Θάνατος είναι οι νόμοι που κολάζουν

τους φερομένους επιόρκους πριν κριθούν,
θάνατος εκείνοι που ζητωκραυγάζουν,
την αρετή τάχα ότι υπηρετούν.

Επίτιμος διπλωμάτης διηγούνταν ότι, στη διάρκεια εκδήλωσης για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του περασμένου φθινοπώρου, παρατήρησε ότι οι ΗΠΑ τάσσονται υπέρ μιας οικονομικής πολιτικής με κεϊνσιανά χαρακτηριστικά σε αντίθεση με τη σκληρή λιτότητα της Ε.Ε. Αμέσως, παριστάμενος σχολιογράφος, τον οποίον δεν κατονόμασε (υποθέτω, ωστόσο, ότι ίσως ανήκε στην κατηγορία όσων προέβαλλαν τον Βενιζέλο – όχι τον Ελευθέριο- ως νέο Τσόρτσιλ και τον Παπαδήμο ως σύγχρονο Κιγκινάτο), έσπευσε να σημειώσει ότι «εμείς κάναμε λάθη, πρέπει να τα δούμε» κ.ο.κ. «Ε ναι, κάναμε – και μάλιστα βαρύτατα», μου είπε ο διπλωμάτης, «τα παραδεχθήκαμε, αυτοδακτυλοσκοπηθήκαμε, δεχθήκαμε μειώσεις μισθών και ανεργία, να μη συζητήσουμε επιτέλους και μήπως η θεραπεία αποδεικνύεται λάθος ή μήπως δεν αποβλέπει πράγματι στην αποθεραπεία μας;».

Επειδή ένιοι εξ υμών λέτε ότι στερούμαι κουλτούρας, αντεπιτίθεμαι με δάνεια από το έργο της κλασικής λογοτεχνίας «Η θεραπεία των Ντάλτον».

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες και παιδιά μεταναστών και για το δικαίωμά τους να ψηφίζουν στις εκλογές των ΟΤΑ προκάλεσε δικαιολογημένη κριτική επί της ουσίας των όσων αξιώνει το ανώτατο δικαστήριο από την Πολιτεία προκειμένου να κρίνει συνταγματικές τις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις.

Πριν από μερικά χρόνια, στη διάρκεια επαγγελματικής εκδήλωσης, πρόεδρος ελληνικής τράπεζας, ερωτηθείς για τη φοροδιαφυγή είχε απαντήσει : «είναι το οξυγόνο της ελληνικής οικονομίας»!

Μεταξύ των λοιπών ευχών μου για το νέο έτος, εύχομαι ολόψυχα και να κριθεί παραγεγραμμένη η κατηγορία κατά του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου καθώς και να χαθεί οριστικά πλέον η λίστα Λαγκάρντ – να τη μπλέξει κι η ίδια σε μία από τις έξι χιλιάδες εσάρπες της και να μη μπορεί να τη βρει στον αιώνα τον άπαντα.

Εν Καλιφορνία των ΗΠΑ –και ειδικότερα στο Στόκτον- συνέβη, καθ΄ α ανέγνωσα στα «καθημερινά» του (ιστότοπου του) δικτύου ABC το εξής δραματικό περιστατικό. Τρεις φίλες, εύσωμες υποθέτει κανείς (από τα επόμενα), συνέφαγαν σε τοπικό εστιατόριο. Μετά τη βρώση ήρθε, ως είθισται, ο λογαριασμός και εκεί, πάνω στην απόδειξη της ταμειακής, η μία διαπίστωσε με αγανάκτηση ότι «μπουφετζής» ή «τσεκαδόρος» τις του καταστήματος, προκειμένου να θυμάται ευκολότερα ποιο τραπέζι ήταν ποιο, είχε γράψει στο δικό τους τον κωδικό «χοντρά κορίτσια».