Που χάθηκε άραγε αυτή η δυναμική ανόδου και οι προοπτικές που υπάρχουν τη στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση προσπαθεί όσο μπορεί να φέρει επενδύσεις και ο δανεισμός της χώρας να βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά(αρχές δεκαετίας 2000) με την απόδοση του 10ετούς στο 0,98%;

Όλα αρχίζουν και τελειώνουν από την μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται για την εφαρμογή του σχεδίου «Ηρακλής». Η εξέλιξη είναι δύσκολη αφού στον αέρα παραμένει  το θέμα της εγγύησης  που θα παράσχει το δημόσιο στις τράπεζες για να προχωρήσουν στις τιτλοποιήσεις  οι οποίες το 2020 κατά πάσα πιθανότητα θα ξεπεράσουν τα 30 δις. ευρώ.  Και αυτό διότι ο SSM δεν έχει ακόμη καταλήξει  για το αν οι κρατικές εγγυήσεις  αρκούν για να μηδενιστεί  το ρίσκο των τραπεζών από τη διατήρηση στα βιβλία τους μέρους των κυρίων τίτλων(senior) που θα εκδοθούν στο πλαίσιο  των συγκεκριμένων συναλλαγών.  Εάν δεν εξασφαλιστεί το zero risk για αυτούς τους τίτλους η χρήση του σχεδίου «Ηρακλής»  δεν έχει νόημα.  Και αυτό διότι οι τράπεζες θα κληθούν να πληρώσουν προμήθεια χωρίς κανένα όφελος.

Το άγχος είναι μεγάλο και στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αλλά και στις τράπεζες αφού η χρονιά περνά και ακόμη δεν υπάρχει αποτέλεσμα.

Ταυτόχρονα πολλά δάνεια που ρυθμίστηκαν την τελευταία τετραετία επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πάλι κοκκινίζουν γιατί οι στρατηγικοί κακοπληρωτές δεν βάζουν μυαλό και στηρίζονται στην αδράνεια του κρατικού μηχανισμού και βρίσκουν καταφύγιο στη Δικαιοσύνη.

Όμως έτσι δεν πάμε πουθενά όσα εταιρικά ομόλογα και να εκδίδουν οι καλές εισηγμένες ή να θέλουν να κάνουν placements οι μικρομεσαίες εισηγμένες. Το Χρηματιστήριο στερείται οξυγόνου και χάνει έδαφος αλλά και του ρυθμού που είχε το 2019.