ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Καμία πολιτική δεν γίνεται αποδεκτή, όταν είναι άδεια τα στομάχια

Καμία πολιτική δεν γίνεται αποδεκτή, όταν είναι άδεια τα στομάχια

11:06 - 22 Νοε 2022
Στην Ελλάδα δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι πολίτες που δεν το έχουν στερηθεί για νομικούς λόγους, έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους και είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους του Υπουργείου Εσωτερικών.

Η ΕΛΣΤΑΤ βάσει των απογραφών αλλά και λοιπών δημογραφικών στοιχείων (γεννήσεις, θάνατοι κλπ.) υπολογίζει τον συνολικό πληθυσμό της χώρας και την κατανομή του στις περιφέρειες. Μία ιδιαίτερα σημαντική διαδικασία, αφού βάσει των πληθυσμιακών στοιχείων που ανακοινώνει η ΕΛΣΤΑΤ κατανέμονται οι βουλευτικές έδρες ανά εκλογική περιφέρεια και νομό. 

 

Το ελληνικό παράδοξο

 

Στα πλαίσια αυτής της εργασίας η ΕΛΣΤΑΤ υπολογίζει και τους πολίτες που έχουν την δυνατότητα να ψηφίσουν. Ένα ακόμα από τα παράδοξα του Ελληνικού Κράτους. Ο συνολικός αριθμός των ψηφοφόρων που είναι καταχωρημένοι στους εκλογικούς καταλόγους του Υπουργείου Εσωτερικών διαφέρει κατά πολύ από τους ψηφοφόρους που η ΕΛΣΤΑΤ θεωρεί ότι έχουν την αντικειμενική δυνατότητα να ψηφίσουν. Ταυτόχρονα, η σύγκριση (ανά εκλογική αναμέτρηση), του συνολικού πληθυσμού της χώρας με τον συνολικό αριθμό των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων παράγει ένα πραγματικά οξύμωρο συμπέρασμα. Ο συνολικός πληθυσμός (από νήπια 3 ημερών έως υπερήλικες άνω των 100 ετών) είναι περίπου ίσος με τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους. 

 

Ενδεικτικά: 

Ευρωεκλογές 2014. Ψήφισαν : 5.941.636

Πληθυσμός (ΕΛΣΤΑΤ): 10.071.809

Εγγεγραμμένοι (Υπουργείο Εσωτερικών) :10.013.834. Αποχή: 40,3%

Με Δυνατότητα ψήφου (ΕΛΣΤΑΤ): 8.338.832. Αποχή: 28,7%

Βουλευτικές Εκλογές Ιανουαρίου 2015. Ψήφισαν: 6.330.356

Πληθυσμός (ΕΛΣΤΑΤ): 10.036.049

Εγγεγραμμένοι (Υπουργείο Εσωτερικών): 9.900.403. Αποχή 36,1%

Με Δυνατότητα  ψήφου (ΕΛΣΤΑΤ):8.326.252. Αποχή: 24%

Βουλευτικές Εκλογές Σεπτεμβρίου 2015. Ψήφισαν: 5.567.930

Πληθυσμός (ΕΛΣΤΑΤ): 9.992.371

Εγγεγραμμένοι (Υπουργείο Εσωτερικών): 9.913.609. Αποχή: 43,8%

Με Δυνατότητα ψήφου (ΕΛΣΤΑΤ):8.304.262. Αποχή 33%

Η αιτία για το παραπάνω κωμικό φαινόμενο και τις όντως πολύ μεγάλες διαφορές ανάμεσα στους εγγεγραμμένους (Υπουργείο Εσωτερικών) και τους πραγματικούς (ΕΛΣΤΑΤ) ψηφοφόρους, είναι ότι στους εκλογικούς καταλόγους του Υπουργείου Εσωτερικών περιλαμβάνονται και όσοι Έλληνες έχουν μεταναστεύσει σε άλλες χώρες (πχ ΗΠΑ, Γερμανία, Αυστραλία) όπου είτε βρίσκονται εν ζωή είτε έχουν αποβιώσει.

 

Ο σωστός λοιπόν υπολογισμός της αποχής πρέπει να γίνεται με βάση τους ψηφοφόρους που έχουν δυνατότητα ψήφου. Με αυτό τον τρόπο υπολογισμού η αποχή είναι μικρότερη τουλάχιστον κατά 10% από αυτή που ανακοινώνεται από το Υπουργείο Εσωτερικών. 

 

Συνεπώς η μελέτη του αριθμού των ψηφισάντων (μαζί με άλλα εκλογικά δεδομένα) μας οδηγεί σε σχετικά ασφαλή συμπεράσματα για την συμπεριφορά των πολιτών στην εκλογική διαδικασία. 

 

Αναλυτικά:

·      Βουλευτικές Εκλογές 2004. Ψήφισαν 7.573.368

·      Βουλευτικές Εκλογές 2007. Ψήφισαν 7.355.026

·      Βουλευτικές Εκλογές 2009. Ψήφισαν 7.044.606

·      Βουλευτικές Εκλογές (Μαΐου) 2012. Ψήφισαν 6.476.751

·      Βουλευτικές Εκλογές (Ιουνίου) 2012. Ψήφισαν 6.217.000

·      Βουλευτικές εκλογές (Ιανουάριος) 2015.Ψήφισαν 6.330.356

·      Βουλευτικές εκλογές (Σεπτέμβριος)  2015. Ψήφισαν 5.567.930

·      Βουλευτικές εκλογές Ιουλίου 2019. Ψήφισαν 5.769.644

Συμπέρασμα: Από το 2004 (10,96 εκατ.) έως το 2019 (10,72 εκατ.) παρ’ ότι ο πληθυσμός παραμένει (περίπου) σταθερός και ο αριθμός των ψηφοφόρων αυξάνεται (το 2019 αποκτούν δικαίωμα ψήφου και όσοι έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος), μειώνεται κατά 1,8 εκατ. ο αριθμός των πολιτών που ψηφίζουν.

 

Οι μεγαλύτερες μειώσεις παρατηρούνται μεταξύ των Βουλευτικών Εκλογών 2004-2009 (528.062), 2009 – Μάιος 2012 ( 567.855) και μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του 2015 όπου μεταξύ Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου  762.426 πολίτες δεν πάνε να ψηφίσουν.  Ίσως η τελευταία και πιο μεγάλη μείωση να είναι το «κλειδί» για την διερεύνηση της πολιτικής ταυτότητας των πολιτών που δεν πάνε να ψηφίσουν.

 

Τι λένε οι αριθμοί

 

Η λογικοφανής εξήγηση εκείνης της εποχής που πολλοί υποστηρίζουν ακόμα και σήμερα, είναι ότι αυτή η μεγάλη μείωση οφείλεται σε ανένταχτους αριστερούς που δεν ψήφισαν επειδή διαψεύσθηκαν από τα γεγονότα που ακολούθησαν το Δημοψήφισμα (μνημονιακή στροφή του Α. Τσίπρα).

 

Τον Ιανουάριο 2015 ο ενωμένος ΣΥΡΙΖΑ πήρε 2.245.978 ψήφους. Τον Σεπτέμβριο 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε  1.925.526 ψήφους και η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (το τμήμα που αποχώρισε από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί διαφώνησε με την μνημονιακή «στροφή» του Α. Τσίπρα) 155.242 ψήφους. Άρα στις Εκλογές του Σεπτέμβριου 2015 η (θεωρητικά) Ανανεωτική Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ) παίρνει συνολικά,  2.080.768 ψήφους χάνοντας (-165.210) ψήφους που λογικά και κατά πλειοψηφία θα πρέπει να κατευθύνθηκαν στους πολίτες που δεν πήγαν να ψηφίσουν.

 

Στο χώρο της «Δεξιάς Πολυκατοικίας» η ΝΔ χάνει μεταξύ αυτών των δύο εκλογικών αναμετρήσεων (-192.489) ψήφους, οι ΑΝΕΛ (-92.778) ενώ η Χρυσή Αυγή διατηρεί την εκλογική της δύναμη. Στο χώρο του κέντρου, το ΠΑΣΟΚ αυξάνει έστω και οριακά τις δυνάμεις, το ΠΟΤΑΜΙ χάνει (-151.702) ψήφους και το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γ. Παπανδρέου χάνει (-152.557 ψήφοι) αφού δεν «κατεβαίνει» καν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.

 

Αν αθροίσουμε όλες αυτές τις απώλειες έχουμε (περίπου) τον αριθμό των πολιτών που μεταξύ των εκλογικών αναμετρήσεων Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου επιλέγουν να μην ψηφίσουν. Σίγουρα η αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος δεν πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με μαθηματική λογική, αλλά από το σύνολο των παραπάνω δεδομένων φθάνουμε στο σχετικά ασφαλές συμπέρασμα ότι οι πολίτες που δεν πήγαν να ψηφίσουν τον Σεπτέμβριο 2015 προέρχονταν από όλο το πολιτικό φάσμα.

 

Η ΝΔ στις Βουλευτικές Εκλογές 2019 πήρε  725.218 περισσότερους ψήφους σε σχέση με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Στις Εκλογές 2019 δεν κατέβηκαν οι ΑΝΕΛ που στις προηγούμενες εκλογές (Σεπτέμβριος 2015) είχαν πάρει 200.423 ψήφους, ενώ και η Χρυσή Αυγή έμεινε εκτός Βουλής αφού μειώθηκε κατά 214.011 ψήφους η εκλογική δύναμη της. 

 

Στο χώρο της Άκρας Δεξιάς αναδεικνύεται ένα νέο κόμμα η «Ελληνική Λύση» που παίρνει  209.290 ψήφους και αποκτά κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Συμπερασματικά: Στις Εκλογές 2019 η εκλογική δύναμη των κομμάτων της Άκρας Δεξιάς μειώθηκε κατά 200 χιλ. ψήφους που λογικά κατευθύνθηκαν προς την ΝΔ.

Στον κεντρώο χώρο: Στις Εκλογές 2019 δεν συμμετείχε το ΠΟΤΑΜΙ που στις προηγούμενες εκλογές (Σεπτέμβριος 2015) είχε πάρει 222.166 χιλ. ψήφους. Πολλά από τα πρωτοκλασάτα κοινοβουλευτικά στελέχη του κόμματος βρίσκουν πολιτική στέγη στην ΝΔ.

 

Συνυπολογίζοντας ότι στις Εκλογές 2019 ψήφισαν  201.714 περισσότεροι πολίτες ενώ στις Εκλογές του Σεπτεμβρίου 2105 δεν πήγαν να ψήφισαν 280 χιλ. (περίπου) ψηφοφόροι της ΝΔ μπορούμε χωρίς να κάνουμε μεγάλη λογική υπέρβαση, να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι οι 725 χιλ. νέοι ψηφοφόροι της ΝΔ προέρχονται από την συρρίκνωση της ακροδεξιάς (200 χιλ. ψήφους), την μη κάθοδο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ στις εκλογές (220 χιλ. ψήφοι) και την αύξηση της συμμετοχής (200 χιλ. ψήφους).

 

Το παραπάνω συμπέρασμα επιβεβαιώνεται από τις εκλογικές επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ που αυξάνει τις δυνάμεις του  (+116.233) , του ΚΚΕ που παραμένει σταθερό και της Ανανεωτικής Αριστεράς που διατηρεί ακριβώς τις ίδιες δυνάμεις που είχε τον Σεπτέμβριο 2015. Όπως προαναφέραμε, στις Εκλογές 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ πήραν αθροιστικά 2.080. 768 ψήφους. Στις Εκλογές 2019 ο χώρος της Ανανεωτικής Αριστεράς πήρε αθροιστικά 2.047. 419 ψήφους (ΣΥΡΙΖΑ 1.781.057-ΜεΡΑ 25 194.576-Πλεύση Ελευθερίας 82.786).

 

Αυτό που ξέρει ο Τσίπρας

 

Τον Α. Τσίπρα όπως και αν τον χαρακτηρίσεις, δεν τον λες με τίποτε ανόητο. Γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα την παραπάνω εκλογική αριθμητική. Ξέρει ότι αρκετοί από τους υπέρ-συντηρητικούς ψηφοφόρους που το 2019 ψήφισαν για πρώτη φορά Κ. Μητσοτάκη, επιστρέφουν (κυρίως στην Βόρειο Ελλάδα) στον παραδοσιακό κομματικό τους χώρο. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις τα κόμματα που κινούνται δεξιά της ΝΔ συγκεντρώνουν ένα συνολικό ποσοστό που πλησιάζει το 8%. Αντιλαμβάνεται ότι η ακρίβεια έχει κουράσει τα μεσαία κεντρώα στρώματα που το 2019 στήριξαν Κ. Μητσοτάκη για να απαλλαγούν από το ΣΥΡΙΖΑ. 

Συμπεραίνει λοιπόν πολύ σωστά, ότι ο Κ. Μητσοτάκης χάνει εκλογικές δυνάμεις από τα δεξιά και κοινωνική δυναμική στον κεντρώο χώρο. Γνωρίζει όμως  πολύ καλά ότι όσοι δεν τον ψήφισαν το 2019 δεν πρόκειται να τον κάνουν ούτε τώρα. 

 

Οι αρνητικές μνήμες από τον κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ακόμα νωπές. Για τον  Α. Τσίπρα η μοναδική εκλογική τακτική που έχει (θεωρητικά τουλάχιστον) σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας, είναι να επανά-προσεγγίσει την δεξαμενή των αριστερών ψηφοφόρων που τον υπέρ-ψήφισαν τον Ιανουάριο 2015 και δεν πήγαν στις κάλπες ούτε τον Σεπτέμβριο 2015 ούτε το καλοκαίρι 2019. 

 

Τους υπολογίσαμε περίπου στις 165 χιλ. Αυτοί οι άνθρωποι απέχουν από τις εκλογές τον Σεπτέμβριο 2015 γιατί θεωρούν ότι ο Α. Τσίπρας δεν σεβάστηκε την λαϊκή ψήφο του Δημοψηφίσματος και το καλοκαίρι 2019 γιατί έχουν αηδιάσει από την άθλιες συναλλαγές που γίνονται στο παρασκήνιο  για τον προσεταιρισμό των βουλευτών των ΑΝΕΛ. Προσοχή στην λεπτομέρεια. Δεν ψηφίζουν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ούτε τον Σεπτέμβριο 2015 (ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ) ούτε το καλοκαίρι 2019 (ΜεΡΑ 25), απλά απέχουν… Οι γέφυρες επικοινωνίας με τον Α. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κοπεί. Ως παλιός αριστερός ο Α. Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά την πολιτική κουλτούρα αυτών των ανένταχτων αριστερών. Πρόκειται για ανθρώπους ιδιαίτερα πολιτικοποιημένους και πολύ ευαίσθητους σε ζητήματα λειτουργίας και ποιότητας δημοκρατίας. Γι’ αυτό και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει αυτό που σε όλους εμάς φαίνεται ατελέσφορο. Να αναδεικνύει συνεχώς το θέμα των υποκλοπών και της κυβερνητικής διαφθοράς ως απτά δείγματα της αλαζονείας που διακατέχει την κυβέρνηση και εν τέλει υπονομεύει την δημοκρατία. Η κυβερνητική προπαγάνδα συνεπικουρεί τον Α. Τσίπρα προβάλλοντας καθημερινά μέσα από «φιλικά» ΜΜΕ το περιβόητο «Μέτωπο της Λογικής» που δομείται πάνω στον βλακώδη και συνάμα αποκρουστικό εκλογικό εκβιασμό «στους στραβούς (αντιπολίτευση) βασιλεύει ο μονόφθαλμος, δηλαδή εμείς (η κυβέρνηση)».

 

Προς το παρόν είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να εξηγήσεις και να πείσεις αυτό το περιβόητο «Μέτωπο της Λογικής», ότι οι εκλογές μπορεί να εξελιχθούν άσχημα γι’ αυτούς, παρ’ ότι η οικονομία αναπτύχθηκε  6% (περίπου), οι επενδύσεις αυξήθηκαν  και τα φορολογικά έσοδα υπερκαλύπτουν τους στόχους του προϋπολογισμού. Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΑΑΔΕ περίπου 2 εκατ. φορολογούμενοι δεν μπορούν πλέον λόγω οικονομικής αδυναμίας να πληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις και κινδυνεύουν με υποχρεωτικά μέσα είσπραξης (μπλοκάρισμα τραπεζικών λογαριασμών, κατασχέσεις μισθοδοσίας). Μνημονιακά μεγέθη. 

 

Η φτώχεια

 

Παρά την οικονομική ανάπτυξη η φτώχεια επανακάμπτει και απειλεί και πάλι την Ελληνική κοινωνία. Μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τελευταία έρευνα της Eurostat, η Ελλάδα απέχει πολύ από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο και κατέχει την θλιβερή τρίτη θέση (μετά την Ρουμανία και την Βουλγαρία) στον ποσοστό ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό.

 

Στην οικονομική θεωρία αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «άνιση κατανομή του παραγόμενου πλούτου». Σίγουρα άγνωστη έννοια και πρόβλημα για τα περισσότερα από τα νέο-φιλελεύθερα κυβερνητικά στελέχη. Στο τέλος του έτους θα δημοσιοποιηθούν οι λεπτομέρειες του κρατικού προϋπολογισμού. Τότε θα γνωρίζουμε αν οι εισοδηματικές απώλειες από τον πληθωρισμό θα καλυφθούν από τις αυξήσεις που προαναγγέλλει το οικονομικό επιτελείο. Μην ξεχνάμε όμως ποτέ ότι καμία πολιτική δεν γίνεται αποδεκτή, όταν απευθύνεται σε άδεια στομάχια.

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.