Με 805.000 ανέργους εκ των οποίων το 12,5% απ αυτούς να προέρχεται από το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, το 11,3% από τις υπηρεσίες ξενοδοχείων εστίασης  και 35% να είναι οι νέοι άνεργοι, από πού θα προέλθουν οι νέοι καταναλωτές που θα μπορούν να πληρώνουν και τις υποχρεώσεις τους σε εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες, ΔΕΚΟ και παράλληλα να αγοράζουν προϊόντα χωρίς να υπερδανείζονται;

Από πού και με πιο τρόπο θα προέλθει η αύξηση της ζήτησης έτσι ώστε η Ελλάδα να παραμείνει χώρα-στόχος για τις μεγάλες πολυεθνικές με έδρα εντός ή εκτός επικράτειας;

Η κυβέρνηση προσπαθεί-και καλά κάνει- να ενισχύσει τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα και τους οικονομικά αδύναμους μέσα από μερίσματα, επιδόματα κ.α. Με 2,5 εκατ συνταξιούχους που αυξάνονται,  η χώρα χάνει σε αγοραστική δύναμη που είναι σχεδόν αδύνατο να αναπληρώσει λόγω και brain drain αλλά και υπογεννητικότητας.

Οι εν δυνάμει 3,1 εκατομμύρια εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα οι περισσότεροι εκ των οποίων πληρώνονται με χαμηλούς μισθούς και με καθυστέρηση, σε ποιό target group θα πρέπει ν απευθύνονται οι εταιρίες για να πουλήσουν τα προϊόντα τους και να διατηρήσουν την ανάπτυξή τους τα επόμενα χρόνια.

Συνεπώς μην αναρωτιέστε γιατί η χώρα σταδιακά παύει να είναι στις προτεραιότητες των μεγάλων ομίλων που διαβλέπουν ότι με πλεόνασμα 3,5% και στόχο ανάπτυξης 2,8% για το 2020 δεν θα μπορέσει να υποστηριχθεί η άνοδος που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση  από τον σημερινό ενεργό πληθυσμό των εργαζομένων.

Οι περισσότεροι συμπολίτες μας μετά τις συμπληγάδες που πέρασαν και στάθηκαν όρθιοι  και τη σκύλα και χάρυβδη της δεκαετούς κρίσης, το πρώτο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι  να μειώσουν τα χρέη τους, να ζούνε με όσα εισπράττουν και ν αφήσουν πίσω τον εφιάλτη της ύφεσης και όχι να καταναλώνουν.

Βέβαια θα πείτε κι όλη αυτή η εικόνα του 2019 με την αύξηση της κυκλοφορίας στους δρόμους τα γεμάτα μαγαζιά το Παρασκευατοσαββατοκύριακο και την αίσθηση ότι τα δύσκολα πέρασαν πως εξηγείται; Προφανώς και το μαύρο χρήμα(35% του ΑΕΠ) δεν εξαφανίσθηκε στα χρόνια της κρίσης όπως και η διάθεση του καθενός μας: <εγώ πλήρωσα για το κράτος τόσα χρόνια εφορία ας πληρώσουν και οι άλλοι….>. Όπως καταλαβαίνετε μ αυτή τη νοοτροπία δεν πάμε πουθενά.