Έτσι , παρά τις πιέσεις που ασκήθηκαν από την ελληνική πλευρά, η ΕΕ δεν πήρε απόφαση για άμεσες κυρώσεις προς την Τουρκία. Επισημαίνει βέβαια τις μονομερείς ενέργειες της Άγκυρας στην ανατολική Μεσόγειο και δηλώνει πως υποστηρίζει Ελλάδα και Κύπρο, αλλά διατηρεί στο τραπέζι τη "θετική ατζέντα", ελπίζοντας σε επίλυση των διαφορών με διάλογο.
Επίσης, το κείμενο συμπερασμάτων που δεν άλλαξε πολύ σε σχέση με το προσχέδιο που παρουσίασε το πρωί της Πέμπτης το Reporter, προβλέπει περιοριστικά μέτρα σε πρόσωπα, ενώ δίνεται η εντολή στον ύπατο εκπρόσωπο Εξωτερικών υποθέσεων, Ζοζέπ Μπορέλ να προτείνει δράσεις για τη συνέχεια. Μία πρόσθετη λίστα κυρώσεων, η οποία αναφέρεται πως θα συζητηθεί μέχρι τον Μάρτιο του 2021.
Η πιο σημαντική αλλαγή στο κείμενο έγινε σε αναφορά για το προσφυγικό, με την ΕΕ να "καλεί την Τουρκία σε υπεύθυνη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών προς όλα τα κράτη μέλη και να εντείνει την προσπάθεια για την καταπολέμηση των δικτύων διακινητών". Μία πρόταση που προστέθηκε μετά από ελληνικό αίτημα.
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι η Σύνοδος ξεμπλόκαρε το θέμα του Ταμείου Ανάκαμψης όπου μαζί με το νέο ΕΣΠΑ και την νέα «ομπρέλα» των επιπλέον 500 δισεκ. της ΕΚΤ στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων είναι τα βασικά εργαλεία ανάκαμψης της εθνικής οικονομίας μετά την πανδημία αλλά και αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου. Προφανώς, λοιπόν, η επίκληση ενός βέτο στο κείμενο συμπερασμάτων για την Τουρκία την ώρα που παράλληλα διακυβευόταν οι πόροι των 32 δισεκ, του Ταμείου όπου η κυβέρνηση βασίζει σε ένα μεγάλο ποσοστό το σχεδιασμό της, οικονομικό και πολιτικό, δε θα προκρινόταν ως επιλογή. Επέλεξε το «βούτυρο» αντί για ένα μπλοκάρισμα των κειμένων που θα παρέπεμπαν σε ένα «στήσιμο» κρίσης. Ειδικά μάλιστα όταν οι μεγάλοι που είναι στο πλευρό μας (Γαλλία, Αυστρία) για πολλούς λόγους, «κράτησαν» τις μηχανές της έντασης με τον ατίθασο γείτονα επιλέγοντας τη λύση στο θέμα του Ταμείο, της αποφυγής έντασης με τη Γερμανία αλλά και να συνεχίσουν το πόκερ με την Τουρκία σε άλλο γήπεδο.
Έτσι αναπόφευκτα η Ελλάδα φεύγει από τη Σύνοδο με μια αίσθηση πικρή μεν, καθώς επιβεβαιώθηκε ότι η ΕΕ δεν «κάνει» για τέτοιες δουλειές, αλλά με «βούτυρο» στις αποσκευές της. Τα «κανόνια» θα πρέπει να τα βρει μόνης της και μακριά ως φαίνεται από τους θαλάμους Βερολίνου και Βρυξελλών.