Όπως ορθότατα επισημαίνει με επιστολή του στον Τύπο ( ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16-7 2022 ) ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας και διακεκριμένος Αρχιτέκτων Γιάννης Μιχαήλ, η οικιστική ανάπτυξη της Αθήνας ή  καλύτερα της  Αττικής πλέον, έχει απασχολήσει διαχρονικά  πολλές φορές τους ειδικούς αλλά χωρίς ουσιαστικό και αποφασιστικό  αποτέλεσμα. 

Η κυριότερη πρόταση του Κ. Δοξιάδη, διακεκριμένου διεθνώς για τα μεγάλα έργα που μελέτησε και τις λύσεις που έδωσε, δεν εισακούστηκε. Πρόταση που εάν είχε εφαρμοσθεί, η Αθήνα θα μπορούσε σήμερα να ήταν μια πραγματική μεγαλούπολη με δυνατότητες συνεχούς και ορθολογικής  επεκτάσεως και όχι μια στριμωγμένη πόλη στα χνάρια ενός μικρού χωριού. Μιας πόλης που προσπαθεί να αποκτήσει προσωπικότητα βασισμένη στην δραστηριότητα των αρχαίων της προγόνων. 

Δεν είμαι ο ειδικός για να διατυπώσω περαιτέρω απόψεις, αλλά ως απλός πολίτης που δεν έζησε απλώς, αλλά ανατράφηκε στην Αθήνα, θα ήθελα να εκφράσω την απορία μου για τον ολοένα και περισσότερο χρησιμοποιούμενο χαρακτηρισμό της τεράστιας αυτής παρεμβάσεως στην παραλιακή λωρίδα με την αναφορά σε ξενικό τοπωνύμιο που είναι ήδη ξεπερασμένο . 

Η γλώσσα μας και ο τόπος μας προσφέρει τόσες πολλές λεκτικές λύσεις και επίθετα, ώστε η αναφορά σε ξενικά στοιχεία να είναι κωμική, αν μη εξοργιστική. Από την απλή ΣΑΡΩΝΙΚΗ ΑΚΤΗ  εως ίσως  ΑΚΤΗ ΑΙΓΑΙΟΥ, θα αποτελούσε ένα τοπωνύμιο συνυφασμένο με την γλώσσα, την παράδοση, την ιστορία και τον πολιτισμό. 

Ίσως η αναζήτηση ενός ελκυστικού τοπωνυμίου δια ενός διαγωνισμού που  αρμόδιοι φορείς θα προκήρυσσαν ( ΕΟΤ, ΥΠΠΟ κ.ά.)  να βρισκόταν ένα ελληνοπρεπέστερο όνομα. Σε αυτό βεβαίως θα πρέπει να βοηθήσει και ο Τύπος και ειδικότερα οι Αθηναιολάτρες δημοσιογράφοι ειδικοί, καθώς  και όλοι οι  υπερασπιστές της γλώσσας μας,  προτού καθιερωθεί ολοκληρωτικά και τελεσίδικα. 

Άλλως το κράτος θα πρέπει να σταματήσει το κυνηγητό όσων εισάγουν προϊόντα μαϊμούδες, που αφορούν την καθημερνή εμφάνιση των δήθεν για προφανείς λόγους.