Μην εκπλαγείτε ό,τι και να δείτε, ό,τι και να ακούσετε από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ σ αυτές τις εκλογές που γίνονται μέσα «στα μπάνια του λαού». Ένα κλασικό παράδειγμα: Διάβαζα τις προάλλες σε 2-3 άρθρα συναδέλφων για την γενική «ατμόσφαιρα» που επικρατεί στον προεκλογικό ΣΥΡΙΖΑ γύρω από τη Ρένα Δούρου και το πολιτικό της μέλλον. Αυτός καθ’ αυτός ο συλλογισμός μού φαίνεται τουλάχιστον αφελής αφού η κ. Δούρου , πολύ δύσκολα θα μπορούσε να βρει τον οποιοδήποτε εχέφρονα Έλληνα στο πλευρό της ύστερα από την καταστροφική της θητεία στη θέση της Περιφερειάρχη Αττικής. Ωστόσο, μέχρι και προχτές, συνέχιζε να κάθεται δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα σε κομματικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις του κόμματος και να εισπράττει τις αγκαλιές και τα φιλιά του. Ένδειξη εκτίμησης; Αγάπης; Αδυναμίας; Παρηγορίας;

Και μετά τις Ευρωεκλογές και τον πρώτο γύρο των Αυτοδιοικητικών, άρχισαν οι περισπούδαστες αναλύσεις που είμαι βέβαιος ότι αρχίσατε τις ακούτε από το βράδυ της Κυριακής και να τις διαβάζετε από τη Δευτέρα. Απαραίτητες το δίχως άλλο. Αλλά δυστυχώς σε μια τόσο απλή διαδικασία, αρκετά μπερδεμένες που δεν σας βοηθούν και τόσο να καταλάβετε τι συνέβη.

Μου επιτρέπετε λίγα λόγια :

Ωραία αυτή η πρόσφατη δημοσκόπηση της MRBγια τα «ενδεχόμενα» εκλογής Ευρωβουλευτών από το Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως και μας λένε ότι «τα δείγματα είναι μικρά» αλλά τι άλλο είναι οι δημοσκοπήσεις παρά «δείγματα» εργαλείων προς σκέψη; Δηλαδή όταν τα δείγματα γίνουν μεγαλύτερα, οι προτιμήσεις του Μέσου Όρου των ερωτηθέντων θα έχουν αλλάξει; Μα τότε δεν θα πρόκειται για ευρήματα. Θα πρόκειται για «τέρατα». Τα οποία θα μεταβληθούν – ενδεχομένους» σε …λαγούς που βγαίνουν από τα πετραχήλια!

Πού είμαστε βρε παιδιά, που βρισκόμαστε, σε ποιο χώρο ζούμε και πορευόμαστε και πόσο υπεύθυνοι αισθανόμαστε για όλα αυτά που συμβαίνουν, όλα αυτά τα καθημερινά «κακά» που η μεταμόρφωση των ΜΜΕ σε «κυνηγούς κεφαλών» ελεγχόμενους από άγνωστα «κέντρα» έχει μεταβάλει σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια μιας ατέλειωτης σειράς του τύπου Casa de Papel ή House of Cards , φτιαγμένα ειδικά για ένα αποκοιμισμένο κοινό που όλη μέρα σπρώχνει το κάρο στο γκρεμό και το βράδυ αναζητεί λίγο αίμα, λίγο σπέρμα, λίγη διαφθορά, λίγη απάτη, κάποιο φόνο, κάποιο δυστύχημα, καμιά ληστεία για να …ξυπνήσει πριν αποκοιμηθεί;

Ένα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών  Κώστας Πουλάκης, αναφερόμενος στην  «Υπόθεση Μυρσίνης Λοίζου», ισχυρίστηκε ότι «Καλό θα ήταν να είχε γίνει έλεγχος στο παρελθόν της»  και ανέφερε – επιπολαίως κατά την προσωπική μου γνώμη- ότι η όλη συμπεριφορά της κ. Λοΐζου δείχνει τον κακό της χαρακτήρα.

Μα  κανείς δεν «έψαξε» το …ιστορικό της κ. Λοίζου; Κανείς δεν «ψάχνει» το ιστορικό, το βιογραφικό, τα στοιχεία  γύρω από τα άτομα που επιλέγει το κυβερνητικό κόμμα για σοβαρούς ρόλους σε σοβαρές υποθέσεις;