ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Το Εθνικό μέτωπο

09:53 - 06 Φεβ 2017
Η εξαφάνιση της εργατικής τάξης, η πτωχοποίηση της άλλοτε κραταιάς μεσοαστικής τάξης, η πλημμυρίδα των αλλοφύλων και αλλοθρήσκων και η διάψευση της ελπίδας που έρχεται από αριστερά έχουν σήμερα σαν αποτέλεσμα την στροφή του κόσμου στην άκρα δεξιά.

Αυτός ο πολιτικός χώρος αρχικώς είχε τον χαρακτήρα της λαϊκής δεξιάς (ΛΑ.Ο.Σ) και ήταν χωνευτήρι πολλών τάσεων και αφετηριών με συνεκτικό κρίκο το δόγμα «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια».


Το 2012 εξακοντίστηκε σαν εκφραστής και κηδεμόνας του χώρου μια οργάνωση που μετεξελίχθη σε κόμμα (ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) με σαφές και ολοκληρωτικό στίγμα, εδραζόμενη στην οργή χειμαζόμενης μερίδας πληθυσμού και υποσχόμενη κολασμό στο σάπιο πολιτικό σύστημα. Προσπαθώντας να τραβήξει από την καφετέρια περισσότερους ψηφοφόρους, σύντομα έδωσε διαπιστευτήρια με δράσεις που ξέφυγαν από το κοινωνικό πρόσημο (διανομή τροφίμων σε Έλληνες) και κατέληξαν σε ωμή απρόκλητη βία (επιθέσεις σε μετανάστες - Φύσσας). Μέθυσε με την απρόσμενη εξουσία και ανέγνωσε λάθος την ιστορική συγκυρία, θεωρώντας ότι είχε απέναντι της την Δημοκρατία της Βαϊμάρης.


Θα πίστευε κανείς ότι ο ο συστημικός πολιτικός χάρτης (Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και δορυφόροι) θα ανησυχούσε από τις κλιμακούμενες δράσεις της Χ.Α και θα εφοβείτο ογκούμενη επιρροή στο εκλογικό σώμα. Αντιθέτως το σύστημα (Ε.Ε, Τράπεζες και ντόπιοι εντολοδόχοι) επέχαιρε. Κατάλαβε ότι έχει απόλυτο συμφέρον να υφίσταται η Χ.Α, ως τσοπάνης του χώρου της δογματικής και βαλλόμενης από την πενία δεξιάς. Και έτσι δεν την εξαφανίζει από την πολιτική σκηνή ( που ασμένως θα μπορούσε) αλλά αντιθέτως την συντηρεί, κρατώντας την μάλιστα όμηρο στο διηνεκές (δίκη Κορυδαλλού).


Το ντόπιο πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται -επ΄ ωφελεία του- σοφό και μεθοδικό. Ξέρει ότι είναι αδύνατο να γίνουν αντιπολίτευση και κατόπιν κυβέρνηση άνθρωποι, που υπερέχει η σωματοφυία της διανοίας και που την πολιτική σκέψη επισκιάζει ο θυμός και η μισάνθρωπη ιδεολογία. Ξέρει ότι, εφόσον συνεχίζει να καταβάλει μισθούς και συντάξεις (έστω και επιδαψιλευμένες) και δεν αναγκαστούν οι πολίτες να σφάζουν άλογα στις πλατείες για να φάνε την σούπα τους, δεν κινδυνεύει από τα τάγματα εφόδου (S.A). Ξέρει ότι είναι αδύνατον η Χ.Α να συγκινήσει πεφωτισμένους εθνικιστές (σπορά του Ίωνος Δραγούμη) λόγιους του πατριωτικού χώρου, φιλοβασιλικούς, δεξιούς δημοκράτες, πρώην ανώτατα γρανάζια του συστήματος (στρατηγούς ολκής, δικαστές, καθηγητές Α.Ε.Ι) ώστε με αυτούς ταγούς να απευθυνθεί στον μέσο Έλληνα ψηφοφόρο.


Έτσι , εφόσον η ύπαρξη της Χ.Α εξυπηρετεί το πολιτικό σύστημα, τότε και η Χ.Α γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι αυτού. Από την μία το σύστημα - στο φαίνεσθαι - δείχνει ότι την έχει απομονώσει και από την άλλη η Χ.Α το παίζει αντισυστημική για να συντηρήσει τα κεκτημένα. Και ο χορός των δύο εσφιγμένων καλά κρατεί…

 

Συνάμα υφίσταται η πολυδιάσπαση του χώρου της άκρας (ή καθαρόαιμης κατ΄ άλλους) δεξιάς, που τόσο βολεύει τα εκλογικά ποσοστά των υπολοίπων εν Βουλή κομμάτων της αστικής δημοκρατίας. Στον ορίζοντα της ευρύτερης εθνικής παράταξης ανεφάνησαν προσφάτως πλήθος κομμάτων, κινημάτων, αυτόκλητων σωτήρων, θαυματοποιών, «τρισεκατομμυριούχων» και ανταποκριτών του Μόσχοβου. Άλλος φρονεί ότι έχει κόμμα, άλλος εμφανίζεται με φωτοστέφανο, άλλος μοιράζει πληρεξούσια άφεσης χρεών, άλλος αφήνει να αιωρείται ότι πίνει βότκα με τον Πούτιν, άλλος δεν δέρνει με τα χέρια αλλά με τη γλώσσα κ.ο.κ.


Η πίττα λοιπόν, όσο μεγάλη και να γίνει, κόβεται σε πολλά κομμάτια και σε ακόμα περισσότερα τρίμματα. Και για να αποκτήσει ο καθείς το κομμάτι του διπλανού του, καταφέρεται εναντίον του, τον υποβιβάζει, τον σπιλώνει, τον συκοφαντεί με παράπλευρες απώλειες .


Στο αδιέξοδο που έχει φτάσει η χώρα (λόγω της άνευ όρων παράδοσης της χάριν προσωπικών ανταλλαγμάτων) η δημιουργία ενός εθνικού μετώπου και η ενοποίηση του χώρου υπό την ηγεσία μιας υπέρ-προσωπικότητας ευρύτερης αποδοχής με προσήλωση στις αρχές της δημοκρατίας και που θα παράξει διακριτή και υλοποιήσιμη πολιτική, φαντάζει ένα χρήσιμο εργαλείο στα δύσκολα που έρχονται. Όμως, η από το πάλαι πολιτική μας ιστορία καταδεικνύει ότι ο κάθε μαγαζάτορας ούτε παραδίδει τα κλειδιά στον διπλανό του, ούτε γκρεμίζει την μεσοτοιχία που τον χωρίζει από αυτόν, ώστε να διπλασιάσει το έκθεμα του…

 

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.