Οι επτά χώρες για τις οποίες απαγορεύεται η είσοδος στην Αμερική, κατά σύμπτωση είναι ακριβώς οι χώρες στις οποίες οι ΗΠΑ έχουν είτε εισβάλει στρατιωτικά με καταστροφικές συνέπειες στις κοινωνίες και τους λαούς των, όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν, είτε έχει συμβάλει σημαντικά στην προώθηση πολεμικών επιχειρήσεων που βασικά έχουν προκαλέσει παρόμοιες καταστροφές θεσμών, περιουσίας και ανθρωπίνων θυμάτων, όπως η Συρία, η Λιβύη, και η Υεμένη.
Και τώρα που πια εκατομμύρια άμαχου πληθυσμού από τις άμοιρες αυτές χώρες κατακλύζουν την Ευρώπη σαν πρόσφυγες ζητώντας απελπισμένα μία γωνιά ειρήνης, η Αμερική, δια στόματος του προέδρου της, κοιτά όλους αυτούς τους κατατρεγμένους ανθρώπους κατάματα και τους λέει, εντελώς «αθώα», είστε πιθανοί τρομοκράτες και δεν σας επιτρέπω να με απειλήσετε!
Η αλαζονεία και η χυδαιότητα του πανίσχυρου πλανητάρχη σε όλο της το αποκρουστικό μεγαλείο.
Η στήλη είχε περιγράψει σε παλαιότερο άρθρο τον περασμένο χρόνο, τους πυλώνες υποκρισίας της αμερικανικής πολιτικής, που ξεσκέπαζε, άθελα του ή ηθελημένα, με τις προεδρικές του πολιτικές υποσχέσεις ο προεδρικός υποψήφιος Τραμπ. Ο ένας από τους τρειςπυλώνες απύθμενης υποκρισίας ήταν αυτός που εκρηκτικά ξεσκεπάζει πάλι ο Τραμπ με την απίστευτη και όμως πιστευτή διαταγή του εναντίον των κατοίκων των χωρών του μάχιμου Ισλάμ, και μία έβδομης, του Ιράν, που τυχαίνει να είναι σκληρός αντίπαλος και του Ισραήλ αλλά και της Σαουδικής Αραβίας.
Το λεγόμενο μάχιμο Ισλάμ, φυσικά, μετατράπηκε σε μάχιμο από ειρηνικό και υποτακτικό που ήταν παλια, όταν οι διαδοχικές κυβερνήσεις των Αμερικανών πλανητάρχηδων αποφάσισαν, την μία χώρα μετά την άλλη, να τους αλλάξουν τα καθεστώτα, (δηλαδή να τους αλλάξουν τα φώτα για το λαϊκότερο) διότι απλά δεν ταίριαζαν η δεν συμμορφωνόντουσαν με το πρόγραμμα του αμερικανικού νεοιμπεριαλισμού, και ιδιαίτερα όσον αφορά την Μέση Ανατολή.
Κατά περίεργο και ιλαροτραγικό τρόπο ο Τραμπ προσφέρει μία αναγκαία βοήθεια στην υπόλοιπο πλανήτη, αλλά και στον ίδιο τον αμερικανικό λαό, με την χυδαία του χειρονομία εναντίον του Ισλάμ.
Η στήλη είχε επισημάνει από πέρσι ότι οι αμερικανικές κυβερνήσεις είχαν επιτύχει να επιβάλουν μέσω των μίντια την υποκριτική θέση της Αμερικής, ότι ναι μεν εισβάλλουμε σε όλα τα ισλαμικά κράτη γιατί αυτά τα κράτη είναι «κακά» για τον ένα ή τον άλλο λόγο, αλλά εμείς οι Αμερικανοί, αγαπάμε και σεβόμαστε το Ισλάμ και τους Μωαμεθανούς, παρόλο που καταστρέφουμε την μία κοινωνία μετά την άλλη, και παρόλο που πιστεύουμε ότι πολλοί μωαμεθανοί είναι διαόλοι και απάνθρωπα πλάσματα, αφού τολμάνε να είναι μάχιμοι μωαμεθανοί, άρα ισλαμιστές.
Αυτήν την υποκριτική στάση του «καλού» αμερικανού νεοιμπεριαλιστή έρχεται να σπιλώσει, να καταστρέψει, και βασικά να ξεσκεπάσει ο νεόφυτος πρόεδρος Τραμπ, με τον αχαλίνωτο ναρκισσισμό του.
Αλλά αυτήν η χειρονομία του Τραμπ, έρχεται επίσης να ξεσκεπάσει τον αρρωστημένο εθνικισμό της αμερικανικής κοινής γνώμης. Τώρα που ένας αμερικανός πρόεδρος κλείνει την πόρτα σε μωαμεθανούς μετανάστες και πρόσφυγες, έχουν ξεχυθεί πολλοί στους δρόμους και διαδηλώνουν εναντίον των προεδρικών επιλογών. Όταν ένας προηγούμενος πρόεδρος τους, ισοπέδωσε μία ολόκληρη πρωτεύουσα , την Βαγδάτη, με ένα ξεδιάντροπο αεροπορικό βομβαρδισμό που του είχαν δώσει το παρατσούκλι «Τρόμος και Θαυμασμός», (Shock and Awe), ο αμερικανός λαός τον παρακολουθούσε άνετος από την τηλεόραση. Και όταν επί χρόνια η κυβέρνηση Μπους είχε απαγορέψει την μέτρηση ή την δημοσίευση των θανάτων ανάμεσα στον Ιρακινό πληθυσμό, τα τέσσερα πέντε χρόνια της αμερικανικής κατοχής του Ιράκ, κανείς αμερικανός δεν αγανάκτησε. Και μόνο μετέπειτα μπόρεσε διεθνής βρετανικός οργανισμός να μετρήσει μέσω περιστατομένης έρευνας ότι μισό εκατομμύριο άμαχος ιρακινός πληθυσμός είχε πεθάνει σαν παράπλευρη απώλεια των συνεχών εχθροπραξιών κατά την διάρκεια της αμερικανικής κατοχής.
Αυτοί οι αριθμοί, αυτή η ανθρώπινη καταστροφή πέρασε βασικά στο ντούκο στην Αμερική. Δεν θυμάμαι καμία διαδήλωση για τους πολυάριθμους νεκρούς στο Ιράκ. Αλλά τώρα ο κόσμος στην Αμερική ξεσπαθώνει για την απαγόρευση στην μετανάστευση…
Τέτοια είναι η διαστρεβλωμένη πολιτική στάση του αμερικανικού λαού, η οποία φυσικά έχει οδηγηθεί σε αυτό το παράλογο επίπεδο από την λίαν αποτελεσματική χειραγώγηση της κοινής γνώμης από το πολιτικό κατεστημένο και τα εμπεδωμένα μίντια.
Και αυτός είναι ο λόγος που ο Τραμπ, βγήκε τόσο επιτυχημένος πολιτικά. Ο Τραμπ λόγω του χαρακτήρα του έχει εμπεδώσει την βασική πολιτική θέση και άποψη του μέσου αμερικανού πολίτη, αυτού που είναι βαθιά εθνικιστής, αλλά και που είναι, ή πιστεύει ότι είναι, παραγκωνισμένος από το οικονομικό σύστημα.
Αυτός ο μέσος Αμερικανός πολίτης δεν διαφημίζεται πολύ στα αμερικανικά ΜΜΕ, που προτιμούν να προβάλλουν τον πολυπολιτισμικό αμερικανό, και υπάρχουν πολλοί από αυτούς επίσης, διότι ο τελευταίος τύπος αμερικανού πολίτη, συμβαδίζει πιο πολύ με τον μοντέλο του καλού αμερικανού. Έτσι, ο δυσανασχετημένος αμερικανός, αυτός που πιστεύει οτι οι μεξικανοί λαθρομετανάστες του κλέβουν τις δουλειές, ότι η Παγκοσμιοποίηση είναι η αρχή του κακού, και ότι πρέπει η Αμερική να τιμωρήσει τις χώρες από όπου ήρθαν οι σατανάδες που κατέστρεψαν τους πύργους της Νέας Υόρκης, αυτός ο αμερικανός υπάρχει και υπήρχε εδώ και πολλά χρόνια. Αλλά δεν μπορούσε να βρει μία πολιτική φωνή που να τον αντιπροσωπεύει τόσο αυθεντικά και πειστικά, ώσπου έφτασε ο μεγάλος νάρκισσος, ο Τραμπ. Ο πολιτικός που έγινε πρόεδρος διότι ταυτίζεται στο είναι του με τους ψηφοφόρους του, αλλά και είναι πλούσιος αρκετά ώστε να μπορέσει να κολυμπήσει με τους καρχαρίες του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου.
Ο Τραμπ, λοιπόν, παρουσιάζει, από φυσικού του, ολοζώντανη την εικόνα και την προσωπικότητα του αμερικανού πολίτη που δεν είναι τόσο συμπαθητικός, και που στην πραγματικότητα μπορεί να είναι πολύ αντιπαθητικός, όπως μπορεί να είναι πολύ αντιπαθητικοί πολύ άνθρωποι σε διάφορες χώρες της υφηλίου.
Και αυτή είναι η μεγάλη βοήθεια που προσφέρει ο Τραμπ στην υφήλιο. Την ευκαιρία να δει το ισχυρότερο κράτος στην υφήλιο από μία άλλη πλευρά, η οποία είναι συνήθως επιμελημένα κρυμμένη από τα εμπεδωμένα ΜΜΕ και από τις αμερικανικές κυβερνήσεις.
Αλλά ή στήλη φοβάται, ότι η υφήλιος θα κάνει το λάθος, επιμελημένα οδηγούμενη από τα εμπεδωμένα ΜΜΕ,να μισήσει τον αγγελιοφόρο, δηλαδή τον Τραμπ, και να μην καταλάβει το μήνυμα, δηλαδή να εξακολουθήσει να αθωώνει τους πραγματικούς ενόχους των πολλών προβλημάτων που προκαλεί η αμερικανική εξωτερική πολιτική. Δηλαδή το αμερικάνικο πολιτικό κατεστημένο και τον αμερικανικό λαό που το ψηφίζει, το υποστηρίζει και το ανέχεται.
