Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr

Κανείς όμως μέχρι σήμερα δεν έχει περιγράψει την έννοια της ειρηνικής συνύπαρξης καλύτερα από τον Πυθαγόρα (580-496 π.Χ.), ο οποίος στην προσπάθεια του να ερμηνεύσει αριθμητικά το σύμπαν, διαπίστωσε ότι υπάρχουν κάποια ζεύγη αριθμών που υπακούουν σε μία ειδική μαθηματική σχέση. Φαίνεται απλοϊκό αλλά είναι μεγαλειώδες.
Το σύνολο των αριθμών είναι άπειρο. Σε αυτό το άπειρο σύνολο ο Πυθαγόρας ανακάλυψε κάποιους αριθμούς που σχηματίζουν ζεύγη, επειδή ικανοποιούν ταυτόχρονα και οι δύο μία ειδική μαθηματική σχέση. Είναι δηλαδή αλληλεξαρτώμενοι και αλληλένδετοι. Ο κάθε αριθμός υπάρχει στο ζεύγος γιατί υπάρχει και ο άλλος.
Ορισμός
Ο Πυθαγόρας ονομάζει τους αριθμούς που υπακούουν σε αυτή την ειδική μαθηματική σχέση «Φίλιους Αριθμούς». Δύο αριθμοί θεωρούνται κατά τον Πυθαγόρα Φίλιοι όταν το άθροισμα των γνησίων διαιρετών καθενός εξ αυτών ισούται με τον άλλο. Παράδειγμα: Οι αριθμοί 220 και 284 είναι Φίλιοι διότι:
· Άθροισμα διαιρετών 220 (1+2+4+5+10+11+20+22+44+55+110=284)
· Άθροισμα διαιρετών 284 (1+2+4+71+142=220)
Είναι προφανές γιατί ο Πυθαγόρας χρησιμοποιεί την λέξη «Φιλία» για να ονομάσει αυτούς τους ξεχωριστούς αριθμούς. Χρησιμοποιώντας αυτή την λέξη, θέλει να δείξει στους ανθρώπους που είναι υποχρεωμένοι να συνυπάρχουν, ότι για να συμπληρώνουν (συμβιώνουν) αρμονικά ο ένας τον άλλον όπως οι Φίλιοι Αριθμοί, στο ζεύγος πρέπει να υιοθετήσουν κώδικες συμπεριφοράς που θα βασίζονται σε ηθικές και λογικές αρχές (ειδική μαθηματική σχέση), όπως αυτές που απαιτούνται για να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί η Φιλία.
«Αποπολιτισμός»
Ο Πρόεδρος E. Macron είναι αναμφισβήτητα ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος, που χειρίζεται πολύ καλά τον λόγο και διαθέτει μία εξαιρετική ικανότητα να παράγει πολιτική. Στις 23 Μαιου μιλώντας σε συνεδρίαση του Γαλλικού Υπουργικού Συμβουλίου και με αφορμή δύο βίαια επεισόδια (δολοφονία νοσοκόμας και τριών αστυνομικών ) που έρχονταν να προστεθούν σε πληθώρα παρόμοιων περιστατικών που κατακλύζουν σχεδόν καθημερινά τα δελτία ειδήσεων, απαίτησε από την κυβέρνηση του να είναι άτεγκτη απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα βίας που είναι δείγματα μίας «διαδικασίας αποπολιτισμού (decivilisation) της κοινωνίας».
Προφανώς ο E. Macron δεν χρησιμοποίησε τον όρο «αποπολιτισμός» κατά λάθος, γνώριζε τι έλεγε, ιδίως αν συνυπολογίσουμε ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα και μετά την λήξη των βίαιων κινητοποιήσεων για το συνταξιοδοτικό, έχει αναπτυχθεί στην Γαλλία μία δημόσια συζήτηση για τις εντάσεις που προκαλεί το τμήμα εκείνο της κοινωνίας που αρνείται να συμμορφωθεί με την culture της νομιμότητας.
Αμέσως η Αριστερά διαμαρτυρήθηκε πολύ έντονα κατηγορώντας τον Γάλλο Πρόεδρο για συμπόρευση με την Άκρα Δεξιά που έχει εισάγει και χρησιμοποιεί αυτό τον ιδεολογικό όρο από το 2011 για να νομιμοποιήσει πολιτικά τις ακραίες ρατσιστικές και εθνικιστικές θέσεις της.
Ταξική και τοξική βία
Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οι θεωρητικοί της συντηρητικής δεξιάς λες και ήταν από καιρό προετοιμασμένοι, κινητοποιήθηκαν και έσπευσαν να στηρίξουν και να αναπαραγάγουν την άποψη E. Macron. Όλοι αυτοί, ξεκινώντας από την κοινά αποδεκτή θέση ότι οι κοινωνικές ανισότητες προκαλούν κοινωνικό μίσος που τροφοδοτεί τα ολοκληρωτικά πολιτικά ρεύματα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η βία και η εγκληματικότητα είναι πάρεργα προϊόντα της ταξικής (π.χ. κινητοποιήσεις για το συνταξιοδοτικό) αλλά και της τοξικής (πχ εισβολή οπαδών D. Trump στο Καπιτώλιο) βίας, που πρέπει προτού να είναι αργά να αντιμετωπισθεί από τις δυνάμεις της συνταγματικής τάξης, οι οποίες είναι υποχρεωμένες και οφείλουν να σταματήσουν την διαδικασία «αποπολιτισμού».
Όπως φαίνεται, βρισκόμαστε μπροστά σε μία συντονισμένη προσπάθεια για την ανάδειξη μίας νέας πολιτικής θεωρίας που, αφενός θα θέσει το ιδεολογικό-πολιτικό διακύβευμα «Πολιτισμός-Αποπολιτισμός» στις επόμενες πολιτικές και εκλογικές αναμετρήσεις, αφετέρου θα νομιμοποιεί και τα σκληρά διοικητικά μέτρα εναντίον όλων αυτών που κατά τον Jerome Fourquet, διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Ερευνών Κοινής Γνώμης αλλά και τακτικού συνομιλητή του Γάλλου Πρόεδρου «αρνούνται να συμμορφωθούν με τις δυνάμεις της τάξης».
Οι επόμενες ευρωεκλογές τον Ιούνιο 2024 θα είναι το κρίσιμο test για όλα αυτά. Τότε θα έχουμε τα πρώτα πραγματικά δείγματα και τα πρώτα τεκμηριωμένα (από τα εκλογικά αποτελέσματα) συμπεράσματα.
Η διανομή του πλούτου
Προς το παρόν θα σταθούμε στην κοινή παραδοχή όλων αυτών των θεωρητικών της συντηρητικής δεξιάς. Ότι η βασική πηγή όλης αυτής της αναταραχής είναι οι κοινωνικές ανισότητες. Πώς δημιουργούνται οι ανισότητες; Πολύ απλά με την άνιση διανομή του παραγόμενου πλούτου.
Παράδειγμα: Στην Γαλλία το 10% του πληθυσμού κατέχει το 50% του ιδιωτικού εθνικού πλούτου, στις ΗΠΑ το 10% του πληθυσμού κατέχει 65% του ιδιωτικού εθνικού πλούτου. Γιατί λοιπόν αντί του αυτονόητου, ήτοι τον σχεδιασμό και εφαρμογή πολιτικών που θα αμβλύνουν τις κοινωνικές ανισότητες, επιλέγεται η προσφυγή σε διοικητικά-κατασταλτικά μέτρα που εδράζονται και τεκμηριώνονται πολιτικά και ηθικά σε ανιστόρητες θέσεις;
Τα σύγχρονα φαινόμενα αποπολιτισμού που καταγγέλλει ο Πρόεδρος E. Macron, δεν έχουν καμία σχέση με τις ιστορικές διαδικασίες αποπολιτισμού, όπως π.χ. η εισβολή των βαρβαρικών φυλών που κατέλυσαν το Ρωμαϊκό κράτος και το Ολοκαύτωμα. Μάλλον η φτώχεια και η απελπισία έχει νικήσει οριστικά και αμετάκλητα την ελπίδα στις φτωχογειτονιές των γαλλικών πόλεων.
Η ΝΔ και τα λαϊκά προάστια
Μην βαυκαλίζονται όσοι βλέπουν ότι η Νέα Δημοκρατία ήρθε πρώτο κόμμα στα λαϊκά προάστια. Η αλαζονεία της απρόσμενης νίκης, τους εμποδίζει να αντιληφθούν πόσο σημαντικό μετεκλογικό πολιτικό μέγεθος θα είναι η συνολική εκλογική δύναμη της κομμουνιστικής-ριζοσπαστικής αριστεράς που στις εκλογές Μαιου 2023 πήρε συνολικά 13,3% (ΚΚΕ 7,23%, Πλεύση Ελευθερίας 2,89%, ΜεΡΑ 25 2,63%, ΑΝΤΑΡΣΥΑ 0,54%).
Για να κάνουμε τις ιστορικές συγκρίσεις και να βγάλουμε τα αντίστοιχα συμπεράσματα: Το 1974 αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας με τις πληγές της κυπριακής τραγωδίας ανοιχτές, το κύμα αντί-αμερικανισμού να σαρώνει την χώρα και με την ΕΣΣΔ σε πλήρη ακμή, τα τότε κόμματα της κομμουνιστικής αριστεράς είχαν πάρει συνολικά 9,5%.
Σήμερα, η ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών ήδη δημιουργεί πολιτικό αποτέλεσμα στον αριστερό πόλο του πολιτικού συστήματος. Την ίδια ώρα κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς τι συμβαίνει στον αντίθετο πόλο του πολιτικού συστήματος, την αντί-συστημική άκρα δεξιά, που δεν συμμετείχε στις εκλογές λόγω της γνωστής απόφασης του Αρείου Πάγου. Όμως το αδιαμφισβήτητο δεδομένο είναι γνωστό και εξακολουθεί να ισχύει.
Όταν το 30% των Ελλήνων είναι κοινωνικά αποκλεισμένο (κάτω από το όριο της φτώχειας) τότε υπάρχει μία εν δυνάμει αποκλίνουσα κοινωνική μειοψηφία που αργά η γρήγορα θα κάνει την εμφάνιση της. Τότε, σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή, το μεγάλο πρόβλημα δεν θα είναι η αναζήτηση λύσεων, αλλά η στρεβλή αντίληψη και ερμηνεία της πραγματικότητας που θα έχουν αυτοί οι άνθρωποι.
Η κατανομή του πλούτου στις ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ ήδη βίωσαν μία κρίση εξ αιτίας αυτού του προβλήματος όταν πριν δυόμισι χρόνια η εισβολή των οπαδών του απερχόμενου Προέδρου D. Trump στο Καπιτώλιο καταρράκωσε το κύρος του πολιτεύματος. Ας θυμηθούμε την εικόνα του επαναστάτη «Μπλεκ» που είχε εισβάλλει και φωτογραφίζονταν στο Καπιτώλιο. Η επιτομή της στρεβλής αντίληψης της πραγματικότητας. Οι αμερικανοί ηγέτες έχουν κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος και δεν εθελοτυφλούν σε ιδεολογικές αναζητήσεις. Κάνουν κάτι πολύ πιο πρακτικό και σίγουρα πιο αποτελεσματικό. Ψάχνουν να βρουν τα χρήματα που θα διατεθούν για να αμβλυνθούν τις κοινωνικές ανισότητες.
Που θα τα βρουν;
Η ηθική του καπιταλισμού αποδέχεται, εξυμνεί και επιβραβεύει την απόκτηση πλούτου με την εργατικότητα, την μόρφωση, την έφεση στην καινοτομία, την ανάληψη ρίσκου, όμως πλέον πρέπει προστεθεί στις παραπάνω καπιταλιστικές αρετές και η ιδιότητα του κληρονόμου. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των ΗΠΑ, τα επόμενα 20 χρόνια οι νεότερες γενιές Αμερικανών θα κληρονομήσουν περιουσιακά στοιχεία 85 (περίπου) τρισ. USD, που έχουν δημιουργήσει οι παλαιότερες γενιές, οι οποίες βρίσκονται πλέον σε διαδικασία αποχώρησης από την ζωή.
Αναλυτικά, όσοι γεννήθηκαν πριν το 1946 (Σιωπηλή Γενιά) και ζουν ακόμα κατέχουν και διαχειρίζονται περιουσιακά στοιχεία (μετοχές, ακίνητα, καταθέσεις, κλπ. εκτός από συντάξεις) συνολικής αξίας 16 τρισ. USD. Οι Baby Boomers, δηλαδή όσοι γεννήθηκαν 1946-1964 και βρίσκονται ακόμα εν ζωή διαχειρίζονται περιουσιακά στοιχεία (μετοχές, ακίνητα, καταθέσεις κλπ. εκτός από συντάξεις) συνολικής αξίας 70 τρισ. USD.
Δεν υπάρχουν αντίστοιχα στοιχεία για την Ε.Ε και την Ιαπωνία αλλά όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η αντίστοιχη εικόνα θα σίγουρα μικρότερης κλίμακας αλλά παραπλήσια.
Πως δημιουργήθηκε αυτός ο πλούτος; Οι πρωτοφανείς συνθήκες ειρήνης και ανάπτυξης που επικράτησαν μετά την Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επέτρεψαν και ευνόησαν την υπέρμετρη άνοδο της αξίας περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν σε παλαιότερες εποχές. Παραδειγματικά τα τελευταία 40 χρόνια η αξία της μέσης αμερικανικής οικίας αυξήθηκε κατά 500% και η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών που απαρτίζουν τον δείκτη S&P κατά 2.800%. Για να αντιληφθούμε πόσο σημαντικά είναι τα μεγέθη που προαναφέραμε: Το συνολικό παγκόσμιο χρέος (κρατικό, ιδιωτικό, εταιρικό) ήταν στα τέλη του 2022 περίπου 300 τρισ. USD.
Η Wall Street περιμένει τους κληρονόμους
Εν κατακλείδι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι τα επόμενα χρόνια θα συντελεστεί η πιο εντυπωσιακή μεταφορά πλούτου στην ιστορία του καπιταλισμού για την οποία οι γίγαντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ ήδη προετοιμάζονται, αφού θεωρούν περίπου βέβαιο ότι οι κληρονόμοι δεν θα ακολουθήσουν τις επενδυτικές επιλογές των γονιών και των παππούδων τους. Η γνωστή εταιρεία συμβούλων Ernst & Young έχει ήδη εκπονήσει μελέτη που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι «κληρονόμοι» δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε επενδύσεις που έχουν σχέση με την τεχνολογία, αφού οι περισσότεροι έχουν γεννηθεί είτε μετά το 1980 (Γενιά της Χιλιετίας) είτε μετά το 2000 (Γενιά Ζ).
Πρόσφατα στις 9 Μαιου, ο Mike Sha, ένας από τους γνωστότερους διαχειριστές κεφαλαίων, δήλωσε στο Forbes «Είναι σημαντικό να αναγνωρίσει κανείς το γεγονός ότι η Μεγάλη Μεταφορά Χρήματος δεν είναι ένα στατικό γεγονός, αλλά μία διαδικασία που θα επηρεάσει τις μεγάλες αλλαγές στην οικονομία, την τεχνολογία και τον πολιτισμό» . Για όποιον δεν κατάλαβε, η Wall Street «μυρίστηκε» χρήμα και αρχίζει τις προετοιμασίες για να προσελκύσει τους «κληρονόμους».
Τα κράτη όμως τι κάνουν; Θα παρακολουθήσουν χωρίς να παρέμβουν την Μεγάλη Μεταφορά Χρήματος που θα διαιωνίσει τις κοινωνικές ανισότητες ανάμεσα στους «μελλοντικούς έχοντες» (αυτούς που θα κληρονομήσουν) και τους «μελλοντικούς μη έχοντες» (αυτούς που δεν προσδοκούν σε κάποιο οικογενειακό κουμπαρά), ή θα κατευθύνουν αυτή την γιγαντιαία μεταφορά χρήματος με τρόπο που θα ωφελήσει ΚΑΙ το κοινωνικό σύνολο. Ήδη έχουμε κάποιες απαντήσεις.
Ο Πρόεδρος της Γαλλίας E. Macron μείωσε δραματικά το 2018 τον φόρο κληρονομίας και πρόσφατα υποσχέθηκε ακόμα μεγαλύτερη μείωση. Ο Πρόεδρος J. Biden κατέθεσε νόμο για επιβολή φόρου 25% στην εντυπωσιακή αύξηση του πλούτου που απολαμβάνει ένα μικρό ποσοστό Αμερικανών, τον οποίο όμως αναγκάσθηκε να αποσύρει μετά τις αντιδράσεις των Ρεπουμπλικανών και τμήματος του Δημοκρατικού κόμματος. Δεσμεύθηκε όμως να επανέλθει με αυξημένο φόρο στις κληρονομιές.
Όπως φαίνεται στις ΗΠΑ, με χρήματα από την φορολόγηση των κληρονομιών που θα διατεθούν για να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες, βρήκαν τους Φίλους Αριθμούς που θα διασφαλίσουν συνθήκες ειρηνικής κοινωνικής συνύπαρξης. Στην Γαλλία ακόμα τους ψάχνουν (Αποπολιτισμός- decivilisation)