Τα περίφημα «μπάνια του λαού» θα δώσουν την ευκαιρία στην Κυβέρνηση να πάρει μιαν βαθειά – πλην σύντομη – ανάσα, κάτι στο οποίο θα συμβάλλει και το κλείσιμο της Βουλής και η καθιερωμένη πια περίοδος χάριτος στου νέους Υπουργούς και Υπουργίνες.

Τώρα, θα μου πείτε γιατί να γίνουν εκλογές τον Οκτώβριο και όχι τον Μάρτιο, ταυτόχρονα με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας; Η απάντηση είναι απλή και, πιστεύω, προφανής.

Αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις (που, σημειωτέον, έχουν επανειλειμμένα πέσει έξω τον τελευταίο καιρό) σαν την μόνη κάπως αξιόπιστη μέθοδο πρόβλεψης το εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει να είναι δεδομένο, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοτικών και ευρωεκλογών. Ο Σύριζα φαίνεται να κινείται σταθερά μπροστά, όχι εντυπωσιακά όπως ενδεχομένως θα ήθελε ο κ. Τσίπρας αλλά, πάντως, αναμένεται ρεαλιστικά να αναδειχθεί πρώτο κόμμα. Αυτοδυναμία δεν φαίνεται υπό τις παρούσες συνθήκες στον ορίζοντα πλην όμως δεν αποκλείονται συνεργασίες κάθε λογής και η συκρότηση τελικά κάποιου νέου κυβερνητικού σχήματος.

Το πόσο αξιόπιστο θα είναι ένα τέτοιο σχήμα, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εξωτερικό, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Ξέρουμε, όμως, ότι το σχήμα αυτό θα έχει ημερομηνία λήξεως, την στιγμή που θα χρειαστεί να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Στο μυαλό μου είναι προφανές ότι με την ευκαιρία αυτή θα προκυρηχθούν, αναγκαστικά, και νέες εκλογές σε μια στιγμή κατά την οποία ο Σύριζα θα έχει υποστεί την όποια φθορά θα του αναλογεί από την σύντομη διακυβέρνηση της χώρας. Ο «εξωτερικός παράγων» θα παίξει σίγουρα σημαντικό ρόλο.

Το τι θα γίνει μετά κανείς δεν γνωρίζει. Ίδωμεν. Ο σημερινός, όμως, ανασχηματισμός δεν μπορεί παρά να ερμηνευθεί σαν την απαρχή σημαντικών πολιτικών εξελίξεων.

O κ. Γιώργος Κ. Ανδρουτσόπουλος είναι Δικηγόρος