Ιουλίου 2018 (Ισοτιμία Euro/Τουρκική Λίρα 5,50), δηλαδή η  αξία της Τουρκικής λίρας μειώθηκε (σε σύγκριση με το Euro) στους 32 μήνες που ο Ν.Ακμπάλ ήταν υπουργός οικονομικών κατά 80%. 
• Ο Μ.Αλμπαϊράκ αναλαμβανει υπουργός οικονομικών στις 10 Ιουλίου 2018 (Ισοτιμία Euro/Τουρκική Λίρα 5,50) και αποχωρεί στις 8 Νοεμβρίου 2020 (ισοτιμία Euro/Τουρκικη Λίρα 9,99), δηλαδή η αξία της Τουρκικής Λίρας μειώθηκε (σε σύγκριση με το Euro) στους 26 μήνες  που ο Μ.Αλμπαϊράκ ήταν υπουργός οικονομικών κατά 81%. 
• Συμπέρασμα. Όπως δείχνουν οι αριθμοί (που πάντα λένε την αλήθεια), ο γαμπρός του Erdogan μάλλον τα κατάφερε πολύ καλύτερα στην αντιμετώπιση της νομισματικής κρίσης από τον προκατοχό του, ιδίως αν συνυπολογίσουμε ότι διαχειρίστηκε τα δομικά προβλήματα της τουρκικής οικονομίας που δημιούργησε ο προκατοχός του και αντιμετώπισε ταυτόχρονα την μεγάλη ύφεση που προκάλεσε η πανδημία. 

Συνεπώς δεν μπορεί να ισχύει η υπόθεση εργασίας ότι ο Αλμπαϊράκ αντικαταστάθηκε από ενα μετριοπαθή τεχνοκράτη, γιατί δεν αντιμετώπισε με επάρκεια την νομισματική κρίση. Όπως αποδεικνύει η πρόσφατη πολιτική ιστορία της Τουρκίας και η απλή συγκριτική μελέτη των αριθμών, αντικαταστάθηκε απο ενα εξ ίσου κακό διαχειριστή της νομισματικής κρίσης που είναι ταυτόχρνα και ένας από τους βασικούς υπεύθυνους των δομικών-συστημικών προβλημάτων τα οποία προκαλούν την αέναη νομισματική κρίση στην Τουρκική οικονομία. 

Τι συμβαίνει στην Τουρκία; 

Η πραγματική κατάσταση στο εσωτερικό του τουρκικού πολιτικό-οικονομικού συστήματος εξουσίας περιγράφηκε αρκετά καλά στο άρθρο της στήλης με τίτλο "Το Μεγάλο Φαγοπότι (Ο Λώρενς του Ναβαρόνε-Επ.ΙΙ)". Σε αυτό το άρθρο αφού περιγράφονταν όλα εκείνα  τα ετερόκλητα ιδεολογικά-πολιτικά και κοινωνικά στοιχεία που απαρτίζουν το σύστημα εξουσίας του Erdogan, διατυπωνόταν το συμπέρασμα ήταν ότι όλα αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία, επειδή ακριβώς δέν έχουν κοινή ιδεολογία και όραμα για την Τουρκία, συναποτελούσαν μία αδύναμη δομή, της οποίας συγκολητική ουσία είναι η αποκλειστικά η νομή της εξουσίας. Αυτο το συμπέρασμα επιβεβαιώνεται πλέον και με τα πραγματικά γεγονότα που προκάλεσαν την αντικατασταση του Αλμπαϊράκ. 

Τις τελευταίες ημέρες στην Άγκυρα πλήθαιναν οι φήμες και τα δημοσιεύματα (Cumhuriyet) ότι λόγω της νομισματικής κρίσης και εφ' όσον συνέχιζε να παραμένει στο τουρκικό υπουργείο οικονομικών ο Μ. Αλμπαϊάκ, μία ευάριθμη ομάδα βουλευτών του κυβερνητικού κόμματος  AKP ήταν έτοιμη να αποχωρίσει από την κυβερνητική πλειοψηφία και να ενταχθεί στα αντιπολιτεύομενα κόμματα DEVA (Δημοκρατία και Πρόοδος) του Αλι Μπαμπατζάν (Ali Babacan) και Celecek Partisi (Κόμμα του Μέλοντος) του Α.Νταβούτογλου (A. Davutoglu).  

Αφού υπενθυμίσουμε οτι α) ο Μπαμπατζάν και ο Νταβούτογλου ήταν ιδρυτικά μέλη του AKP και υπήρξαν επί σειρά ετών βασικοί συνεργάτες του  T.Erdogan και β) ότι ο Νταβούτογλου εκτός από θεωρητικός καθοδηγητής του AKP, ήταν και ο βασικός πρωτεργάτης της συμμαχίας με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους της Αιγύπτου, θα σταθούμε στην συνέχεια αυτής της "περίεργης ιστορίας". 

Σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα, την υπόθεση ερεύνησε και επαλήθευσε κατ' εντολή του Erdogan ο υπέρ-εθνικιστής και ακρό-δεξιός υπουργός εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού (Suleyman Sylu). Αφού επισημάνουμε ότι ο Σοϊλού είναι ο βασικός ανταγωνιστής του Αλμπαϊράκ στην κούρσα διαδοχής του Erdogan, θα υπενθυμίσουμε ότι ως υπουργός Εσωτερικών και πολιτικός προϊστάμενος των σωμάτων ασφαλείας και της παντοδύναμης στρατο-χωροφυλακής, ήταν ο εμπνευστής τον προηγούμενο Φεβρουάριο της ανεπιτυχούς προσπάθειας παραβίασης των Ελληνο-τουρκικών συνόρων στον Έβρο από καθοδηγούμενες ομάδες μεταναστατών. Επειδή είναι πολιτικός προϊστάμενος των μηχανισμών ασφαλείας, στηρίζεται άκριτα απο το εθνικιστικό MHP του Ντεβλέτ Μπαχτσελί (Devlet Bahceli) και την ακρο-δεξιά παρακρατική οργάνωση των Γκρίζων Λύκων. 

Την ίδια ημέρα που γίνονταν οι αλλαγές στην διοίκηση της κεντρικής τράπεζας ο Erdogan χάϊδευε τους ακρο-δεξιούς συνοδοιπόρους του, δηλώνοντας δημόσια ότι θα επισκεφθεί τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου στις 15 Νοεμβρίου μαζί με τον Μπαχτσελί, αναφέροντας χαρακτηριστικά:  "Θα κάνουμε όλοι μαζί πικ-νικ στην περίκλειστη πόλη των Βαρωσίων". 

Συμπέρασμα 

Λόγω της νομισματικής κρίσης που όντως πλήττει με εισοδηματική βαναυσότητα τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της τουρκικής κοινωνίας, εξυφαίνεται μία ακροδεξιά-εθνικιστική (Σοϊλού-Μπαχτσελί-MHP-Γκρίζοι Λύκοι) και ισλαμική (Νταβούτογλου) συνωμοσία που αμφισβητεί έμπρακτα τον Erdogan. Ο Tούρκος Πρόεδρος, επειδή πιστεύει (πιθανώς βάσιμα) ότι η Τουρκική οικονομία σε ορατό χρονικό ορίζοντα ξεπερνά την ύφεση και επανακάμπτει, αποδέχεται χωρίς να αντιδράσει αυτή την αμφισβήτηση και θυσιάζει πολιτικά τον γαμπρό του. Σκοπός του είναι να κερδίσει χρόνο έως την οικονομική ανάκαμψη. 

Είναι βέβαιο ότι σε σύντομο χρόνο η συνέχεια αυτής της ιστορίας, ή κάποια άλλη τουρκική πολιτική ίντριγκα θα μας απασχολήσει. Το συγκεκριμένο και ανίσχυρο Τουρκικό σύστημα εξουσίας θα συνεχίσει να παράγει επεισόδια ίντριγκας και συνωμοσίας, οπότε δεν πρόκειται να πλήξουμε, αρκεί να είμαστε ταυτόχρονα πολύ προσεκτικοί γιατί από παρόμοιες ανώμαλες καταστάσεις προκύπτουν αρκετές φορές τραγωδίες. 

Ζούμε μία ιδιαίτερα άσχημη περίοδο, ο φόβος της πανδημίας και το άγχος της οικονομικής κρίσης που προκαλεί το εξαναγκαστικό lockdown, γονατίζουν τις ψυχές. Μόνο ξεχωριστοί άνθρωποι που διαθέτουν εσωτερική δύναμη, φιλοσοφημένο τρόπο σκέψης και ισχυρή μεταφυσική πίστη μπορούν να αντέξουν, διατηρώντας το ηθικό τους σε υψηλό επίπεδο. 

Για όλους εμάς, τους υπόλοιπους συνηθισμένους ανθρώπους,  μια  κωμωδία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου είναι μία καλή λύση που θα μας φτιάξει το κέφι και θα μας βοηθήσει να χαλαρώσουμε και να περάσουμε λίγες ώρες ευχάριστα. Μία πρόταση για απόψε το βράδυ "Ο Γαμπρός μου ο Προικοθήρας"