ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Εσείς κ. Μητσοτάκη, πότε θα διαγράψετε τον δικό σας Γκέρχαρντ Σρέντερ;

Εσείς κ. Μητσοτάκη, πότε θα διαγράψετε τον δικό σας Γκέρχαρντ Σρέντερ;

10:49 - 09 Μαρ 2022
Το 2020 ο πληθυσμός της Ισπανίας ήταν 48 εκατ. και το ΑΕΠ 1,281 τρισ. USD (κατά κεφαλή 27.057 USD) ενώ τα αντίστοιχα μεγέθη για την Ρωσία ήταν πληθυσμός 144 εκατ. και ΑΕΠ 1,483 τρισ. USD (κατά κεφαλή 10.126 USD).Το συμπέρασμα που προκύπτει από αυτά τα στοιχεία δεν επιδέχεται παρερμηνείες, η ισπανική οικονομία είναι σε καλύτερη θέση από την ρωσική.

 

Εάν χρησιμοποιήσουμε τα ίδια κριτήρια για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις της Ρωσικής οικονομίας με τις αντίστοιχες της Ιταλίας (ΑΕΠ 1,886 τρισ. USD-πληθυσμός 60 εκατ.-κατά κεφαλή 31.676 USD), της Γαλλίας (ΑΕΠ 2,603 τρισ. USD-πληθυσμός 68 εκατ.- κατά κεφαλή 38.625 USD) και της Γερμανίας (ΑΕΠ 3,806 τρισ. USD-πληθυσμός 83 εκατ.-κατά κεφαλή 45.723 USD) τότε το συμπέρασμα είναι καταλυτικά. Η Ρωσική οικονομία υστερεί απελπιστικά (συνυπολογίζοντας  τον πληθυσμό και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές) από τις οικονομίες των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων. 

 

Και όμως η Ρωσία και ο Πρόεδρος V.Putin απειλεί όλη την Ευρώπη. Πού βασίζεται; Στην ισχύ των όπλων η στην οικονομική δύναμη; Ο Ρώσος Πρόεδρος δεν είναι ανόητος, γνώριζε πριν ξεκινήσει την εισβολή στην Ουκρανία ότι ο συσχετισμός δύναμης και στο στρατιωτικό πεδίο και στους οικονομικούς πόρους ήταν συντριπτικά εναντίον του. Το μοναδικό πλεονέκτημα που είχε ήταν η πανσπερμία απόψεων για τις σχέσεις Δύσης-Ρωσίας που αναπτύσσονταν στις ηγετικές ομάδες των ΗΠΑ και της Ε.Ε. 

 

Είχε άλλωστε φροντίσει ο ίδιος γι’ αυτή την χαοτική κατάσταση, αναπτύσσοντας «φιλικά» προς το Κρεμλίνο πολιτικό-οικονομικά δίκτυα που προωθούσαν τα συμφέροντα της Ρωσίας υπονομεύοντας ταυτόχρονα όλο αυτό το πλέγμα αξιών και μεθόδων διακυβέρνησης που περιγράφονται με τον γενικό όρο «δυτικός τρόπος σκέψης και ζωής».

Μην ξεχνάμε ποτέ ότι 

 

  • Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες κατηγορήθηκαν από τις ομοσπονδιακές δικαστικές αρχές των ΗΠΑ ότι στις προεδρικές εκλογές 2016 «έδρασαν» εναντίον της δημοκρατικής υποψηφίου Χίλαρι Κλίντον  και υπέρ του Ρεπουμπλικάνου Ντόναλντ Τράμπ. 
  • Οι προεκλογικές εκστρατείες της Γαλλίδας Ζαν Μαρί Λεπέν υποψήφιας της ακροδεξιάς το 2014 (δημοτικές), το 2016 (προεδρικές) αλλά και στις προεδρικές του 2022, χρηματοδοτήθηκαν η χρηματοδοτούνται  όπως άλλωστε παραδέχεται και η ίδια μέσω τραπεζικών δανείων από ρωσικές τράπεζες.
  • Τις αποκαλύψεις που συγκλόνισαν την Ιταλία το 2019 για «υπόγειες» συνομιλίες  μεταξύ στελεχών της ακροδεξιάς ιταλικής «Λίγκα του Βορρά» και υψηλόβαθμων στελεχών του Κρεμλίνου με θέμα την χρηματοδότηση από την Ρωσία των δραστηριοτήτων του ηγέτη του κόμματος Ματέο Σαλβίνι. Ενός ευρώ-σκεπτικιστή πολιτικό που δεν ψήφισε τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας για την προσάρτηση της Κριμαίας. 
  • Την παραίτηση του ακροδεξιού αυστριακού αντί-καγκελάριου Χάϊντς-Κρίστιαν Στράχε το 2019 λόγω αποκαλύψεων για παράνομες οικονομικές συναλλαγές με ρώσο ολιγάρχη. 
  • Τον πρώην Γερμανό Καγκελάριο Γκερχάρντ Σρέντερ και τον πρώην Γάλλο πρωθυπουργό Φρανσουά Φιγιόν που αμέσως μετά το τέλος της θητείας τους προσλήφθηκαν με πολύ μεγάλες αμοιβές και σε ηγετικές θέσεις από μεγάλες ρωσικές ενεργειακές εταιρείες 

 

Είναι μερικά μόνο από όσα έχουν γίνει έως σήμερα γνωστά για την «ρωσική» διείσδυση στις πολιτικές ελίτ των ΗΠΑ και των χωρών της Ε.Ε. 

Η πατρίδα μας δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτή την άθλια ιστορία. Την περίοδο 1997-1998 η νυν Πρόεδρος της Άνω Βουλής της Ρωσίας (και τρίτο πρόσωπο στην ρωσική ιεραρχία εξουσίας) Βαλεντίνα Ματβιένκο υπηρετούσε ως πρέσβης στην Αθήνα. Είναι η περίοδος που «εμφανίζονται» τα πρώτα δίκτυα πολιτικών-δημοσιογράφων και επιχειρηματιών που υποστηρίζουν την ρωσική παρουσία στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι από τους πολιτικούς ανήκουν στον χώρο της εθνικό-λαϊκής δεξιάς ενώ οι δημοσιογράφοι με πρόφαση την ανεξάρτητη και αδέσμευτη δημοσιογραφία υποθάλπουν και υποστηρίζουν οποιαδήποτε «αντί» δυτική-ευρωπαϊκή θέση και άποψη. 

Ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας (1998) είναι η πρώτη ευκαιρία για νομιμοποίηση αυτής της τάσης στην Ελληνική κοινωνία. Βλέπουμε τότε επιφανείς εκπροσώπους της συντηρητικής παράταξης (ακόμα και φιλοβασιλικούς)  να διαδηλώνουν στους δρόμους της Αθήνας αγκαλιά με κομμουνιστές και ριζοσπάστες σοσιαλιστές. Κορύφωση αυτής της πορείας η «κρίση των ταυτοτήτων» του 2000 που υποστηρίζεται από το τότε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης την Νέα Δημοκρατία και τον αρχηγό της Κωνσταντίνο Καραμανλή. 

Έκτοτε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει και λειτουργεί εμφανής φίλο-ρωσική τάση που την περίοδο της διακυβέρνησης Κ. Καραμανλή προωθεί απροκάλυπτα  τα συμφέροντα της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή. Χρησιμοποιεί ως προμετωπίδα την επικοινωνιακή απάτη για τον περιβόητο αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης που θα κατοχύρωνε την ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας και θα απέτρεπε την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αυλώνα που σύμφωνα με τους θεωρίες συνομωσίας εκείνης της εποχής προωθούσε κόντρα στα εθνικά συμφέροντα ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Ντίκ Τσέϊνι. Ανοησίες και ψέματα αφού τελικά δεν κατασκευάστηκε κανένας αγωγός ούτε ο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης ούτε ο Μπουργκάς-Αυλώνα γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε πετρέλαιο να τους «γεμίσει». 

 

Ένας μεγάλος υποστηρικτής της Σοβιετικής Ρωσίας  ήταν πέραν πάσης αμφιβολίας ο Γ.Γ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης που έλεγε χαρακτηριστικά «το τέλος του κατήφορου είναι ο πάτος» και ο πάτος για το ελληνικό πολιτικό προσωπικό που πίστευε ότι μπορεί η χώρα να αλλάξει γεωπολιτική τοποθέτηση ήταν η 18 Ιουνίου 2015, τότε που στην χειρότερη ώρα της μνημονιακής κρίσης ο τότε πρωθυπουργός Α. Τσίπρας ταξιδεύει στην Ρωσία για να πάρει μέρος στο Οικονομικό Forum της Αγίας Πετρούπολης. Προφανής σκοπός του ταξιδιού η αναζήτηση Ρωσικής οικονομικής βοήθειας. Είναι η εποχή που σχεδιάζεται η έφοδος στο νομισματοκοπείο, το τύπωμα της νέας δραχμής και η έξοδος από το Euro. 

 

Σε εκείνη την ομιλία του ενώπιον του V. Putin ο Α. Τσίπρας αφού άσκησε δριμεία κριτική στις δεδομένες γεωπολιτικές επιλογές της χώρας, τις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης και στην Ε.Ε κατέληξε 

 

  • «Είμαστε ένας λαός της θάλασσας που ξέρει να βγαίνει από φουρτούνες και κυρίως δεν φοβάται να ανοιχτεί σε μεγάλα πελάγη. Σε καινούργιες θάλασσες προκειμένου να φτάσει σε νέα και πιο ασφαλή λιμάνια» 

 

Κανένα δεν συγκίνησε και καμία βοήθεια δεν πήρε, πώς να πάρει άλλωστε βοήθεια από μία χώρα οικονομικά ισοδύναμη με την Ισπανία. Μετά από λίγες ημέρες ο Α. Τσίπρας διαπραγματεύονταν με την Α. Μέρκελ σε εκείνη την περιβόητη και εξευτελιστική πολύωρη διαπραγμάτευση.

 

Πριν λίγες ημέρες οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες (SPD) με αφορμή την Ουκρανική κρίση διέγραψαν τον τέως καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ από τα επιφανή μέλη του κόμματος επειδή συνεργάζονταν με μεγάλες Ρωσικές εταιρείες. Σίγουρα μία πράξη αυτοκριτικής και αυτοκάθαρσης που παρ’ ότι άργησε και έγινε κάτω από την πίεση των τραγικών γεγονότων της Ουκρανίας  τιμά την γερμανική σοσιαλδημοκρατία.   

Άραγε η Νέα Δημοκρατία και ο Κ. Μητσοτάκης πότε θα διαγράψουν τον δικό τους Γκέρχαρντ Σρέντερ;

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.