Επιβεβαίωση των παραπάνω ήταν η είδηση που αναμετάδωσε το Sputnik: «Οι διαπραγματεύσεις Botas-Gazprom γίνονται για το τίμημα. Τα προηγούμενα συμβόλαια λάμβαναν υπόψη τις τιμές των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων και η τιμή ήταν υψηλή. Τώρα οι συνθήκες έχουν αλλάξει αφού έχει επιτευχθεί συμφωνία για μερική πληρωμή (25%) με ρούβλια. Δεν υπάρχουν προβλήματα στις διαπραγματεύσεις όλα βασίζονται στην εμπιστοσύνη και την στάση των δύο ηγετών».
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές οι διαπραγματεύσεις δεν αφορούν μετάθεση στο 2024 του χρονοδιαγράμματος πληρωμών του 2023, αφού δεν έχει υποβληθεί ακόμα παρόμοιο αίτημα. Τα παραπάνω απλά επιβεβαιώνουν και επισημοποιούν την προαναγγελία του Τ. Ερντογάν που δήλωνε στα τέλη του καλοκαιριού ότι είχε συζητήσει το θέμα των τιμών φυσικού αερίου με τον V. Putin και ήλπιζε ότι τελικά θα λάβει μία σοβαρή έκπτωση.
Στο προηγούμενο άρθρο μας είχαμε τοποθετηθεί με σαφήνεια. «Η μοναδική (συμβατική) ελπίδα του V. Putin για να αλλάξει την πορεία του πολέμου είναι να διασπάσει την ΝΑΤΟ-ικη ενότητα. Εύκολα όλοι καταλαβαίνουμε ότι η κλιμάκωση σε «κόκκινα» όρια της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον της Ελλάδας βοηθάει τους ρωσικούς σχεδιασμούς».
Αμφιβάλει κανείς ότι οι διαπραγματεύσεις Botas-Gazprom για την τιμή του φυσικού αερίου είναι μέρος του τιμήματος που θα εισπράξει η Τουρκία για να υπονομεύσει την ΝΑΤΟ-ικη ενότητα;
Μάλλον ΟΧΙ. Για εμάς είναι σαφές.
Ο Ερντογάν αντιγράφει την πολιτική του Κεμάλ, που επίσειε την συμμαχία του με τους Μπολσεβίκους ώστε να αποκτήσει την εύνοια και την βοήθεια της Δύσης ώστε να αποκρούσει την Ελληνική επίθεση. Εκείνη την εποχή η Ελλάδα και η Τουρκία ήταν τα μοναδικά οργανωμένα κράτη της περιοχής οπότε ήταν μονόδρομος για την Δύση ο προσεταιρισμός τους.
Υπάρχουν όμως πολλές διαφορές ανάμεσα σε εκείνη την περίοδο και την σύγχρονη, που καθιστούν την ανάλυση του Τ. Ερντογάν τουλάχιστον άκυρη. Εκείνη την εποχή στην κρίσιμη για την Δύση περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου, ο αραβικός εθνικισμός και οι ισλαμικές μάζες χειραγωγούνταν από επαγγελματίες τυχοδιώκτες και πράκτορες της Αυτού Μεγαλειότητας, όπως ο Λόρενς της Αραβίας.
Σήμερα ισχυρά αραβικά κράτη (Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία) διεκδικούν ηγετικό ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι στον αραβικό και ισλαμικό κόσμο και στην περιοχή. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε το κράτος του Ισραήλ, που όλοι κατανοούμε τον ειδικό ρόλο που διαδραματίζει στις ευρύτερες εξελίξεις της Μέσης Ανατολής.
Εκείνη την εποχή η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία ανταγωνίζονταν για την κυριαρχία στην περιοχή, σήμερα η Ε.Ε με τις ευλογίες και την βοήθεια των ΗΠΑ (Παγκόσμια Ηγεμονία) παρεμβαίνει στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Εκείνη την εποχή το αραβικό πετρέλαιο ήταν η μοναδική πηγή ενέργειας για την ευρωπαϊκή ήπειρο, σήμερα ο βασικός ενεργειακός προμηθευτής των ευρωπαίων καταναλωτών είναι οι ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα γίνονται άλματα για πλήρη απεξάρτηση (ΑΠΕ) της Ε.Ε από τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό άεριο).
«Αυτή την φορά τα πρόβατα με ακονισμένα τα δόντια από την οδύνη, την απόγνωση και την αδικία θα κατασπαράξουν τους λύκους»
Από το 1915 έως το 1918 η Τουρκία συμμετέχει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Κεντρικών Δυνάμεων (Γερμανία, Αυστροουγγαρία). Η ηγεσία των Νεότουρκων που βρίσκεται στην εξουσία με πρόφαση την υποστήριξη που προσφέρουν οι Αρμένιοι στο Ρωσικό στρατό (πχ Μάχη του Sarikamic), ξεκινά την Άνοιξη 1915 διώξεις εναντίον των Αρμενίων κατοίκων της αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τα επίσημα τουρκικά αρχεία 600-800 χιλ. Αρμένιοι χάνουν την ζωή τους. Ανεξάρτητες Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε 1,5 εκατ. Πρόκειται για την πρώτη εθνοκάθαρση (γενοκτονία) του 20ου αιώνα.
Το Φθινόπωρο του 1918 στην πρωτεύουσα του νέου Αρμενικού κράτους το Έρεβαν γίνεται το 9ο συνέδριο της Αρμενικής Επαναστατικής Ομοσπονδίας. Το κλίμα είναι βαρύ αφού όλοι σχεδόν οι σύνεδροι πενθούν τον θάνατο γονιών, αδελφών, παιδιών, συζύγων που έχουν δολοφονηθεί από τους Τούρκους. Η απόφαση του συνεδρίου για όλους όσους σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν την σφαγή των Αρμενίων είναι ομόφωνα «Εις Θάνατον». Αρχίζει η άκρως απόρρητη «Ειδική Επιχείρηση» (Χαντούκ Κόρτζ) «Νέμεσις». Το «Ειδικό Σώμα» (Χαντούκ Μαρμίν) αναλαμβάνει να καταδιώξει σε όλους τις ηπείρους τους ενόχους της Αρμενικής Γενοκτονίας και να τους εκτελέσει.
Στις 19/6/1920 δολοφονείται ο Πρωθυπουργός του Αζερμπαϊτζάν Φαταλί Χαν Χιουσκί που σχεδίασε την σφαγή 20 χιλ. Αρμενίων στο Μπακού το 1918. Ο εμπνευστής της γενοκτονίας και ηγέτης των Νεότουρκων, τέως Τούρκος πρωθυπουργός Ταλαάτ Πασάς κρύβεται στο Βερολίνο με το όνομα Αλή Σαλιέχ Μπέης. Εντοπίζεται και εκτελείται στις 15/3/1921.
Στην Κωνσταντινούπολη εντοπίζεται και εκτελείται στις 18/7/1921 ο υπουργός Εσωτερικών του Αζερμπαϊτζάν Μπεχούντ Χαν Τζιβανσίρ που εκτέλεσε το σχέδιο της σφαγής των 20 χιλ. Αρμενίων στο Μπακού το 1918.
Στις 5/12/1921 εκτελείται στην Ρώμη όπου κρύβεται, το ηγετικό στέλεχος των Νεότουρκων Σαϊτ Χαλίμ Πασάς.
Τον Απρίλιο 1922 εκτελούνται στο Βερολίνο οι Δρ. Μπεχαεντίν Σακίρ και ο διοικητής της Τραπεζούντας Τζεμάλ Αζμί. Το μέλος της τριανδρίας των Νεότουρκων Τζεμάλ Πασάς έχει εν τω μεταξύ αναδειχθεί σε στέλεχος των Μπολσεβίκων. Στήνεται ολόκληρη μυστική επιχείρηση που καταφέρνει να τον απομονώσει και να τον δολοφονήσει έξω από το αρχηγείο της Τσέκα (Μυστική αστυνομία των Μπολσεβίκων) στην Τυφλίδα στις 25/7/1922. Τελευταίος δολοφονείται ο Ενβέρ Πασάς που επίσης έχει καταφύγει και κρύβεται στην Σοβιετική Ένωση. Εκτελείται από Αρμένιους Μπολσεβίκους ως αντιδραστικός στα σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης με το Αφγανιστάν.
Συνολικά οκτώ (8) ηγετικά στελέχη των Νεότουρκων, Αζέροι αξιωματούχοι και Αρμένιοι προδότες εκτελούνται. Ο Πρώτος Αρμένιος Πρωθυπουργός Σιμόν Βρατσιάν αποκαλεί την επιχείρηση «Νέμεση» ως «Νυρεμβέργη των Αρμενίων».
Η σημερινή Αρμενία, χώρα χωρίς ιδιαίτερο γεωπολιτικό βάρος, συνθλίβεται ανάμεσα στην Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν. Πρόσφατα ξανάρχισαν οι πολύνεκρες (περισσότεροι από 200 νεκροί) πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίων και Αζέρων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, που προς το παρόν έχουν σταματήσει μετά από εκεχειρία των δύο πλευρών. Οι Αρμένιοι σε αυτή την σύγκρουση είναι πρακτικά αβοήθητοι. Ο Putin αλλά και η Δύση επί της ουσίας «νίπτουν τας χείρας τους» αφού με την σιωπή και την ανοχή τους έμμεσα υποστηρίζουν την Τουρκία και τονΑζερμπαϊτζάν.
Μοναδική εξαίρεση η επίσημη επίσκεψη της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, Νάνσυ Πελόζι (Nancy Pelosi) που δημόσια και επίσημα, αφενός χαρακτήρισε τις επιθέσεις των Αζέρων στο Αρμενικό έδαφος παράνομες, αφετέρου κάλεσε τις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν την ισχύ τους και την επιρροή τους, για να δείξουν ότι η κυριαρχία της Αρμενίας αποτελεί προτεραιότητα.
Η Τουρκία (με δήλωση του Αντιπροέδρου Φουάτ Οκτάϊ) και το Αζερμπαϊτζάν αντέδρασαν χαρακτηρίζοντας αυτές τις δηλώσεις πλήγμα στις ειρηνευτικές προσπάθειες. Το υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ τηρεί έως σήμερα ουδέτερη στάση.
Επί της ουσίας ο Ερντογάν είδε «κίτρινη κάρτα» (χωρίς ο παρατηρητής διαιτησίας, δηλαδή η κυβέρνηση Biden να πάρει ακόμα θέση), από την Πρόεδρο της Βουλής των ΗΠΑ την οποία έχει απόλυτη ανάγκη αν θέλει κάποια στιγμή να εγκριθεί η προμήθεια των F-16V.
Έκτοτε «άκρα του τάφου σιωπή» από τον Ερντογάν (για να θυμηθούμε εκτός από τα φρικαλέα γεγονότα που συνόδευσαν την άλωση της Τρίπολης από τους Έλληνες και τις τουρκικές θηριωδίες στην πολιορκία του Μεσολογγίου) για το συγκεκριμένο θέμα αλλά και για το Κουρδικό.
Παρά τις τόσες φοβερές και τρομερές απειλές που εξακοντίζει συχνά ο Ερντογάν εναντίον των Κούρδων και τις κατά καιρούς κινητοποιήσεις του Τουρκικού στρατού που σύμφωνα με τις τουρκικές «διαρροές» θα διώξουν τους Κούρδους πέραν του Ευφράτη, δεν έχει πέσει μέχρι τώρα ούτε μία ντουφεκιά. Αντίθετα, οι Κούρδοι παντελώς ανενόχλητοι από τους Τούρκους, παραμένουν με την υποστήριξη των ΗΠΑ στο Συριακό πεδίο διευρύνοντας ολοένα και περισσότερο την κυριαρχία τους, μαχόμενοι ταυτόχρονα με επιτυχία εναντίον του ISIS και των δυνάμεων του Προέδρου της Συρίας, Άσσαντ.
Αυτή είναι και η αντικειμενική αποτίμηση της σύγχρονης γεωπολιτικής πραγματικότητας. Η Τουρκία έως σήμερα παρά τις απειλές που εξακοντίζει και τις γενναίες εκπτώσεις στις τιμές του φυσικού αερίου που υπόσχεται η Gazprom, δεν τολμά ακόμα να διαταράξει τις γεωπολιτικές ισορροπίες που προωθούν οι ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο.