Μόνο τη πρώτη μέρα λειτουργίας σχεδόν 1000 συμπολίτες μας έκαναν χρήση της υπηρεσίας. Τελικά πόσο δύσκολο είναι για τις μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα να πάψουν να βασανίζουν τους πολίτες που χρειάζονται ατελείωτα πρωινά για να διεκπεραιώνουν τις υποχρεώσεις τους που δεν χρειάζονται την φυσική τους παρουσία; Η χώρα έχει εξέλθει μετά από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που βίωσε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και οι ρυθμοί βελτίωσης στη καθημερινότητα του πολίτη είναι απελπιστικά αργή. Όλοι αισθανόμαστε κουρασμένοι, ταπεινωμένοι και χωρίς διάθεση να αλλάξουμε τη καθημερινότητά μας. Αυτό συμβαίνει διότι και στις ηγεσίες των ΔΕΚΟ, του δημόσιου τομέα όλοι κοιτούν να περνά ο καιρός, να καταβάλλεται η μισθοδοσία γιατί έχουν μία σταθερά στη ζωή τους: Δεν αξιολογούνται έχουν τη μονιμότητα και δεν ενδιαφέρονται εάν η χώρα πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά.
Μπορεί όμως η χώρα να σέρνεται-όταν και στη παγκόσμια κατάταξη μας έχει ξεπεράσει και η Κολομβία- και να περνούν οι μέρες σαν να μην συμβαίνει τίποτα;. Δεν υπάρχει καμία έμπνευση και καμία εγρήγορση γιατί ο δημόσιος τομέας όπως έμαθε να δουλεύει και να μην ανησυχεί για την επιβίωσή του θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι να έρθει εκείνη η ευτυχισμένη μέρα που όλοι περιμένουν μόλις γεννηθούν σ αυτή τη χώρα να πάρουν σύνταξη.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και οι είλωτες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα με τις ατέλειωτες εισφορές και την αναλογία 3 συνταξιούχοι προς 1 εργαζόμενο που πρέπει να συντηρήσουν. Πόσο πιστεύετε ότι μπορούν να αντέξουν τα υποζύγια του ιδιωτικού τομέα με το βασικό μισθό των 650 ευρώ να στηρίζουν το ΑΕΠ της χώρας που πρέπει και να αυξηθεί μετά από μία δεκαετία ύφεσης;
Μιλάμε συνεπώς για μία χώρα πολιτών με πολλές ταχύτητες όπου η πλειοψηφία απλώς περιμένει την πληρωμή τους κάθε 12 και 16 του μηνός χωρίς να νοιάζεται που οδεύει η χώρα με το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος των 337,4 δις. ευρώ. Στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού ο ιδιωτικός τομέας που προσπαθεί να ανεβάσει ταχύτητες μετά από 4,5 χρόνια παραλυσίας αλλά με κακοπληρωμένους εργαζομένους που παρακαλούν να μάθουν πότε θα πληρωθούν .
Συνεπώς η κίνηση της ΔΕΗ να σταματήσει αυτό το αίσχος της ατέλειωτης ουράς για τη ρύθμιση των χρεών είναι μία πρώτη κίνηση καλής θέλησης να σταματήσει η ταλαιπωρία των πολλών και ανίσχυρων.