Μήπως οι «τραβηγμένες απ΄τα μαλλιά» εξελίξεις των τελευταίων ημερών – ενδεχομένως και ωρών- σαφείς απαντήσεις δεν μας δίνουν και μας αναγκάζουν να σκεφτούμε λίγο «πονηρότερα» και όχι αναγκαστικά «ωριμότερα» κι εμείς και να διαμορφώσουμε νέες Εθνικές στρατηγικές βασισμένες όχι στον «τσαμπουκά» του ισχυρότερου αλλά στο πλεονέκτημα του δικαίου;
Πολλή δουλειά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το επιτελείο του. Ναι. Η σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια θα συζητηθούν σε περισσότερο από ένα μήνα, τις 7 Ιανουαρίου στη συνάντηση Μητσοτάκη- Τραμπ.
Ναι. «Οι κινήσεις της Τουρκίας υπονομεύουν τη συνολική προσπάθεια» όπως λέει ο Μητσοτάκης.
Ναι. «Πρέπει να αναρωτηθεί η Τουρκία εάν θέλει να βρίσκεται στη λάθος πλευρά του δικαίου» όπως δήλωσε ο Αλέξανδρος Γεννηματάς και δεν παύει να τονίζει ο Δένδιας.
Ναι. «Η Τουρκία θα πρέπει να σέβεται το διεθνές δίκαιο» όπως ανακοινώνει η Κομισιόν. Αλλά αυτά τα ξέρει η Τουρκία. Τα ξέρει ο Ερντογάν. Και παρ΄ όλα ταύτα, προχωρά σε «τσαμπουκά» και σε «τραμπουκισμό» προσπαθώντας να κάνει αυτά που θέλει σκοπεύοντας τι ακριβώς; Στο να πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες; Στο να αναγκάσει τους Ιταλούς να αντιδράσουν βίαια; Στο να μας κάνει εμάς τους Έλληνες να χάσουμε την ψυχραιμία μας και να «περάσουμε κι εμείς τις γραμμές;» Και πού βασίζεται; Πού αποσκοπεί;
Οι Τουρκικές ακροβασίες έχουν βάση; Στηρίζονται σε ακραίες προαποφασισμένες ενέργειες; Αποσκοπούν στη δημιουργία νέων «δεδικασμένων»; Σκοπεύουν σε απρόβλεπτες εντάσεις; Γιατί εντάξει οι ισχυρισμοί για «Μεγάλη Τουρκία». Εντάξει ή «Γαλάζια Πατρίδα». Αυτά είναι λόγια που εύκολα μπορεί να τα «πάρει ο αέρας». Υπάρχουν όμως «σύμμαχοί» του, παλαιότεροι και νεότεροι που μπορεί να τα παίρνουν και σοβαρά. Είναι αρκετός ο χρόνος μέχρι τις 7 Ιανουαρίου;
Σκέφτονται τα «κεφάλια» της Ευρωπαικής Ένωσης, της Κομισιόν, της Ουάσιγκτον, της Ρώμης , του Παρισιού να ετοιμάσουν κάποιαν ισχυρή απάντηση; Έχουν κάτι στο μυαλό τους οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι , ιδίως οι Γάλλοι που έχουν για πρόεδρο κάποιον ο οποίος – κατά Ερντογάν- πάσχει από «εγκεφαλική παράλυση»; Υπάρχει κανείς με σοβαρές γεωπολιτικές ανησυχίες στον ΟΗΕ όπου ο Ερντογάν ξανακατέθεσε εγγράφως τις συντεταγμένες των περιοχών της Ανατολικής Μεσογείου που θεωρεί ότι ΑΝΗΚΟΥΝ στην Τουρκία; Υπάρχει κανείς σοβαρός ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ που πιστεύει ότι πως πράγματι όλη η περιοχή μεταξύ Ρόδου και Κύπρου ανήκει στην Τουρκία;
Δεν ανήκω στην κατηγορία όσων - πιθανώς για να κάνουν «ντόρο»- λένε στον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα και πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση. Υπάρχουν αρκετοί πολιτικολογούντες «δόκτορες» με πτυχία που το κάνουν. Προσωπικά μεταφέρω πάντα ανησυχίες και διαπιστώσεις που δεν είναι μόνο δικές μου αλλά και πολλών «απλών» ανθρώπων, που αναρωτιούνται και – διαβάζοντας- μπερδεύονται. Μένω με την εντύπωση ότι «έχουσι γνώσιν οι φύλακες». Και αναμένω. Οι Τούρκοι ακροβατούν. Εμείς, κάνουμε στρατηγικές σκέψεις;