Το μόνο λυπηρό είναι ότι αντανακλούν μία αναχρονιστική απέχθεια προς το χρήμα σε σχέση με άλλες (αντι)παροχές που ουδένα ενοχλούν.
Για να το εκφράσω διαφορετικά, ενδέχεται πράγματι να αληθεύουν κάποια απ’ όσα έχουν ακουστεί στο παρελθόν περί ανταλλάγματος εις κροτούν για συγκεκριμένη ψήφο. Εκείνα, όμως, που οπωσδήποτε αληθεύουν είναι τα όσα όχι μόνο ακούγονται (υπενθυμίζω τις παλαιότερες καλλιεπείς υπομνήσεις του τι παθαίνει όποιος μένει έξω από το μαντρί), αλλά γίνονται μπροστά στα μάτια μας προκειμένου να πιεστούν οι βουλευτές να ψηφίσουν «σωστά».
Ένα από αυτά είναι η συνεχής υπόμνηση του κινδύνου πρόωρης διάλυσης της Βουλής, που περιάγει τους βουλευτές σε έξοδα προεκλογικής εκστρατείας και σε υψηλή αβεβαιότητα περί την επανεκλογή τους (ενίοτε με γραμμή του ίδιου του κόμματός τους να «μαυριστούν»), άρα και περί τη μελλοντική τους μισθοδοσία.
Σε αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει ήδη μία εκλεπτυσμένη εκδοχή, προειδοποιώντας τα μέλη της Βουλής ότι, αν ψηφίσουν πρόεδρο, οι πόρτες της παράταξης θα είναι κλειστές γι’ αυτούς, ενώ άλλως ο Αλέξης θα τους θέσει πιθανότατα εκ δεξιών του, οπότε θα (επαν)εκλεγούν υπό τα λάβαρα της ανερχόμενης παράταξης αντί να καταποντιστούν με το νυν κόμμα τους ή καμαρώνοντας την υπερήφανη ανεξαρτησία τους. Με την προεξοφλημένη αποτυχία της ανεξαρτησίας παίζουν και οι κυβερνητικοί εταίροι, προσφέροντας προοπτικές επαναπατρισμού ή και πρώτης …εγγραφής στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες σε όσους ψηφίσουν πρόεδρο. Να προσθέσω στα συνήθη ανταλλάγματα και τις θέσεις εργασίας ή άλλες «συνεργασίες» που είθισται να προσφέρονται σε όσους δεν επανεξελέγησαν μεν, αλλά είχαν υπάρξει καλά παιδιά;
Ο κατάλογος, αν το σκεφθείτε, είναι μακρύς και περιλαμβάνει πλήθος «απτών» αντιτίμων για την πολιτική στάση των βουλευτών, από τα οποία η ευθεία χρηματική καταβολή δεν διαφοροποιείται επί της ουσίας, ενώ είναι και …ευθύτερη, γιατί δεν συνοδεύεται από υποκριτικά καρυκεύματα περί πολιτικής υπευθυνότητας, άρρηκτων σχέσεων με την παράταξη, συστράτευσης στον εθνικό στόχο και τοιαύτα.
Δυστυχώς, δεν έχουμε την παρρησία να εκτιμήσουμε έναν άνθρωπο που θα δήλωνα «ψήφισα επειδή μου υποσχέθηκαν θέση στη Β Πειραιά με στήριξη από το κόμμα και μου έσταξαν και εκατό ζεστά». Και αυτή η έλλειψη παρρησίας μας αφήνει ελεύθερο τον Σκουρλέτη να λέει όσα λέει και ωθεί την εισαγγελία του Αρείου Πάγου να παραγγέλλει άλλη μία ελαφρώς σουρεαλιστική προκαταρκτική εξέταση…