Ο Σεντάτ Πεκέρ είναι το πρόσωπο των ημερών στην Τουρκία. Εγκληματίας του ποινικού δικαίου. Έχει κατηγορηθεί και καταδικασθεί σε πολύχρονες ποινές φυλάκισης για απάτες, εκβιασμούς, δολοφονίες, συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις κλπ. Όμως στις φυλακές δεν έμεινε πολύ γιατί αποφυλακίζονταν με ευνοϊκές διατάξεις. Δυναμικός υποστηρικτής του Τ.Ερντογάν απειλούσε  δημόσια τους επικριτές του τούρκου προέδρου ότι θα «τους κρεμάσει και θα λουστεί με το αίμα τους» χωρίς να διωχθεί από τους τούρκους εισαγγελείς που επικαλούνταν την ελευθερία του λόγου ενώ την ίδια ώρα οι ίδιοι εισαγγελείς δεν έδειχναν ανάλογη ευαισθησία σε όσους ασκούσαν δημόσια πολιτική κριτική εναντίον του Τ.Ερντογάν, αντίθετα τους έσερναν στα δικαστήρια και τους επέβαλαν εξοντωτικές ποινές. Όλοι καταλάβαιναν ότι ο Σ.Πεκέρ απολάμβανε την κυβερνητική προστασία. Ήταν ο «κυβερνητικός μαφιόζος». Στην συνέχεια συμμάχησε με τον  Σ.Σοϊλού το οποίο στήριξε δημόσια (εκστρατεία σε Twitter) όταν αυτός παραιτήθηκε λόγω των αποτυχημένων πολιτικών που εφάρμοσε στο πρώτο κύμα της πανδημίας. Αυτή ακριβώς η στήριξη διέσωσε πολιτικά τον Σ.Σοϊλού αφού η παραίτηση του δεν έγινε δεκτή από τον Τ.Ερντογάν. 

Όταν οι ακροδεξιοί (Γκρίζοι Λύκοι-MHP) εταίροι του κυβερνητικού συνασπισμού επιβάλουν με νομοθετική ρύθμιση την αποφυλάκιση του άλλου πόλου της τουρκικής μαφίας του   Αλαατίν Τζακιντζί  οι συσχετισμοί στην ηγεσία του οργανωμένου εγκλήματος αλλάζουν δραματικά. Ο νέος «κυβερνητικός μαφιόζος» είναι Α.Τζακιντζί,ο εκλεκτός των Γκρίζων Λύκων και του MHP που φωτογραφίζεται μαζί με τον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων-MHP τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί και απειλεί δημόσια με σωματική βία τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. 

Οι υπηρεσίες ασφαλείας στις οποίες προΐσταται ο Σ.Σοϊλου αρχίζουν να συλλαμβάνουν μέλη της εγκληματικής οργάνωσης του Σ.Πεκέρ που διαφεύγει στην Β.Μακεδονία συλλαμβάνεται και εκδίδεται στο Κοσσυφοπέδιο απ’ όπου χάνονται τα ίχνη του. Μέσω μίας αδιευκρίνιστης διαδρομής «φέρεται» ότι καταλήγει στα ΗΑΕ και στο Ντουμπάϊ απ’ όπου αρχίζει να αποκαλύπτει μέσω you tube με διαδοχικά video-επεισόδια τις σχέσεις κορυφαίων τούρκων πολιτικών και οργανωμένου εγκλήματος. 

Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτές τις αποκαλύψεις έχει ο Σ.Σοϊλού τον οποίο κατηγορεί ότι κάλυπτε τις παράνομες εγκληματικές δραστηριότητες του στην τρομοκράτηση και εξουδετέρωση πολιτικών αντιπάλων και στο εμπόριο ναρκωτικών στο οποίο εμπλέκει ως συνεργό του και τον γιο του τέως τούρκου πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ. Ο Σ.Πεκέρ αποκαλεί σε αυτά τα video ειρωνικά τον Σ.Σοϊλού «καθαρό Suleyman” και ο υπουργός εσωτερικών ανταπαντά αποκαλώντας τον αρχι-μαφιόζο «αρουραίο». 

Στις 19 και 21 Μαΐου ανακοινώθηκαν από το τουρκικό υπουργείο άμυνας επιθέσεις με drones εναντίον στρατιωτικών βάσεων που βρίσκονται στην νότιο-ανατολική Τουρκία και συγκεκριμένα στις πόλεις Ντιγιάρμπακιρ (Τρίτη 18 Μαΐου, εναντίον της  μεγαλύτερης –μετά το Ιντσιρλίκ-τουρκικής αεροπορικής στρατιωτικής βάσης), Μπατμάν (Πέμπτη 20 Μαΐου, εναντίον βάσης που σταθμεύουν drones) και Σιρνάκ (23 Διοίκηση Πεζικού, η πόλη βρίσκεται στην περιοχή που συναντώνται τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας-Ιράκ). 

Επειδή σε αυτές τις περιοχές κατοικούν κατά πλειοψηφία Κούρδοι οι υποψίες και οι σχετικές διαρροές για τους δράστες των επιθέσεων «φωτογράφισαν» το PKK. Όμως οι πρώτες επίσημες ανακοινώσεις του υπουργείου άμυνας δεν κατονομάζουν τους δράστες. Ήταν εμφανής η καθυστέρηση στην έκδοση των ανακοινώσεων, η αμηχανία και ο αιφνιδιασμός της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας. Εύλογα τα ερωτήματα που προβληματίζουν τους αναλυτές. 

• Πως είναι δυνατόν να έχει αποκτήσει πρόσβαση το PKK σε στρατιωτικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας; 
• Που και πως εκπαιδεύτηκαν οι αντάρτες του PKK να χρησιμοποιούν αυτό τον εξελιγμένο τεχνολογικά εξοπλισμό; 

Οι θέσεις του Τ.Ερντογάν υπέρ της Hamas και η πρόσφατη σύγκρουση Ισραήλ-Hamas στην λωρίδα της Γάζας είναι μοιραίο να συσχετισθούν με αυτές τις επιθέσεις. Η υπόθεση παρ’ ότι όλοι κατανοούμε ότι είναι αρκετά σοβαρή «σβήνει» γρήγορα ειδησεογραφικά πρώτα στα τουρκικά και στην συνέχεια στα διεθνή ΜΜΕ. Ο μόνος που προσπαθεί να συντηρήσει το θέμα είναι ο Σ.Σοϊλού που παρ’ ότι θεσμικά δεν είναι αρμόδιος ανακοινώνει πριν από το υπουργείο άμυνας τις επιθέσεις. 

Ακριβώς την ίδια ώρα που ο Σ.Σοϊλού ασχολούνταν με αυτές τις ανακοινώσεις οι δυνάμεις ασφαλείας για τις οποίες είναι θεσμικά υπεύθυνος αποτύγχαναν να προστατεύσουν την «Λύκαινα» της Τουρκικής πολιτικής σκηνής, την Μεράλ Ακσενέρ. Η πρόεδρος του «Καλού Κόμματος» και πιθανότατα κοινή υποψήφια της αντιπολίτευσης στις προεδρικές εκλογές του 2023 προπηλακίζεται από «αντίπαλους» οπαδούς σε πολιτικές συγκεντρώσεις που είχε διοργανώσει το κόμμα της σε δύο πόλεις του Πόντου. Η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή αφού θυμίζει πολύ τις πρόσφατες καταγγελίες του Σ.Πεκέρ για κατατρομοκράτηση και εξουδετέρωση πολιτικών αντιπάλων. Στην πρώτη από αυτές τις επιθέσεις που έγινε στην πόλη Ikizdere η ζωή της Μ.Ακσενέρ βρέθηκε σε πραγματικό κίνδυνο. Γλύτωσε τα χειρότερα επειδή την απομάκρυνε έγκαιρα, προστατεύοντας την με «ανθρώπινο τείχος» η φρουρά της. 

Δεν θα αργήσει πολύ ακόμα να εκδοθεί η απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστηρίου της Νέας Υόρκης για την υπόθεση της Halkbank. Όπως όλα δείχνουν θα είναι καταδικαστική για την τουρκική τράπεζα. Εφ’ όσον επιβεβαιωθεί αυτή η πρόβλεψη οι επιπτώσεις για το τουρκικό τραπεζικό σύστημα θα είναι καταλυτικές. Δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί ακόμα και το ακραίο σενάριο Bank Run (Τραπεζικός Πανικός). Θα είναι η πιο δύσκολη ώρα για τον Τ.Ερντογάν, ίσως δυσκολότερη και από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15^ης Ιουλίου. 

Τότε που οι Τούρκοι πολίτες ζούσαν πολύ καλά (Ισοτιμία Euro/Τουρκική Λίρα περίπου 3,30)  και βγήκαν στους δρόμους για να αντισταθούν στους πραξικοπηματίες. Τώρα οι Τούρκοι πολίτες πεινούν (Παρασκευή 28 Μάϊου 2021 Euro /Τουρκική Λίρα 10,44) γι’ αυτό και στρέφουν την πλάτη τους στο AKP (Όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν στις μεγάλες πόλεις λιγότερο από 30% στον Τ.Ερντογάν). 

Τα δημοσιονομικά στοιχεία της Τουρκικής οικονομίας είναι καλά, δεδομένο που δεν δικαιολογεί την παρατεταμένη συναλλαγματική κρίση που πλήττει τη Τουρκική οικονομία και εξαθλιώνει τις λαϊκές μάζες. Στο πρόσφατο παρελθόν πολλοί αναλυτές προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ερμηνεύσουν αυτή την συναλλαγματική κρίση με πιο «χαλαρά» μακρό-οικονομικά δημοσιονομικά κριτήρια. Τώρα πλέον όλοι κατανοούν ότι η βασική αιτία που προκαλεί την συναλλαγματική ανυποληψία και την κατρακύλα της Τουρκικής Λίρας στις διεθνείς χρηματαγορές είναι η θεσμική ανυποληψία του Τουρκικού πολιτικού συστήματος. Σε απλά Ελληνικά, «Ποιος θα αφήσει τα χρήματα του σε μία χώρα που υπουργοί και εισαγγελείς συναλλάσσονται με μαφιόζους».