• ΓΔ: 00
  • FTSE/ΧΑ LARGE CAP0
  • FTSE ΧΑ MID CAP0
  • Τζίρος0
  • €/$ 0 €/£ 0
    BTC 0 ETH 0 XRP 0
Image on Reporter.gr
0
0
  • Nasdaq00%
  • S&P 50000%
  • CAC 4000%
  • DAX00%
  • FTSE 10000%
  • Nikkei 22500%

άποψη

Πολύ φοβάμαι ότι η πολιτική τάξη της χώρας – ή τουλάχιστον αυτή που διατείνεται ότι εκπροσωπεί τους πολίτες από τη Νέα Δημοκρατία (περιλαμβανομένης)  και αριστερά, άρα τα κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» - δεν παίρνει χαμπάρι τι γίνεται σε αυτή τη χώρα. Και αν παίρνει χαμπάρι, ή αδυνατεί να αντιδράσει, ή δεν ενδιαφέρεται και δεν ξέρω τι είναι χειρότερο.

ΣΥΡΙΖΑ: Στα χέρια του Κασσελάκη ή του Τσίπρα;

Είναι δύσκολο να βρει κανείς πού παραπέμπουν όσα γίνονται στο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους πρωταγωνιστές τους. Μοιάζει με επιθεώρηση, με δελφινάριο, με κωμωδία, με ιλαροτραγωδία, με ψυχόδραμα, με τραγωδία, με τρικυμία σε φλυτζάνι του καφέ, με όλα αυτά μαζί, ή και με τίποτα από δαύτα; Και ταυτόχρονα, αξίζει και σε ποιο βαθμό η ενασχόληση μαζί τους; Είναι διασκεδαστικό, έχει πλάκα το θέαμα, ή μήπως είναι βαρετό; Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω και πάντως δεν επιθυμώ να εμφανίζομαι ότι αντιμετωπίζω αφ’ υψηλού τις εξελίξεις στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τυπικά τουλάχιστον, σε μία χώρα με κοινοβουλευτική δημοκρατία όπως η Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να κρατηθώ και να μη πω ότι όλα αυτά που έφτασαν σε κρεσέντο με το άνοιγμα του συνεδρίου, την ξαφνική παρέμβαση Τσίπρα και την «αρχηγική» εμφάνιση Κασσελάκη, έχουν χαρακτηριστικά εντελώς «αλά γκρέκα», αλλά και με πολύ μεγάλη δόση συριζαϊκής ιδιαιτερότητας, γι’ αυτό και δεν θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά…

Αθόρυβες αυτοδιοικητικές εκλογές

Μέσα από διπλές βουλευτικές εκλογές, μέγα – πυρκαγιές, πλημμύρες, θεομηνίες πάσης φύσεως, ανείπωτες καταστροφές, γκάφες ολκής, κασσελακιάδα, κυβερνητικές εξαγγελίες περί νέων οργανισμών και επιτροπών που δεν βγάζουν άκρη, απίστευτη ακρίβεια, άφθονη μπουρδολογία, με εκείνα και τα άλλα, φτάσαμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές, στις περιφερειακές και τις δημοτικές δηλαδή.

Ζαίοι και Κυριακίστας

Ειλικρινά μου προκαλούν απορία αυτές τις μέρες οι λυγμοί και οδυρμοί των συμπολιτών μου, που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, για τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σαν να μη βλέπουν την πραγματικότητα. Το αυτό ισχύει και για τους έξαλλους πανηγυρισμούς για τον θρίαμβο Μητσοτάκη των συμπολιτών μου, που αυτοπροσδιορίζονται ως μεταρρυθμιστές/κεντρώοι. 

Πρόκειται για μία «δηθενιά»…

Δηλώνω εξ αρχής ότι δεν εκτιμώ, ούτε προσδοκώ τίποτα ουσιαστικό, τα λεγόμενα προεκλογικά «ντιμπέιτς» των πολιτικών αρχηγών. Τα θεωρώ «δήθεν» για να εξυπηρετηθεί  η υποτιθέμενη ανάγκη των πολιτών να κάνουν συγκρίσεις προκειμένου να αποφασίσουν που θα ρίξουν την ψήφο τους. Τα θεωρώ «δήθεν» ως δημοκρατική διαδικασία, καθώς η δομή τους δεν είναι ακριβώς δημοκρατική γιατί περιορίζει ασφυκτικά έναν ελεύθερο διάλογο.

Το άγχος για τους Νεοναζιστές αφορά και την αυτοδυναμία

Στο προηγούμενο πόνημα περί θολού τοπίου αν οι Νεοναζιστές μπουν στη Βουλή, είχα προειδοποιήσει ότι η ελληνική Δικαιοσύνη κρύβει πολλά «μπουμπούκια» στους κόλπους και αμαρτία ουκ έχω, αφού μάλιστα με δικαίωσε πανηγυρικά ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρόεδρος του τμήματος που αποφασίζει για τη νομιμότητα κομμάτων και υποψηφίων που πρόκειται να λάβουν μέρος σε βουλευτικές εκλογές. Το κακό είναι ότι η κυβέρνηση – ο Μητσοτάκης, ο Βορίδης, ο Τσιάρας και οι υπόλοιποι – φάνηκαν να βαδίζουν «ξυπόλητοι στ΄ αγκάθια», καθώς δεν πρόβλεψαν το ναρκοπέδιο στην προσπάθειά τους να αποκλείσουν με νόμο τις εγκληματικές οργανώσεις από την συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία. Όχι με την έννοια που λέει ο Σύριζα, αλλά με την έννοια της εξασφάλισης ότι ο νόμος θα περνούσε από τους δικαστές.

Είναι σαφές ότι ο Μητσοτάκης  έχει μπλέξει. Ενώ πριν από την τραγωδία στα Τέμπη φαινόταν ότι οι πιθανότητες να κάνει μέχρι και «περίπατο» στις εκλογές ήταν ισχυρές τώρα τα πράγματα δείχνουν  θολά. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα που και πως θα κάτσει «η μπίλια» τόσο στις πρώτες, όσο και στις δεύτερες εκλογές. Το μόνο σίγουρο πια είναι ότι δεν θα στηθούν κάλπες μέσα στον Απρίλιο – εννοώ τις πρώτες με την απλή αναλογική – και από εκεί και πέρα βλέπουμε, γιατί πολλά θα εξαρτηθούν από τα αποτελέσματα που θα προκύψουν. Ιδιαίτερα αν ο στόχος της αυτοδυναμίας δείχνει απρόσιτος στον δεύτερο γύρο.

Αποτέλεσμα προχωρημένης αποσύνθεσης η τραγωδία

Άραγε η κακούργα κοινωνία φτιάχνει το κακούργο κράτος ή το κακούργο κράτος φτιάχνει την  κακούργα κοινωνία; Αυτό κανονικά είναι πια το ερώτημα για την Ελλάδα, μία χώρα σε προχωρημένο στάδιο αποσύνθεσης, είτε το παραδεχόμαστε, είτε όχι (πιθανώς λόγω εθελοτυφλίας, αλλά το πιθανότερο, λόγω μειωμένης αντίληψης).

Προεκλογική πραγματικότητα και εκλογική σεναριολογία

Βαδίζοντας ακάθεκτοι (και σε μεγάλο βαθμό αρειμάνιοι και αμέριμνοι, όπως συνηθίζουμε) προς  τις εκλογές, μία παρουσίαση για το τι βρίσκεται μπροστά μας, δεν βλάπτει. Εξάλλου, τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης λειτουργούν και εκφράζονται στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου που ήδη ζούμε. Περιοδείες, επιδοτήσεις, ρυθμίσεις, απαλλαγές, παρατάσεις,  υποσχέσεις, πλειοδοσίες, σποτάκια και όλα τα «εργαλεία» που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά / παλαιοκομματικά σε ανάλογες περιστάσεις  είναι πια απλωμένα στο τραπέζι. Με βασικά συνθήματα «ό,τι θέλει ο πελάτης /ψηφοφόρος» και «ο πελάτης / ψηφοφόρος έχει πάντα δίκιο», για να διαιωνίζεται η περιλάλητη «ελληνική πραγματικότητα».  Έτσι είναι η Ελλάδα και παραμένει αναλλοίωτη, αφού πολιτική τάξη και κοινωνία δεν θέλουν κάτι διαφορετικό, άρα ετοιμαστείτε να ξαναδούμε υψηλής ποιότητας και αχαλίνωτης φαντασίας γελοιότητες από κόμματα, υποψήφιους και μήντια / δημοσιογράφους…

Άρθρο Μητσοτάκη στο Bloomberg: Γιατί επιμένουμε για πλαφόν στο αέριο

Τους λόγους που επιμένει στην επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου που εισάγεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξηγεί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε άρθρο του στη στήλη Bloomberg Opinion, που φιλοξενεί τα άρθρα γνώμης και ανάλυσης του πρακτορείου Bloomberg.

Την πιο σοφή κουβέντα τις προηγούμενες μέρες σχετικά με την υπόθεση της τρίμηνης παρακολούθησης του τηλεφώνου του Ν. Ανδρουλάκη –πριν εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ – από την ΕΥΠ, την είπε η Άννα Διαμαντοπούλου. Αποδεικνύοντας ότι ακόμη και με ένα tweet μπορεί να ειπωθεί κάτι σωστό, πράγμα σπάνιο βέβαιο κρίνοντας από το τεράστιο πλήθος και εκτόπισμα των ανοησιών που κατακλύζουν το διαδίκτυο σε καθημερινή βάση. Είπε με ελάχιστες λέξεις ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που προέκυψε από όλη αυτή την αναμπουμπούλα είναι η μεγιστοποίηση της πιθανότητας να περιπέσει η χώρα σε ακυβερνησία και έχει απόλυτο δίκιο.

Λάθος, αλλά νόμιμο: Αυτοαναίρεση και... ομολογία

Η παρακολούθηση πολιτικού αρχηγού μπορεί να νομιμοποιηθεί μόνο σε περίπτωση που υπάρχει ποινική δίωξη για κάποιο έγκλημα (πχ. υπόθεση Χρυσής Αυγής), αλλά η κυβέρνηση υποστηρίζει πως μπορεί να είναι νόμιμη και σε άλλες περιπτώσεις. Αν για παράδειγμα συντρέχουν λόγοι εθνικής ασφάλειας. Αν και κάπως γενικό, ας το δεχθούμε προς χάριν της συζήτησης.

«Κύριε σήκωνε ψηλότερα τις μύτες μας». Η σαρκαστική προσευχή του Γιάννη Αγγελάκα συνοψίζει την ουσία της υπόθεσης των υποκλοπών. Εξηγούμαι:

σελίδα 1 από 2
Image on Reporter.gr Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman