ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η ελληνική μπουτίκ και οι αγοραστές με ατέλειωτη ρευστότητα

14:57 - 27 Μαϊ 2021
Από τη φιλόξενη αυτή στήλη το έχουμε επισημάνει εδώ και χρόνια. Οι καλές εταιρίες στην Ελλάδα με κερδοφορία, όραμα και προοπτικές δεν ξεπερνούν τις 220. Αυτές θα βρεθούν στο προσκήνιο ενός μεγάλου κύκλου εξαγορών που θα διαρκέσει τουλάχιστον μία τριετία με τους ξένους ομίλους να εξαγοράζουν τα λίγα αλλά πανάκριβα διαμάντια της ελληνικής βιομηχανίας. Ότι έπρεπε να γίνει μεταξύ 2012-2015 στα χρόνια της βαθιάς κρίσης αλλά δεν το άφησαν οι πολιτικοί θα γίνει τώρα μετά το lock down.

H χώρα μας στα μάτια των ξένων funds είναι μία απλά μία μπουτίκ από πλευράς μεγεθών των ελληνικών επιχειρήσεων. Απλώς αυτές οι λίγες και καλές εταιρίες θα μοσχοπουληθούν και δικαίως γιατί έφτιαξαν δίκτυα σε όλο τον κόσμο και γιατί εργάζονται τα καλύτερα ελληνικά μυαλά σε επίπεδο management. Ακόμη και οι κορυφαίες ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν ακόμη στη διοίκηση Έλληνες manager είναι δεδομένο ότι για να επιβιώσουν κάποια στιγμή θα προσχωρήσουν κάτω από τις ομπρέλες μεγάλων πολυεθνικών.

Το τίμημα των 2 δισ. δολαρίων που πλήρωσαν οι Αμερικάνοι της Mondelez για την Chipita, ισοδυναμεί με 21 φορές τα λειτουργικά της κέρδη. Αυτό το έκαναν γιατί αγοράζουν το δίκτυο της Chipita σε Ευρώπη και ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη αλλά και γιατί τα προϊόντα της Chipita έχουν δοκιμαστεί στις ΗΠΑ μέσα από το δίκτυο του μεγαλύτερου αμερικανικού super market της Wall Mart.

Οι εννέα φορές τα EBITDA που το CVC εξαγόρασε τη Vivartia είναι επίσης ένα πολύ ικανοποιητικό τίμημα που έφθασε τα 630 εκατ. ευρώ.

Ενέργεια, τρόφιμα και τεχνολογία διεκδικούν υψηλούς δείκτες αποτίμησης σε εγχειρήματα εξαγορών ανάλογα με το προϊόν, το μέγεθος, την εξαγωγική δραστηριότητα και τις επιδόσεις τους.

Η τιμή στόχος των 22-28 ευρώ που έδωσε για την εταιρεία Μytilineos η Citigroup ισοδυναμεί με χρηματιστηριακή αξία μεταξύ 2,86 έως 4 δισ. ευρώ. Μιλάμε για την ίδια εταιρεία που πέρυσι στην καρδιά της κρίσης, είχε φτάσει να αποτιμάται λιγότερο από 700 εκατ. ευρώ και το 2012 μόλις 181 εκατ. ευρώ, ενώ σήμερα που μιλάμε είναι 6η σε μέγεθος στο ΧΑ με 2,1 δισ. ευρώ.

Eν κατακλείδι, ακόμη και σ’ αυτή τη χώρα που έχει εξυμνηθεί να κάθεσαι και να κοροϊδεύεις αρκεί να διοριστείς στο δημόσιο ή να πάρεις σύνταξη από τα 45, υπάρχουν οι ελάχιστες φωτεινές οικονομικές νησίδες ανάπτυξης και δημιουργίας που έχουν αναπτύξει άνθρωποι που δεν υπολόγισαν το ρίσκο αλλά ταξιδεύοντας τις 300 μέρες του χρόνου λατρεύουν να κάνουν deals, να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και να λένε ότι είναι πατριώτες διατηρώντας την έδρα των εταιριών στη χώρα που όπως την περιέγραψε ο τιμημένος με Νόμπελ λογοτεχνίας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.