Στις ίδιες εκλογές και στον ίδιο νομό, η Χρυσή Αυγή πήρε 4.143 ψήφους, δηλαδή 3,89%, το 7ο υψηλότερο ποσοστό πανελληνίως και κατά πολύ μεγαλύτερο από το πανελλήνιο ποσοστό που ήταν 2,93%.
Αθροιστικά στο νομό Μαγνησίας τα δύο μεγαλύτερα ξενοφοβικά κόμματα πήραν 8,29%. Δεν το λες και μικρό εκλογικό ποσοστό για ένα νομό που δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα εισαγόμενης εγκληματικότητας και του οποίου η τοπική οικονομία στηρίζεται στα αγροτικά προϊόντα που παράγονται (όπως θα δούμε στην συνέχεια) από αλλοδαπούς εργάτες γης.
Στις 30 Οκτωβρίου 2022 ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Πήλιου-Βορείων Σποράδων κ. Θ. Δάμτσας αναδεικνύει με επίσημη δήλωση (https://e-thessalia.gr/exairetiki-elaioparagogi-alla-leipoyn-ergates-gis-sti-magnisia/) ένα σοβαρό αγροτικό πρόβλημα, την έλλειψη εργατών γης
· «Η Πολιτεία δεν βοηθά τους αγρότες στο συγκεκριμένο ζήτημα. Δεν μπορούμε να βρούμε εργάτες για να συγκομίσουμε την καλή φετινή ελαιοπαραγωγή, καθώς η ολιγωρία που παρατηρήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από τα αρμόδια υπουργεία και τις υπηρεσίες στην επίλυση του προβλήματος μετάκλησης αλλοδαπών εργατών γης από τις όμορες χώρες, έστρεψε μεγάλο αριθμό αυτών προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Προσωπικά έχω απευθυνθεί σε δικηγόρο για να φέρω στην Ελλάδα και να φιλοξενήσω στο σπίτι μου γνωστούς από την Αλβανία που τώρα βρίσκονται στην Ιταλία, αλλά έχω ξοδέψει 700 euro και δεν έχω καταφέρει τίποτε. Η έλλειψη αυτών των εργατών έχει ως συνέπεια την σημαντική αύξηση των ημερομισθίων και του κόστους παραγωγής των προϊόντων και θα οδηγήσει στην μείωση του εισοδήματος. Έχουμε ενημερώσει τους βουλευτές του Νομού καθώς και όλους τους αρμοδίους φορείς και περιμένουμε τα δοθεί λύση».
Μάλλον δεν κατάλαβε ο συμπαθέστατος κ. Πρόεδρος ότι οι συμπατριώτες του πυροβόλησαν τα πόδια τους, όταν υπέρ-ψήφιζαν το καλοκαίρι του 2019 τις αντί-μεταναστευτικές πολιτικές της Ελληνικής Λύσης και της Χρυσής Αυγής. Τώρα ήρθε η ώρα να εισπράξει το αποτέλεσμα εκείνης της επιλογής.
Το Υπουργείο Εσωτερικών και ο Υπουργός Μ. Βορίδης υιοθετώντας το φανομενικά ουδέτερο δόγμα «Πρώτα θα ενταχθούν και μετά θα νομιμοποιηθούν», μετουσίωσαν το ξενοφοβικό εκλογικό μήνυμα της Μαγνησίας αλλά και άλλων νομών της χώρας σε αντί-μεταναστευτική πολιτική. Αναρωτιέται ο κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος, είναι δυνατόν να ενταχθούν οι μετανάστες στην έννομη Ελληνική διοικητική και οικονομική τάξη χωρίς την κρατική βοήθεια; Αυτονόητη η απάντηση: Όχι
Η μοιραία συνέπεια αυτής της ξενοφοβικής πολιτικής
Οι εποχιακοί μετανάστες από την Βουλγαρία και την Αλβανία που παλαιότερα έρχονταν στην Ελλάδα και εργάζονταν στις ελαιοκαλλιέργειες, επιλέγουν πλέον Ιταλία και Ισπανία, όπου αφενός με γρήγορες και διάφανες διαδικασίες νομιμοποιούνται, αφετέρου εργάζονται με υψηλότερα ημερομίσθια στην συγκομιδή του ελαιόκαρπου.
Οι συμπαθείς ελαιοπαραγωγοί της Μαγνησίας αλλά και άλλων νομών, όπως π.χ. της Χαλκιδικής, ας το πάρουν απόφαση ότι είτε θα μαζέψουν τις ελιές με Έλληνες εργάτες (αν βρουν..) και σαφώς υψηλότερο κόστος (οι Έλληνες εργάτες γης αμείβονται με μεγαλύτερα ημερομίσθια από τους αλλοδαπούς), χάνοντας το συγκριτικό πλεονέκτημα της μικρότερης τιμής πώλησης, είτε θα δουν τους καρπούς να σαπίζουν πάνω στα δένδρα. Όπως ακριβώς επισημαίνουν οι ελαιοπαραγωγοί των νομών Αιτωλοακαρνανίας, Λακωνίας, Φθιώτιδας και Αρκαδίας, που μέσω της ΔΟΕΠΕΛ (Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Επιτραπέζιας Ελιάς) διαμαρτύρονται ότι η εξαιρετική φετινή παραγωγή δεν θα συγκομιστεί και θα παραμείνει στα ελαιόδεντρα λόγω του «διαχρονικά» άλυτου προβλήματος της έλλειψης εργατών γης. (Δελτίο Τύπου 12/10/2022).
Εν κατακλείδι
Είναι βέβαιο ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα συγκομιδής του ελαιόκαρπου (αλλά και άλλων αγροτικών καλλιεργειών) γιατί λείπουν εργατικά χέρα. Μάλλον όμως το πρόβλημα είναι σοβαρότερο, απ’ ότι φαίνεται. Μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων, χιλιάδες απελπισμένοι πολίτες των Βαλκανικών κρατών έφθασαν με τραγικές συνθήκες στην χώρα μας για να βρουν λύση στο βασικό πρόβλημα της εργασίας και της επιβίωσης. Τουλάχιστον τα τελευταία 25 χρόνια η Ελληνική γεωργία (κυρίως στην Βόρειο Ελλάδα) στηρίζονταν σε αυτά τα φθηνά εργατικά χέρια. Σε καλλιέργειες με βασικό συντελεστή κόστους το φθηνό εργατικό δυναμικό, τα χαμηλά ημερομίσθια και οι άθλιες εργασιακές συνθήκες επέτρεπαν στους Έλληνες παραγωγούς να έχουν υψηλή κερδοφορία και ταυτόχρονα χαμηλές τιμές πώλησης. Ένα τεράστιο εμπορικό πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού (Ιταλία, Ισπανία). Αυτό ακριβώς το πλεονέκτημα κάλυπτε τα βασικά δομικά προβλήματα της Ελληνικής γεωργίας.
Τώρα που οι ξένοι εργάτες γης εγκατέλειψαν οριστικά την Ελλάδα για τις ανταγωνίστριες χώρες που προσφέρουν εύκολους όρους νομιμοποίησης, μεγαλύτερα ημερομίσθια και ανθρώπινες συνθήκες ζωής και εργασίας το εμπορικό πλεονέκτημα του χαμηλού κόστους χάνεται. Άμεση συνέπεια θα γίνουν και πάλι ορατά τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής γεωργίας. Οι αρνητικές επιπτώσεις δεν απέχουν πολύ χρονικά. Οι τιμές πώλησης θα ανέβουν, πολλοί Έλληνες αγρότες θα χάσουν αγορές, θα μειωθούν τα έσοδα τους και μοιραία θα πάψουν να έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν έστω και με τα φθηνά σημερινά ημερομίσθια τους εργάτες γης που είναι απαραίτητοι για τις καλλιέργειες τους. Δεν φαίνεται καθόλου ευοίωνο το μέλλον για πολλούς ελαιοπαραγωγούς.
Η διεθνής πρακτική
Διεθνώς οι ανεπτυγμένες οικονομίες αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα έλλειψης εργατικού δυναμικού. Τι κάνουν οι οργανωμένες κοινωνίες για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα; Πρώτα το οριοθετούν αριθμητικά και ποιοτικά και στην συνέχεια σχεδιάζουν και υλοποιούν συγκεκριμένες πολιτικές συντεταγμένης και νόμιμης μετανάστευσης για να το λύσουν.
Όπως αναφέρει η Ε.Ε «κάθε χρόνο περίπου 2,25 έως 3 εκατ. υπήκοοι τρίτων χωρών έρχονται στην Ε.Ε για νόμιμη εργασία μέσω νόμιμων διαύλων έναντι 125-130 χιλ. παράνομων αφίξεων». Στην ίδια λογική και η Καναδική κυβέρνηση που ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες πρόγραμμα υποδοχής 500 χιλ. μεταναστών ετησίως έως το 2025, ώστε να καλύψει τα κενά που αφήνουν οι παλαιότερες γενιές που συνταξιοδοτούνται. Ίδιες λογικές και πολιτικές ανακοινώνονται και από τις ΗΠΑ, την Μ. Βρετανία, την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των πολιτικών, η εκ των προτέρων εξασφάλιση της υποστήριξης του εργοδότη (δηλ. να έχει ο μετανάστης εκ των προτέρων εξασφαλισμένη εργασία με την εγγύηση του εργοδότη).
Στην Ελλάδα ο τουριστικός κλάδος ήδη αντιμετωπίζει πρόβλημα εργατικού δυναμικού. Γι’ αυτό και προειδοποιεί μέσω των θεσμικών εκπροσώπων του (ξενοδοχειακές ενώσεις και συνδικαλιστικές οργανώσεις), ότι το καλοκαίρι 2023 θα υπάρξουν ελλείψεις σε θέσεις εργασίας που θα ξεπεράσουν κατά πολύ τις ελλείψεις που υπήρξαν το καλοκαίρι 2022 και ήταν περίπου 50 χιλ. Πως αντιμετωπίζει η κυβέρνηση αυτό το πρόβλημα;
«Διαρρέει» ότι γίνονται κυβερνητικές επαφές με την κυβέρνηση των Φιλιππίνων ώστε να έρθουν για μόνιμη εγκατάσταση και εργασία στην Γεωργία και τον Τουρισμό, 50 χιλ. εργάτες από τις Φιλιππίνες. Διακινείται το ίδιο σενάριο και για αντίστοιχη συνεργασία με την κυβέρνηση του Βιετνάμ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι την Τρίτη 24 Νοεμβρίου οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Αιγύπτου υπέγραψαν πιλοτική συμφωνία για την οργανωμένη είσοδο στην Ελλάδα από τις αρχές του 2023, περίπου 5 χιλ. Αιγύπτιων εργατών γης, που θα επιλεγούν από την Αιγυπτιακή κυβέρνηση και θα μείνουν στην Ελλάδα 9 μήνες για να εργασθούν στις γεωργικές καλλιέργειες. Όπως όμως δείχνει το πιεστικό πρόβλημα της έλαιο-συγκομιδής, γι’ αυτή την συμφωνία ισχύει απόλυτα η λαϊκή παροιμία «εδώ καράβια χάνονται…».
Τα κρίσιμα ερωτήματα
Τα ερωτήματα πολλά και συγκεκριμένα. Θα εφαρμοσθεί όντως η συμφωνία με την Αίγυπτο από τις αρχές 2023; Με ποια κριτήρια θα γίνει η επιλογή των εργατών από την Αιγυπτιακή κυβέρνηση; Θα είναι αυτοί οι εργάτες εξειδικευμένοι για τις ελληνικές καλλιέργειες;. Πως θα έρχονται σε επαφή και πως θα γίνεται η επιλογή από τους Έλληνες παραγωγούς; Ποιες θα είναι οι αμοιβές τους; Πώς θα πληρώνονται; Ποιοι θα είναι οι φόροι;
Παρ’ ότι η συγκεκριμένη συμφωνία έχει εμφανή οργανωτικά κενά και είναι σαφέστατα λειψή αριθμητικά, αποτελεί για την Ελληνική πραγματικότητα μία ρηξικέλευθη πολιτική, που δεν έτυχε ευρείας δημοσιότητας, μία απαραίτητη επιλογή για να αρχίσει η Ελληνική κοινωνία να πληροφορείται, να αποδέχεται και να συνεργάζεται με αυτή την νέα εργασιακή πραγματικότητα. Η κυβέρνηση αρκέστηκε στην τυπική ανακοίνωση, όταν για άλλα θέματα ήσσονος σημασίας αφιερώνει τόνους κυβερνητικής προπαγάνδας. Επί της ουσίας ακύρωσε η ίδια την πολιτική της.
Όλα δείχνουν ότι υλοποίησε μία εξαναγκαστική (λόγω του γενικότερου κλίματος που διαμορφώνει η διεθνής συγκυρία) επιλογή που ικανοποιεί (έστω θεωρητικά) τα αιτήματα αγροτικών περιοχών αλλά φοβάται να την επικοινωνήσει ευρέως. Ο λόγος αυτού του φόβου; Πιθανότατα η επικείμενη προεκλογική περίοδος και η σχεδόν βέβαιη ενεργοποίηση του συνηθισμένου ξενοφοβικού αντανακλαστικού «οι Έλληνες είναι άνεργοι για να δουλεύουν οι ξένοι». Σςς... ήσυχα…μην κάνετε θόρυβο, εκλογές έρχονται…. Θα μας ακούσει ο (μελλοντικός κυβερνητικός μας εταίρος;), ο Βελόπουλος.