Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την οικογένεια Παπαλεξόπουλου και την οικογένεια Κανελλόπουλου για την αποφάσή τους να μεταφέρουν την έδρα της πιο ιστορικής βιομηχανίας (ιδρύθηκε το 1902) της Ελλάδας στις Βρυξέλλες όπως είχαν πραγματοποιήσει το 2013 οι οικογένειες Δαυϊδ(Coca Cola HBC), Φιλίππου (ΦΑΓΕ) και Στασινόπουλου(Viohalco).
Όπως εξήγησε ο κ. Παπαλεξόπουλος στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη , "δεν τίθεται θέμα εμπιστοσύνης στην Ελληνική οικονομία από την Τιτάν αφού και η διοίκηση θα μεταφερθεί στη Κύπρο".
Τότε για ποιο λόγο ο Τιτάνας μεταφέρει την έδρα και εισάγει παράλληλα τις μετοχές του με την Αθήνα στα χρηματιστήρια των Βρυξελλών και των Παρισίων;
Η λέξη κλειδί είναι: χαμηλότερο επιτόκιο δανεισμού. Οσο υπομονή και να έκανε η διοίκηση του Τιτάνα στα χρόνια των μνημονίων και της κρίσης , τα επιτόκια δανεισμού που πετυχαίνει για να δανειστεί επιβαρύνονται από το επενδυτικό ρίσκο (country risk) της Ελλάδας . Συνεπώς η απόφαση επιβάλλεται από τις διεθνείς συνθήκες σε μία περίοδο που ξανά ακριβαίνουν τα επιτόκια από τις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη. Ο Τιτάνας για να μπορέσει να υλοποιεί τα επενδυτικά του προγράμματα στις 4 ηπείρους(Ευρώπη, ΗΠΑ, Αφρική, Ασία) που δραστηριοποιείται χρειάζεται ρευστότητα που δεν μπορούν να δώσουν οι ελληνικές τράπεζες αλλά και στο εξωτερικό οι γραμμές πίστωσης θέλουν την εταιρία να εδρεύει σε χώρες με αξιοπιστία και ομόλογα που αποτιμούνται στην υψηλότερη διεθνή κλίμακα 3Α.
Σίγουρα η απόφαση που ελήφθη από τις δύο ιστορικές οικογένειες δεν ήταν εύκολη και θα χρειάστηκε πολύς χρόνος για να καταλήξουν στην τελική λύση. Όμως αυτό που μετρά στη λήξη κάθε εργάσιμης μέρας είναι ο όμιλος εταιριών να έχει ρευστότητα για να υποστηρίξει τις επενδύσεις, να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας και να προετοιμαστεί η δεύτερη πιο παλιά επιχείριση της Ελλάδας μετά την Εθνική τράπεζα για τη νέα δεκαετία του 2020.